‘Door het pesten heb ik een litteken in mijn hart’
Gepubliceerd: 25 November 2014 • Leestijd: 3 minuten en 12 seconden • Interview Dit artikel is meer dan een jaar oud.‘De meeste mensen hebben een beeld in hun hoofd van hoe een man eruit zou moeten zien en zich zou moeten gedragen. Ik voldoe niet aan dat beeld en daarom ben ik jarenlang gepest.’ HR-student Sem (19) over pesten, daders, slachtoffers en de rol van school.
‘Ik werd al gepest op de basisschool en m’n hele middelbareschooltijd ging het door. Ik werd homo, flikker en nep genoemd. Ze zeiden dat ik altijd de mooiste wilde zijn. Ik had geen moment rust, er werd enorm veel over me gesproken, zowel in de gangen en in de kantine als op social media. En dat ging meestal heel sneaky, zelden hoorde een docent of een volwassene wat er gebeurde. In de brugklas werd ik na schooltijd weleens opgewacht en in elkaar geslagen. En áls ik een keer wat terugzei, kreeg ik meestal een klap of een duw.
‘Ik voelde me niet op mijn gemak bij jongens, nog steeds niet, en zeker niet als ze in een groep zijn. Als ik met jongens moet praten, doe ik mijn best om mijn stem anders te laten klinken, zwaarder, anders kom ik te vrouwelijk over. Bij meisjes hoef ik me niet anders voor te doen dan ik ben en voel ik me veel veiliger. Meisjes namen het in het verleden ook voor me op, wat als gevolg had dat het pesten nog erger werd. Maar toch vond ik het fijn dat ik die meiden aan mijn kant had, ik voelde me door hen gesteund.’
Thuis
‘M’n vader is overleden toen ik vier was, dus ik ben alleen door mijn moeder opgevoed. Zij is regelmatig naar school geweest, maar veel hielp dat niet. Ze gaf mij ook deels de schuld van wat er gebeurde. Ze zei: “Waarom doen ze dat? Daag jij ze niet uit?” En ook school nam het met een korreltje zout. Op de basisschool zei m’n leraar: “Je wordt niet gepest Sem, je wordt geplaagd.” Af en toe werden er gesprekken met de pestkoppen georganiseerd, maar dat hielp niet. Wat school wel had moeten doen? Veel meer toezicht op mij houden.
“Je wordt niet gepest Sem, je wordt geplaagd.”
‘Op de middelbare school begon ik op een gegeven moment te provoceren. Ik ging me extreem kleden, gebruikte zelfbruiner en make-up en epileerde m’n wenkbrauwen strak.
‘Twee jaar geleden kwam de zaak van Tim Ribberink in het nieuws. Hij pleegde zelfmoord nadat hij jarenlang was gepest. Dat heeft toen een enorme indruk op me gemaakt. Ik heb nooit zelfmoord overwogen, maar heb mezelf wel afgevraagd of ik zo verder wilde gaan. Ik besloot van niet en begon mijn leven een positieve wending te geven.’
Prom King
‘Op mijn middelbare school werd in het laatste jaar een Prom King-verkiezing gehouden en ik besloot mee te doen. En weet je wat? Ik kwam in de finale. Ik heb een ‘No Hate’-campagne gevoerd en in verkiezingsspeeches gesproken over pesten. Tijdens het kerstgala zelfs voor heel havo 5. Dat gaf me een heel goed gevoel. Op de verkiezingsdag stonden mijn opponent en ik samen op het podium. Hij liet mij voorgaan met de woorden: “Vrouwen eerst”. School heeft dat laten passeren, iets wat ik nog steeds ongelofelijk vind. En ondanks dat hij degene was die de verkiezing gewonnen heeft, kijk ik met trots terug op wat ik toen gedaan heb.
