The day after
Gepubliceerd: 15 April 2013 • Leestijd: 1 minuten en 46 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.Haar lichaam doet pijn en het duurt even voor ze van haar bureaustoel is opgestaan, maar ze heeft het gehaald! Bestuursassistent Marjolein Bakker liep haar negende marathon in 4.21.
Hoe ging het? Heb je veel last gehad van de warmte?
‘Het viel uiteindelijk mee. Tot dertig kilometer lag ik goed op schema. Tussen de dertig en de veertig ging het iets langzamer dan gepland. Ik heb zoveel gedronken, AA-tjes en gelletjes, het kwam echt m’n neus uit. Maar dat moet je met deze temperaturen wel doen, anders lukt het niet. Pas na drieën werd het echt heel warm, maar toen was ik gelukkig al binnen.
‘Vanaf veertig kilometer kreeg ik vleugels. Dan ben je inmiddels al bij de kubuswoningen en snel bij de Coolsingel en op dat stuk staan heel veel mensen. Dan word je door het publiek echt naar het einde gedragen. Dit jaar stonden onze namen voor het eerst op de startnummers en dat was super. Wildvreemden riepen: “Kom op Marjolein, nog even volhouden!” Dat hielp echt.’
Hoe voelde je je toen je over de finishlijn kwam?
‘Het moment van stoppen is fysiek heel zwaar, want dan doet je lichaam echt pijn, en het was ook heel emotioneel. De tranen kwamen onmiddellijk ja. Het is normaal gesproken ook een eenzaam moment, maar dat was nu anders omdat ik samen met m’n man over de streep kwam. Door een blessure kon hij niet zijn eigen tempo lopen en bij mij blijven. Het was heel fijn dat ik dat moment nu kon delen. Vlak na de finish stonden ook mensen van de atletiekvereniging die ons de medaille omhingen. Dat was heel feestelijk.’
Dus je had een haas?
‘Ja, eigenlijk wel. Hij haalde m’n watertjes en gelletjes en trok me er op moeilijke momenten doorheen.’
En nu is het weer maandag en ben je gewoon aan het werk.
‘Ja, een beetje raar is het wel hoor. Ik ben maanden met de marathon bezig geweest en heb er zo naartoe geleefd en dan is het opeens voorbij. Ik vind het wel fijn om vandaag te werken en m’n verhaal te doen. Het is ook goed om zo’n ervaring op je werk te delen.’
Komt er nog een tiende?
‘Misschien wel, maar dan denk ik toch meer aan een nazomer-marathon. Die van Berlijn bijvoorbeeld. Dan kan je in de zomer trainen en als het echt moet gebeuren, ben je beter tegen hogere temperaturen bestand. Of is het zelfs alweer koeler. Of ik Rotterdam nog een keer ga lopen weet ik niet. Het is te vroeg om daarover na te denken. De komende tijd ga ik eerst maar eens lekker tuinieren.’
Marjolein blikte afgelopen vrijdag vooruit op deze marathon.
Dorine van Namen
Foto: www.marathonrotterdam.nl
Mooie prestatie, Marjolein, gefeliciteerd!