Marjolein: Dit is geen gezellige column
Gepubliceerd: 17 June 2013 • Leestijd: 1 minuten en 39 seconden • Column Dit artikel is meer dan een jaar oud.Marjolein Stormezand studeerde in 2011 af aan de Willem de Kooning Academie (modevormgeving), werd Vogue Talent en exposeerde op de Dutch Design Week. Toch zit ze zonder werk. En is daarnaar, meer of minder wanhopig, op zoek. Ze schrijft erover…
Er liep een dikke vrouw voor me, ik wilde haar een duwtje geven. Dat had ik ook gewild als ze dun was geweest. Ze at een ijsje. Haar benen zagen die dag voor het eerst het zonlicht. De kinderwagen trok ik verder door het zand. Voor iedereen die niets weet van de combinatie kinderwagen en zand: dat lukt dus niet zo goed. Ik moest plassen. Zoals ik de mevrouw net had willen duwen, liep ik nu met het idee om de plas daar te midden van al die badgasten te laten lopen. De badgasten zouden een jonge vrouw zien met twee kinderen, een kinderwagen en een plasbroek.
Tracy Chapman zong mij vanaf Beachclub The Bing toe. Dit was zo niet des strands dat het wel een teken moest zijn. ‘And I had the feeling I could be someone…Be someone…(..) You still ain’t got a job and I work in a market as a check-out girl. I know things will get better. You’ll fi nd work and I’ll get promoted…’
Ik parkeerde de kinderen in het springkasteel en bestelde een koffi e. Ik zong mee met Tracey: ‘You gotta make a decision. You leave tonight or live and die this way.’ Door de zonnebril zag de ober niet dat ik deze zin ontzettend serieus nam.
Het kwam misschien omdat mijn plannen geen stoelendans meer deden maar uitgeput en voor dood op de grond lagen. Deze stand van zaken maakte mij een ‘low life’, kreeg ik niet al te vriendelijk te horen van een ‘persoon’ die dat eigenlijk wel had moeten zijn. Mijn ambities waren langzaam opgegeten door het werk in kledingwinkel nr. 2. Ik had mezelf letterlijk verkocht. Ik besloot naar het toilet te lopen. ‘Me myself got nothing to prove.’
NB Al dit leuks stuurde ik naar mijn eindredacteur. ‘Nee, dit is geen gezellige column – das stimmt’, schreef ze terug. Ik herlas mijn verhaal en zette mijn eerdere plannen nog eens op een rijtje. Plan A: Zoeken naar werk dat aansluit op studie. Plan B: Zoeken naar leuk werk. Plan C: Inschrijven voor een master en zoeken naar werk. Plan D: Aanmelden voor cursus Frans en zoeken naar werk in het buitenland. Plan E: Beginnen aan nieuw boek. Ik bleek niet ongezellig, ik bleek hysterisch. Want plan A, B, C, D (zonder het buitenland deel) en E waren behaald. Ik had doorgezet. Ik was op de goede weg. Het kon heel wat erger.
Marjolein Stormezand
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Aanbevolen door de redactie
Docenten starten petitie: HR moet zich uitspreken tegen schending mensenrechten in Gaza
Vervroegde renovatie Museumpark gaat zorgen voor ingrijpend verhuiscircus
Ondernemende Ad-student Joyce start op HR pilot met gratis menstruatieproducten
Back to Top