Illustratie: Annet Scholten

Merel, een van de studenten ergotherapie heeft de clinic georganiseerd. Door drie operaties aan haar knieën kan zij niet meer normaal basketballen. Om haar lievelingssport toch te kunnen beoefenen, leek rolstoelbasketbal haar een ideaal alternatief. De keuze voor een clinic was snel gemaakt, omdat daardoor niet alleen het groepsgevoel van de klas wordt vergroot, maar de studenten ook zien wat aangepast sporten inhoudt. Merel kan er zo bovendien achter komen of rolstoelbasketbal een uitkomst voor haar knieprobleem is.

Zonder rolstoel ben ik nergens
‘Heb jij lenzen?’, vraagt instructeur Dick van de Wetering aan een van de ergotherapiestudenten. Het meisje knikt. ‘En vind je dat  jouw slechte ogen een handicap zijn?’, vraagt Dick weer. ‘Nee’, antwoordt het meisje, ‘ik heb daar toch een oplossing voor.’ Behendig rijdt Dick met zijn rolstoel door de groep studenten heen. ‘Precies, iets is pas een handicap als er geen oplossing voor is. Zonder rolstoel ben ik nergens, maar mét is eigenlijk alles mogelijk.’

‘Kort aanzetten en daarna lange halen’,klinkt er door de gymzaal.  Terwijl Dick vanaf de kant toekijkt, hangen de studenten voorover in de speciale sportrolstoelen en scheuren door de zaal. Al ruim zeven jaar geeft Dick rolstoelbasketbalclinics aan bedrijven, gemeentes en scholen. Door een spierziekte is hij vijfentwintig jaar geleden in een rolstoel terechtgekomen. ‘Met de clinics wil ik laten zien dat mensen in een rolstoel echt niet zielig zijn.’

Give and go  
Sommige studenten hebben goed opgelet hoe Dick een bocht voordeed, maar anderen hebben de grootste moeite om de rolstoel in volle vaart te draaien zodat ze niet tegen de muur knallen. Als Dick vervolgens drie basketballen de groep in gooit, merken de studenten meteen hoe moeilijk het is om de rolstoel recht te houden en de bal toch te laten stuiteren.

Na een half uurtje oefenen legt Dick de spelregels uit. Waar het ene team tegen elkaar opbotst en in elkaars wielen blijft haken, heeft het andere team de smaak goed te pakken. Met snel overspelen, of zoals Dick dat noemt ‘give and go’, vallen hun doelpunten bij bosjes.

‘Ik ben kapot!’, puft Merel terwijl ze uit haar rolstoel stapt. Bezweet maar voldaan kijkt ze van de zijkant toe hoe haar teamgenoten verder spelen. De studenten moeten straks als ergotherapeut anderen in staat stellen om hun dagelijkse bezigheden zo zelfstandig mogelijk uit te voeren. ‘Door deze clinic heb ik de mogelijkheden van de rolstoel gezien, terwijl er in de opleiding juist vaak vanuit de beperking wordt gekeken’, vertelt Merel. ‘Of ik ook daadwerkelijk ga rolstoelbasketballen, weet ik nog niet. Maar enthousiast ben ik zeker.’

Jonathan van Noord