De een deed een ‘heel erg onpersoonlijke’ rechtenopleiding met een excellentieprogramma dat ‘ook teleurstellend was’, de ander noemt haar bacheloropleiding aan een university college ‘een goed voorbeeld van toponderwijs’. Sara Spano (25) en Linde de Nie (22) zijn de nieuwe kopstukken van de studentenbeweging.

Medezeggenschapsraad?
‘Toen ik studeerde wist ik nauwelijks dat er een medezeggenschapsraad bestond’, vertelt Spano, die een master staats- en bestuursrecht deed in Utrecht. ‘Dat is raar, want ik ben echt wel betrokken.’

De Nie, die haar bacheloropleiding volgde aan het kleinschalige Amsterdam University College, is een stuk enthousiaster over haar opleiding. ‘Ik weet hoe leuk het is om gemotiveerd te worden om stages te lopen en extra onderzoeken te doen.’

Serieus genomen
Samen gaan Spano (Landelijke Studenten Vakbond) en De Nie (Interstedelijk Studenten Overleg) dit jaar de belangen van studenten verdedigen. Ze worden serieus genomen, merken beide voorzitters. Politici en onderwijsbestuurders luisteren naar wat de twee te zeggen hebben.

Hadden jullie iets anders verwacht?
Spano: ‘Ik weet niet of ik echt een duidelijk beeld had voor we begonnen. Ik denk trouwens dat we nog wel iets te goed hebben. Na het afschaffen van de basisbeurs is het wel weer eens tijd om naar studenten te gaan luisteren.’
Volgens De Nie heeft het weinig zin meer om het nog over de basisbeurs te hebben. ‘We staan op een omslagpunt: er komt geld bij, wat gaan we daar mee doen? Dat is wat ons betreft het belangrijkste onderwerp dit jaar.’

Wat willen jullie dat er met het extra geld gebeurt?
De Nie: ‘Wij zetten vooral in op onderwijskwaliteit en daarmee samenhangend de docentkwaliteit. Wat komt er bijvoorbeeld terecht van de vierduizend extra docenten die minister Bussemaker heeft beloofd?’
Spano: ‘Wat dat betreft zitten we op één lijn. Het geld moet naar de kwaliteit van het onderwijs. Ook de medezeggenschap moet beter, die is in dit hele proces heel erg belangrijk.’

Er zijn twee studentenorganisaties in Nederland. Werken jullie goed samen?
De Nie: ‘Dat gaat goed. Op veel thema’s kunnen we elkaar prima vinden.’

Waarom dan nog twee organisaties?
Spano: ‘Over sommige dingen zijn we het niet eens, hoor. We denken bijvoorbeeld verschillend over de veranderingen in het accreditatiestelsel [het overheidstoezicht op de kwaliteit van het hoger onderwijs; red.]. Bovendien kan het soms ook heel handig zijn om met zijn tweeën te onderhandelen. Het ISO blijft vaak iets langer aan tafel zitten dan de LSVb. Dat kan een voordeel zijn, ook voor de LSVb.’

Een soort ‘good cop, bad cop’?
De Nie: ‘Misschien wel. We hebben verschillende stijlen. We vertegenwoordigen ook allebei een andere achterban. Dat is goed. Studenten zijn al zo moeilijk te horen.’
Spano: ‘Hoe zal ik dit eens netjes zeggen? Studenten zijn inderdaad een vrij makkelijke groep om op te bezuinigen. De basisbeurs, dat scheelt studenten dertienduizend euro per jaar. Stel je voor dat een andere groep zo fors zou moeten inleveren.’

Hoe hebben jullie de protesten tegen de basisbeurs meegemaakt vorig jaar?
De Nie: ‘Ik zat in China, dus ik was niet op het Malieveld.’
Spano: ‘Ik ook niet. Ik was wel in Nederland en ik was echt boos over het leenstelsel. Maar ik voelde me ook machteloos. Ik had niet het idee dat het nog zin had om te protesteren.’
De Nie lacht: ‘Zeg je nou dat het geen zin heeft om te protesteren?’
Spano: ‘Nou ja, toen niet meer. Dacht ik.’

Kunnen we van jullie nog protest verwachten?
Spano: ‘Ik hoop dat een vol Malieveld niet nodig is.’
De Nie: ‘Wij hebben ons hier overigens wel afgevraagd waarom studenten niet gaan demonstreren voor beter onderwijs.’

En?
De Nie: ‘Ik weet het niet. Het is misschien niet concreet genoeg.’

Als iemand studenten daartoe kan oproepen zijn jullie het toch?
De twee voorzitters kijken elkaar vertwijfeld aan. ‘Er is wel een directe aanleiding nodig’, reageert Spano. De Nie: ‘We moeten gewoon zorgen dat er dit jaar echt merkbaar en zichtbaar geïnvesteerd wordt in het onderwijs.’

HOP, Petra Vissers