‘Het pesten is niet gestopt. Ook hier op de hogeschool gebeurt het weer. Ik ben half Turks, half Surinaams, maar zie eruit als een Marokkaan en daarom gaan niet veel mensen ervan uit dat ik Turks versta. Ook nu hoor ik weer, in het Turks: “Kijk, een flikker.” “Kijk eens hoe hij zit”, “kijk eens wat hij doet”, “dat is een flikker”. Ik had verwacht dat studenten op een hogeschool toleranter en volwassener zouden zijn. Dat is me behoorlijk tegengevallen. Veel studenten hier hebben ook vooroordelen en aarzelen niet om die te laten horen.
Het pesten is niet gestopt. Ook hier op de hogeschool gebeurt het weer.
‘Wat ik ook vervelend vind, is dat een paar pestkoppen van de havo ook op de hogeschool rondlopen. Ze doen niets meer, maar ik vind het toch niet leuk om ze te zien.
‘Ik begrijp heel goed wat er onlangs in Voorburg is gebeurd (een jarenlang gepeste jongen stak een medescholier neer, red.) en ik vind dat heel erg. Die jongen is nu van slachtoffer dader geworden en dat had nooit mogen gebeuren.
‘Ik ga confrontaties inmiddels uit de weg. En ondanks dat het pesten een litteken in mijn hart heeft gemaakt, wil ik niet meer focussen op het negatieve. Ik wil iets positiefs halen uit mijn verleden en wat betekenen voor mensen die gepest worden of werden. Dat is de reden dat ik sociaal pedagogische hulpverlening ben gaan studeren.’
Tekst: Dorine van Namen
Fotografie: Levien Willemse
Bron: Nederlands Jeugdinstituut
Beste Dorine,
In het verleden was ik ook gepest, sinds kleins af aan tot het 2e jaar van de middelbareschool. Toen ik klein was nam mijn moeder het voor me op, maar dat gebeurde natuurlijk niet op de middelbareschool. Het was zo erg dat ik het helemaal gehad heb met die pestkoppen. Op een dag, was het allemaal in een keer voorbij. Uit boosheid kwam ik voor mezelf op en heb al mijn pestkoppen in elkaar geslagen. De volgende dag hadden mensen op eens respect voor me. Heerlijk.
School, leraren, vrienden en ouders kunnen gewoon je moeilijk helpen. Je moet echt voor jezelf opkomen, hoe eerder hoe beter. Ik ben zeker bewust dat slaan sociaal onacceptabel is en dat het “geen oplossing is”, maar mensen die dat onacceptabel vinden kunnen je gewoon niet helpen. Voor mij was dat het beste en het meest effectieve manier om jaren lang pesten te stoppen. Het duurde maar een minuut, en daarna nooit meer. Dat werkt het beste tegen jonge pestkoppen.
Mijn litteken is gelukkig klein en hoop dat die van jou in ieder geval niet verder groeit. Ik hoop dat je een manier vind dat je het moeilijk maakt voor pestkoppen die je pesten.
M.
PS. Die ene jongen van Voorburg heeft nu een ander probleem, maar ik weet zeker dat hij vanaf nu niet meer gepest zal worden. Wat hij gedaan heeft raad ik natuurlijk absoluut niet aan!
Hoi, ik leest je bericht en ik vind het zo knap, stoer en tegelijkertijd zo treurig dat het ook mij heel diep van binnen raakt. Jij bent anders dan anderen, dat heb je diep van binnen al gevoeld maar dat werd natuurlijk ook benadrukt door iedereen om je heen.
Maar er is natuurlijk niks mis mee om anders te zijn, jezelf te zijn.
Ik hoop dat je de positieve dingen in jezelf blijft zien en dat je inspirerend zult zijn voor anderen. Het pesten kan je ook veel en veel sterker maken, dat heeft het bij mij wel gedaan. Ik ben niet meer bang of gevoelig hoe anderen over mij denken en geloof diep van binnen dat er niemand op de hele aarde is zoals mij en dat probeer ik te koesteren.
Gezien je mix denk ik dat je superknap bent en dat veel mensen om je heen niet weten in welke hokje ze je moeten plaatsen of hoe hiermee om te gaan, HUN probleem.
Maak er wat moois van X