Twintig jaar geleden begon je met dj’en. Terwijl anderen een bijbaantje hadden in de supermarkt, zette jij ‘s nachts clubs op z’n kop. Wat herinner je je nog van je schooltijd?
‘Ik was vooral goed in te laat komen. Ik verveelde me op school en had weinig met de stof. Ik werd door leraren op m’n vingers getikt omdat ik met m’n walkman op in de klas zat. Laatst kwam ik op een feest en daar herkende ik de barman. Dat was de jongen die ik volgens m’n leraren als voorbeeld moest nemen omdat hij oplette en z’n huiswerk netjes deed. Kijk waar hij nu is en waar ik ben. Het schoolse systeem waarin we gestimuleerd worden om het beste uit onszelf te halen, is volgens mij niet goed. Natuurlijk waren er toen nog geen superster-dj’s, dus dat werd niet gestimuleerd. Ik moest het doen met één uur muziek per week en daar is in twintig jaar tijd geen verandering in gekomen.’

‘JE MOET GEEN DJ WORDEN VOOR DE MONEY EN DE BITCHES, JE MOET HET DOEN OMDAT HET JE PASSIE IS.’

Heb je gestudeerd?
‘Van 4 havo stapte ik over naar mbo detailhandel, richting mode. Dat kon ik op m’n sloffen en ik vond het ook nog eens leuk. Op m’n achttiende had ik een diploma en een rijbewijs en besloot ik me helemaal op de muziek te storten. Het was een risico, maar wel een afgewogen risico. Eén ding wist ik zeker: Ik wilde nooit voor een baas werken, nooit. Dus haalde ik ook een diploma sociale hygiëne zodat ik altijd nog een eigen club, snackbar of restaurant kon openen. Dat heb ik van huis uit geleerd. Je moet altijd zorgen dat je iets achter de hand hebt waar je op kan terugvallen.’

Dat bleek niet nodig. Je carrière is hard gegaan. Was je er zeker van dat het zou lukken?
‘Ik heb er nog wel een tijd andere dingen naast gedaan, zo had ik een drukkerijtje. Ik maakte m’n eigen drukwerk en al snel deed ik dat voor de hele scene. Klanten die mij hoger op hun flyers zetten, kregen korting. Zo heb ik mezelf letterlijk omhoog gewerkt. Toen ik negentien was, begon ik een verhuurbedrijf in apparatuur. Ik investeerde 30.000 gulden en de boel vloog in de fik. Dat was wel even zuur, maar ik gebruik obstakels als treden om verder te komen.’

Heb je veel tegenwerking gehad?
‘Hoe serieus ik in het begin werd genomen, merkte ik toen ik naar de bank ging om geld te lenen voor m’n eerste auto. Ze vonden dj’en geen baan en ik kreeg geen cent. Ik heb het echt zelf moeten doen en het beroep dj moeten opbouwen in Nederland. Inmiddels is het anders: kinderen willen geen brandweerman of politieagent meer worden maar dj. Iedereen die denkt dat hij of zij het in zich heeft, moet het proberen. Het is niet altijd makkelijk geweest en ik heb tegenslagen moeten incasseren. Je moet in ieder geval geen dj worden voor de money en de bitches, je moet het doen omdat het je passie is.’

‘HET IS TOPSPORT. DE AFGELOPEN JAREN SLIEP IK NOG GEEN ZEVENTIG NACHTEN PER JAAR THUIS.’

Je hebt zelf kinderen. Wat zou je ervan vinden als zij in jouw voetstappen willen treden?
‘Ik hoop dat zij iets anders kiezen, iets rustigers. Het is een hele opoffering om te doen wat ik doe. Het is topsport. De afgelopen jaren sliep ik nog geen zeventig nachten per jaar thuis. Om me heen zie ik veel dj’s die oververmoeid zijn. Ik moet opletten, want ook ik balanceer op het randje.’

Je bent geboren in Suriname, groeide op in de Amsterdamse wijk Bos en Lommer en verhuisde twee jaar geleden van Den Haag naar Aruba, waarom?
‘Op een ochtend werd ik na twee weken toeren wakker in het stralende Buenos Aires in Argentinië en had ik gewoon geen zin meer om wakker te worden in de Nederlandse regen. Ik belde m’n vriendin en zei dat het tijd was om te verhuizen. Niet naar Suriname omdat daar te weinig vluchten vandaan vertrekken, maar naar Aruba. Het is de mooiste plek op de wereld die ik me kan voorstellen voor m’n gezin en Miami is maar tweeënhalf uur vliegen. We gingen en hebben geen moment spijt gehad.’

