Jos Poolman (26)
Tot 2008: chemie
Nu: PhD TU Delft

‘Dit is mijn zuurkast.’ Jos Poolman loopt een laboratorium in dat ongeveer anderhalf keer zo groot is als een schoollokaal. Langs de wanden staan ingebouwde kasten. Elke onderzoeker heeft zijn eigen zuurkast met materialen die nodig zijn voor chemisch onderzoek. De zuurkast heeft een schuifdeur van plexiglas waarop de onderzoekers aantekeningen, formules en berekeningen noteren. Die van Poolman is bijna volgeschreven.

Geleerd op de HR: ‘Veel praktische vaardigheden.’

Hij zit nu in het laatste jaar van zijn promotietraject. Eind dit jaar moet hij klaar zijn met zijn onderzoek voor de vakgroep Advanced Soft Matter van de TU Delft. Heel vaak komt het niet voor dat iemand die op het hbo is begonnen, gaat promoveren. ‘Ik was zestien toen ik op de HR kwam. Op de basisschool heb ik twee groepen overgeslagen en ik was dus heel jong toen ik naar de middelbare school ging. In de tweede bleef ik zitten; ik had nog niet de juiste werkhouding. Vervolgens heb ik havo gedaan en na mijn examen besloot ik naar het hbo te gaan.’

In zijn derde jaar liep Poolman stage op de Universiteit Leiden. ‘Dat was heel uitdagend. Toen ik klaar was op de HR, besloot ik door te studeren. Ik was negentien, te jong voor een echte baan en ook nog niet uitgeleerd.’

Hij volgde de master chemie in Leiden en liep stage bij TU Delft. Nadat hij zijn master had behaald, kreeg hij een promotieplaats. Nu doet hij onderzoek naar gels. ‘Ik werk aan een systeem waarbij we een gel kunnen maken van twee wateroplosbare moleculen. Die mengen we in water en een kwartier later heb je een gel. Deze gel wordt niet bereid door verhitting, toevoeging van zuur of sterke golven. Hoewel mijn onderzoek een proof of concept is, zijn er interessante toepassingen denkbaar. Je zou bijvoorbeeld weefsel kunnen laten groeien in deze gel, omdat de bereiding ervan de cellen niet aantast.’ De moleculen zijn door Poolman zelf gemaakt. ‘Het is een soort lego; alleen bouw ik met moleculen.’

Gemist op de HR: ‘Voor een hbo-functie is de HR geschikt, maar op de universiteit moest ik mijn kennis bijspijkeren. Een wo-bachelor is breder opgeleid.’

Promoveren is een pittig traject, weet hij inmiddels. ‘Je rent een maaiveld in. Je wilt alles wat je tegenkomt onderzoeken. Op de helft van je onderzoek heb je tien potjes op het vuur, maar niks af. Vorig jaar ben ik er een tijd uit geweest. Ik was overwerkt, iets wat veel PhD’s overkomt. Er is een strip van PhDComics.com die precies de kern raakt; het eerste jaar ben je vol goede moed, het tweede jaar verward, het derde jaar depressief en het laatste jaar super gestrest. Ik wil dit tot een goed einde brengen. Eerst maar eens promoveren dus. Daarna kijk ik weer verder.’

Tekst: Esmé van der Molen
Fotografie: Jos Poolman