Wat is dat voor boek?
Natasja: ‘Het is een test, een taaltest waarmee je de taalbeheersing van iemand meet.’
Lotte: ‘Er zijn bladzijdes met daarop vier plaatjes. Als logopedist zeg je dan een woord, en het kind moet dan het juiste plaatje aanwijzen. En tussendoor mag je niet zeggen of het goed of fout is.’

Waarom niet?
Lotte: ‘Dat kan voor het kind demotiverend werken.’
Daphne: ‘Wij leren hoe we zo’n test moeten afnemen.’
Sabine: ‘Dat is uiteraard geen schriftelijke toets maar dat moet je doen. En een van ons moet dan doen alsof-ie een kind is.’

Is dat makkelijk?
Lotte: ‘Om een kind te kunnen spelen hebben we dramalessen gehad.’
Daphne: ‘Als je een kind speelt, moet je natuurlijk ook dingen fout doen.’
Natasja: ‘Maar je wilt het ook weer niet te moeilijk maken voor je medestudent. En ook niet te makkelijk. Daar let de docent wel op, maar dat is best lastig.’

Hebben jullie de test ook al met kinderen gedaan?
Lotte: ‘Dat gebeurt later, als we stage lopen. We hebben gisteren wel meegedaan aan de Nationale Voorleesdag, en voorgelezen op scholen. Dat hoort ook bij het onderwerp taal.’

Hebben jullie het idee dat je de juiste opleiding hebt gekozen?
Daphne: ‘Ja, zeker. Er gold ook wel een strenge selectie: je stem moet echt goed zijn. Je moet dus helder klinken en niet stotteren of hees zijn..’
Natasja: ‘En de uitspraak is ook belangrijk. Ik kom uit Brabant en heb een accent. Dat is niet heel erg maar ik moet op een gegeven moment wel de ‘harde g’ uit kunnen spreken.’
Lotte: ‘In onze klas zitten er ook die een echte ‘Rotterdamse ‘o’ hebben; die moet ook worden afgeleerd.’

Maar ’t is dus een leuke opleiding…
Sabine: ‘Ja, ook omdat we veel praktijk hebben.’
Natasja: ‘Juist de combinatie theorie en praktijk vind ik leuk.’
Daphne: ‘Ja, maandag hebben we voor de taaltest het assessment. Het moment van de waarheid…’

Jos van Nierop