‘HET IS TOCH APART ALS DE KONING MET JE KOMT FEESTEN.’

Afgelopen november kwamen Willem-Alexander en Maxima naar Caribisch Nederland en toen ze op Aruba waren, heb jij voor ze gespeeld. Hoe was dat?
‘Als ik geen foto had, had je het niet geloofd. Het was fantastisch. Willem-Alexander en Maxima hebben anderhalf uur op m’n beats staan bouncen en na afloop kreeg ik een goede handdruk van de koning. Ze mochten het natuurlijk niet zeggen, maar ik hoorde dat het ‘t beste was dat ze hebben meegemaakt tijdens hun trip. Dit was me natuurlijk nooit gelukt als ik nog in Nederland had gewoond.’

Je werkt met mensen als P. Diddy, Timbaland, David Guetta, Paris Hilton, Akon en Enrique Iglesias en dan ben je ‘starstruck’ van je ontmoeting met het koningspaar?
Lachend: ‘Dat was ik wel een beetje. Het is toch apart als de koning van het Koninkrijk der Nederlanden met je komt feesten. Ik vind het nog steeds spannend om dit soort mensen te ontmoeten. Maxima is echt een aanwinst voor Nederland; ze maakt het hele koningshuis een stuk mooier.’

Afgelopen jaar lanceerde je de Play Foundation waarmee je creatieve en muzikale kansarme jongeren verder wilt helpen. Waarom doe je dat?
‘Met 500.000 Twittervolgers en bijna 900.000 Facebookfans heb ik een sociale rol. Ik zet me in voor goede doelen en probeer andere mensen te inspireren om goed te doen. Met de foundation werken we nu aan een project in Miami, Los Angeles en Suriname. Ik wil het komende jaar overal tegelijk op zoek naar muzikaal talent en deuren openen voor mensen van de straat die anders nooit de kans zouden krijgen om muziek te maken. Ik kan natuurlijk niet overal zelf zijn, dus gaan er scouts de straat op die talent spotten en onder hun vleugels nemen.’

Dit jaar bestaat jouw Dirty Dutch tien jaar. Hoe voelt dat?
‘Ik ben er trots op. We zijn ooit met dit concept begonnen omdat hiphopliefhebbers met hun sneakers niet welkom waren op housefeesten en het andersom ook niet gewaardeerd werd. Bij mij is iedereen welkom. De afgelopen tien jaar zijn we vooral achter de schermen professioneler geworden, maar we zetten nog steeds de tent op z’n kop. Ik heb mijn eigen clubavonden gekregen op Ibiza en in grote clubs in Amerika. Het concept Dirty Dutch bleek ook in het buitenland te werken. Het plan is om dit jaar meer dan honderd Dirty Dutch-shows in het buitenland te geven, inclusief een meerdaags festival op mijn thuiseiland Aruba. Daar kon ik tien jaar geleden alleen maar van dromen, en die droom is nu werkelijkheid geworden.’

Tosca Sel
Chuck-wie?
Op 25 juni 1978 wordt Clyde Sergio Narain geboren in de Surinaamse hoofdstad Paramaribo. Hij verhuist met z’n moeder naar de Amsterdamse wijk Bos en Lommer waar hij met vier vrienden op straat hangt en de bijnaam Chuckie krijgt.
Als hij op een schoolfeest twee platen in elkaar mixt, weet Chuckie dat hij dj wil worden. Hij heeft geld nodig om een mixer te kopen en leent 225 gulden van z’n moeder. Ze hebben het thuis niet breed en hij werkt hard in de kapsalon van z’n broers om de lening af te lossen.
De passie voor muziek blijkt Chuckies redding: van de vier vrienden met wie hij op straat hing, zijn er twee dood door bendegeweld en één zit in de bak.
Chuckie neemt broer Ryan in de arm om optredens te regelen en samen starten ze een succesvolle carrière. In 2005 organiseren ze hun eerste Dirty Dutch-avond in de Heineken Music Hall. In 2008 opent Chuckie Sensation White en groeit Dirty Dutch uit tot een feest waar per editie 20.000 man naartoe komt. In 2010 breekt de dj wereldwijd door met de hit Let the Bass Kick in Miami Bitch en hij heeft vaste avonden op Ibiza, in Los Angeles, Miami en New York. Dirty Dutch is uitgegroeid tot een miljoenenbedrijf dat feesten organiseert, muziek uitgeeft en artiesten managet.