Naar Nederland…
‘Ik volgde de liefde. In de zomer na mijn eerste jaar aan de universiteit ontmoette ik in Roemenië mijn vriend die in Nederland woont. Ik besloot in Nederland ibms te gaan studeren, zonder me te realiseren dat dat een hbo-opleiding was. Maar daarmee heb je een grotere kans op werk, dus ben ik niet naar de universiteit overgestapt. Bovendien ben ik niet zo van het theoretische; in Roemenië we eat books. Het leukste bij ibms is de junioronderneming. Met zes meiden verkopen we zilveren sieraden. Je leert om een echt bedrijf te runnen. Zoiets bestaat niet in Roemenië.’

Peercoach…
‘Sinds januari coach ik studenten voor het vak business law 3. Ik zocht eerst uit waarom ze hun tentamen niet haalden en afhankelijk van het probleem verdeelde ik de studenten in groepjes. Coachen in groepjes werkt goed, want soms kunnen de studenten elkaar helpen. Peercoachen is echt a great job. I love it! Ik ben ook international peercoach, dat wil zeggen dat ik andere internationale studenten help met zaken als belasting en DUO.’

Rotterdam…
‘I like the freedom architects take in Rotterdam, zoals bij de kubuswoningen en De Rotterdam van Rem Koolhaas op de Kop van Zuid. Ik vind het fijn dat Rotterdam niet zo crowded is als Amsterdam en ik ervaar de stad ook als veilig. Wat ik mis, is het echte stylish nachtleven. Je hebt hier wel clubs maar daar mag je gewoon met sneakers naar binnen…’

Over tien jaar…
‘Ik weet niet of ik dan nog in Nederland woon. Ik hou van de mensen maar the weather is too bad.

Ik denk dat ik dan mijn eigen bedrijf heb. Mijn vriend studeert op de HR industrieel product ontwerpen en maakt mooie dingen; misschien ga ik zijn business wel managen. Later wil ik ook iets betekenen voor Roemenië. Veel mensen hebben er niet de financiële mogelijkheden om te studeren, dat is verspild talent. Ik denk dan aan mijn oma die nooit naar school ging maar erg slim is. Wat zou zij hebben bereikt als ze wél naar school had kunnen gaan?’

Tekst: Jos van Nierop
Fotografie: Frank Hanswijk