‘Iemand die goed leeft, is een hindoe’
Gepubliceerd: 2 April 2015 • Leestijd: 1 minuten en 46 seconden • Wie ben jij dan? Dit artikel is meer dan een jaar oud.Boodschappen doen, koken en in gesprek gaan met ouderen. Veenand doet het voor en in een hindoeïstische tempel in Den Haag. De wekelijkse dienst ervaart de student als een rustmoment.
Veenand (20)
Eerstejaars trade management gericht op Azië
Tempel…
‘Het zijn vooral ouderen die naar de tempel gaan. Maar met een paar andere jongeren ben ik gaan helpen. Na de dienst op zondag is er altijd eten; ik help met koken en met boodschappen doen. En we brengen eten naar ouderen die te ziek zijn om naar de tempel te komen. Ouderen worden er blij van als jongeren zich daarmee bezighouden.’
Geloof…
‘Het hindoeïsme is een levenswijze, zelf noemen we het geen geloof. Iemand die goed leeft, is ook een hindoe. Tijdens diensten zingen we liederen om de goden te aanbidden. En onder leiding van de pandit, de priester, praten we over actuele onderwerpen. Ik leer er veel en de dienst is voor mij ook een rustmoment. Wij jongeren combineren het geloof met de westerse cultuur. We gaan uit, drinken alcohol en gaan ook met niet-hindoestanen om. Als ik met een Chinees meisje over straat loop, zie je veel hindoestanen raar kijken. Er zijn dus wel botsingen tussen ouderen en jongeren; in de tempel praten we daar ook over. Hoe meer je met ouderen praat, hoe beter ze het begrijpen.’
Talenknobbel…
‘Ik spreek Engels, Nederlands, Surinaams, Hindi en Hindoestaans, dat is een dialect van het Hindi. Op mijn opleiding leer ik ook nog Mandarijn en misschien mag ik met de tweedejaars Hindi volgen. De school is sinds dit jaar met Hindi gestopt, maar in het tweede jaar loopt het vak nog. Het argument om ermee op te houden is dat Engels voor India voldoende is. Het klopt dat bijna iedereen daar Engels spreekt, maar als ik naar India ga, praten mensen in eerste instantie Hindi tegen mij. Ik kan het lezen en schrijven, maar het kan beter en het zou mooi zijn als ik een certificaat haal.’
China en India…
‘Ik heb veel Chinese vrienden en omdat ik Mandarijn leer, moet ik in het derde jaar studeren aan een universiteit in China. In mijn vierde jaar mag ik stage lopen waar ik wil en dat doe ik dan graag in India. Dat is toch ‘mijn Azië’, daar liggen mijn roots. Mijn voorouders komen er vandaan.’
Over tien jaar…
‘Er kan elk jaar iets gebeuren… Maar mijn streven is om over tien jaar een goede baan te hebben en een goed inkomen zodat ik niet elk dubbeltje hoef om te draaien. En ik hoop een stabiel leven te hebben in een eigen huis, met op dat moment misschien een gezin. Ik zou er verder geen moeite mee hebben om in India of China te wonen.’
Tekst: Jos van Nierop
Fotografie: Wouter Le Duc
Wat een ontzettend slechte titel voor een goed artikel. Zo jaag je mensen al tegen het harnas, voordat ze het gelezen hebben. Een kwalijke zaak.
Leuk artikel om te lezen :).
Leuk artikel, zeer misleidende titel! De beste man promoot enkel zijn levenswijze en veroordeelt anderen daar niet mee. Althans, dat is uit de context niet af te leiden.
Sterk beeldmateriaal en een interessant artikel!
Interessant om te lezen. Goed bezig Veenandji!
De reacties hierboven lezen de titel een stuk negatiever dan dat deze opgevat moet worden. All I’m saying.
Mooi artikel. Ik vind de (formulering van de) titel ook niet helemaal passen bij de tekst, maar ik zou daar niet zo moeilijk over doen.
Goed artikel. Ik hoop dat meerdere Hindoestaanse jongeren jou zulllen volgen Veenand!