Aan de muren van zijn studio aan de Hoogstraat in het centrum van Rotterdam hangen fraaie schilderijen. Rechts van de ingang liggen stapels shirts en truien met eigenzinnige ontwerpen. Gekleurde kleedjes op de grond, een chique houten tafel, een bank om in weg te zakken; een huiselijke sfeer. Vrienden lopen hier de deur plat. Soms wordt er gehangen, maar er wordt vooral hard gewerkt. Dit is de thuishaven van Venour, een alsmaar groeiend creatief collectief.

Dit is wat Uriah Arnhem tien jaar geleden voor ogen had toen hij samen met twee vrienden, Noël Deelen en Steven Kuijs, Venour oprichtte. Zijn uitgangspunten destijds: werken met vrienden, eigen baas zijn en kunst naar een groot publiek brengen.

Venour is niet in een hokje te stoppen. Het collectief mixt autonome kunst met nieuwe media. Denk aan web art, performance, film, kleding, illustratie, muziek, DJ’ing, VJ’ing. Ze draaien in discotheken en tijdens festivals, hebben een eigen kledinglijn, maken komische sketches voor televisieprogramma’s als Rofnuts en bedenken creatieve commerciële concepten in opdracht van grote bedrijven als Absolut Vodka, Hi, de Bijenkorf en Bavaria.

‘Geen rotjes, maar siervuurwerk.’

De drie hebben hun eigen specialismen en hebben tal van medecreatievelingen om hen heen verzameld. Arnhem is de regelneef van het stel, de manager. Hij brengt mensen samen, heeft een groot netwerk. De lach op zijn gezicht is nooit ver weg en werkt aanstekelijk. Een gesprek met hem schiet alle kanten op. Arnhem is niet van de rechttoe rechtaan antwoorden en begint bijvoorbeeld plotseling aan een vijf minuten durende monoloog over Goku, een van de hoofdpersonages uit de televisieserie Dragon Ball.

Wat 2015 hem gaat brengen? ‘Dat jaar gaan we knallen’, roept Arnhem. ‘En dan bedoel ik echt knallen, hè? Geen rotjes, maar siervuurwerk.’ Zijn vuisten gaan de lucht in en open op het moment dat zijn armen helemaal gestrekt zijn. Met hoge stem, en weer die bulderende lach: ‘Boem, boem, boem, boem, boem!’

Jij moet je geld verdienen in de creatieve sector waar fors bezuinigd wordt. Merk jij daar iets van?
‘Niets. Ik weet mij moeiteloos staande te houden. De mensen die ik ken, komen om in het werk. Al leven wij in een soort bubbel. Wij geven elkaar motivatie, inspiratie en opdrachten. Ik moet wel zeggen dat we allemaal vet gedreven zijn; we proberen het full potential uit onszelf te halen.’

‘Ik ben niet vies van commercialiteit’

Dat moet een opluchting voor studenten zijn. Zij krijgen te horen dat hun baankansen ongunstig zijn.
Met gefronste wenkbrauwen: ‘Echt? Dat vind ik een slechte zaak! Je moet studenten nooit demotiveren. Op school moet je eigenlijk zo veel motivatie krijgen dat je alleen maar kansen ziet.’

Waarom wilde jij per se met vrienden samenwerken?
‘Het moet wel leuk zijn, toch? Ik kom hier elke dag om te werken, maar saai is het nooit. Hier kan ik elke dag lachen met mensen die ik al jaren ken.’

Ik kan mij ook voorstellen dat vriendschappen verloren gaan, omdat het botst op de werkvloer.
‘Dat is niet mijn ervaring. Nadelen van het werken met vrienden zie ik niet. Nee, echt niet. Ook niet wanneer er onenigheid is of er flinke discussies ontstaan. Bij vreemden denk je nog: moet ik dit genuanceerd brengen? Nu kan ik juist direct zijn en drinken we na de problemen lekker een biertje.’

‘Nadelen van het werken met vrienden zie ik niet.’

