Het is pakweg tien uur vliegen, van een van de eilanden in de Caraïbische Zee naar Nederland. Eenmaal hier aangekomen, in een andere cultuur en een ander klimaat, begint voor de jongeren uit de Nederlandse Antillen het studeren. Dat valt niet mee. ‘Alles is anders’, vindt Frensis die vier jaar geleden Curaçao verliet. Tijdens de bijeenkomst van Antuba, het HR-mentoraat voor studenten uit de eilandengroep, vertelt hij voor een volgestroomde zaal over zijn aanpassingsproblemen.

Depressieve klachten
Toen hij in Nederland aankwam, sprak Frensis de taal nog niet vloeiend. Zijn studie bleek daardoor moeilijk, ook al omdat hij niet lekker in zijn vel stak. ‘Ik wist niet of dit wel mijn plek was, heb zelfs depressieve klachten gekregen.’ Uiteindelijk wist Frensis zijn draai te vinden. ‘Ik heb geleerd om tijd voor mezelf te nemen. Soms een ontspannen loopje in het Kralingse Bos, het werkt echt.’

Lichaam & geest
Want: een gezonde geest en een gezond lichaam dragen bij aan een succesvolle studie. Dat is ook de belangrijkste boodschap van de andere sprekers die de studenten moeten inspireren en motiveren. Get fit and don’t quit staat er in vetgedrukte letters op de powerpointsheets. De cursus zumba gaat helaas niet door, maar de woorden van vanavond moeten de groep de kracht geven morgen zelf de sportschoenen aan te trekken.

92 kilo
Garreling zweert er inmiddels bij. Een groot verschil met vroeger. ‘Sinds mijn komst naar Nederland ging ik met twee mannen vreemd. Ben en Jerry.’ De ijsjes van het populaire Amerikaanse merk welteverstaan. Ze leefde ongezond en werd alsmaar zwaarder. ‘Ik was vet, maar ik had het niet door. Ik bleef likes krijgen op Facebook.’ Op een dag stond ze op de weegschaal en gaf de teller 92 kilo aan. Het moest anders, besefte ze. Gezonder eten en meer bewegen. ‘Nu weeg ik 76 kilo en ik ben niet van plan te stoppen, want ik voel me zo ontzettend veel beter!’ Applaus.

Volwassen geworden in Nederland
Dan neemt Jeanine het woord. Zij kende ook aanpassingsproblemen, maar vocht zich erdoorheen en is hier inmiddels al jarenlang werkzaam als psycholoog. ‘Op Curaçao ligt mijn hart, maar hier in Nederland ben ik volwassen geworden.’ Caribische Nederlanders zijn zwaar ondervertegenwoordigd in de hulpverlening, vertelt ze. ‘Wij leren van jongs af aan dat je gek bent als je naar de psycholoog gaat. Nou, dat is dus onzin. Er komen zo veel nieuwe indrukken op jullie af in de eerste jaren in dit land. Praten daarover helpt. Met een psycholoog, maar ook met elkaar. Hier liggen kansen. Maar alleen als we ons goed voelen, kunnen wij, Caribische Nederlanders, laten zien dat we talent hebben en ondernemend zijn.’

Pim Bijl