Waar kwam het idee vandaan om met Venour zelf de zaken te regelen?
‘Ik was al aan het klooien en kreeg veel opdrachten. Op het moment dat ik ergens geld voor kreeg, vond ik het belachelijk dat anderen daaraan mee verdienden. Managen is namelijk geen vak, vind ik. Je rolt er gewoon in. Het is de guy die de verantwoordelijkheid neemt en de zaken behartigt. Nou, dat kan ik dus prima zelf.’

Als manager c.q. eigen baas moet je ook gedisciplineerd zijn. Ben jij dat?
‘Als mensen mij voor de eerste keer zien, denken ze van niet. Ik leef in de tijd dat het yolo is, dus dat moet je ook uitstralen, maar ik weet wel degelijk waar ik mee bezig ben. Ik kan heel rustig zijn.’

‘Ik leef in de tijd dat het yolo is’

Die indruk wek je niet op mij. Hebben anderen dat ook?
‘Mensen die mij niet goed kennen, denken inderdaad dat ik een wilde guy ben. Dat heeft met mijn uiterlijk en uitstraling te maken. Ik oog roekeloos, maar ben serieus met mijn vak bezig hoor.’

Heeft dat ook te maken met jouw optredens in de Hi-reclames? Daar stuiter je geregeld door het beeld.
‘Zeker, daar kennen de meeste mensen mij van. Als ik door de stad loop, word ik daarop aangesproken. ‘Hé, jij bent toch die ene neger uit die Hi-reclame?’ Of dat vervelend is? Nee, dat is liefde die je krijgt van de mensen. Het is gewoon mijn alter ego. In die reclames ben ik ook echt een klootzak. Het is heerlijk om soms te switchen van mijn persoonlijkheid naar mijn alter ego. Variatie is belangrijk in het leven. Ik vind het fijn dat ik elke dag weer vol voor iets nieuws kan gaan.’

Elke dag?
‘Eigenlijk zou je als ondernemer elke week of op zijn minst elke maand iets nieuws moeten doen waarvan je denkt: tering, dat heb ik nog nooit in mijn leven gedaan. Wij van Venour doen dat elke dag.’

Ben jij tevreden met hoe Venour nu draait?
‘De basis staat, maar ik moet nog een ultiem einddoel bereiken. De studio, de omgeving, de creativiteit en de speelsheid die het uitstraalt, werken met gasten die ik ken, dit is de 1.0 versie. Van hieruit kunnen we next level.’

Wat is de ‘next level’ dan?
‘Simpel: de wereld veroveren. Nu zitten we in Rotterdam en Amsterdam, hopelijk straks ook in Londen, Berlijn en Barcelona. Als creatieveling moet je gezien worden, anders slaat het nergens op. Het publiek kan niet groot genoeg zijn.’

‘Als creatieveling moet je gezien worden, anders slaat het nergens op.’

Werken jullie daarom ook voor grote bedrijven als de Bijenkorf en Bavaria?
‘Ik ben niet vies van commercialiteit. Dat kan volgens mij uitstekend samengaan met creativiteit. Venour maakt mensen vrolijk met kunst. Mensen die daar normaal gesproken waarschijnlijk niet mee in aanraking waren gekomen. Ik zou het geweldig vinden als we nog meer mensen bijeen kunnen brengen die de Venour-filosofie hanteren.’

De Venour-filosofie?
‘Ons werk moet fun en feel good zijn, humor bevatten en toch professionaliteit, creativiteit en ambitie uitstralen. De uiteindelijke vorm die het krijgt, zien we dan wel weer. Zoiets moet ontstaan en juist niet van tevoren vastliggen. Ik zeg je: dit is pas het begin. In de toekomst moeten jongeren met talent zeggen: ik ben afgestudeerd en nu zou het vet zijn om bij Venour te werken.’

Tekst: Pim Bijl
Fotografie: Frank Hanswijk

Wie? Uriah Arnhem. Je kent Uriah misschien van: Venour, Hi-reclames, Van God Los, Rofnuts
Waar? Geboren en getogen in Rotterdam
Wanneer? 1982
Wat? Medeoprichter en -eigenaar Venour, ondernemer, acteur, komiek

Je kunt Uriah volgen op Twitter: @VenoURiah