De juffen van Babylon zijn een dagje elders en hebben plaats gemaakt voor hun mannelijke collega’s waardoor er nu voor iedere groep een meester staat. Daarnaast zijn er meesters die extra activiteiten aanbieden zoals techniekles, beeldende kunst en martial arts. Waarom? Om het tekort aan meesters voor de klas onder de aandacht te brengen.

Voetballen
Profielen schuift aan bij groep 7, de klas-voor-één-dag van meester Mark van Zoest (37), vierdejaars deeltijd van de pabo. Mark is één van de twee mannen in een pabo-klas van 22.
Sarah, Ahmed en Ayoub hebben nog nooit een meester gehad en hun verwachtingen zijn hooggespannen. ‘Ik denk dat een meester wel een beetje fanatieker is’, zegt Sarah. ‘En ik hoop dat we gaan voetballen’, zegt Ahmed. Ayoub verwacht sowieso meer liefde voor sport van een meester.

Maar voor er gegymd of gevoetbald gaat worden, vertelt meester Mark eerst een verhaal over de val van Troje. Over hoe de Grieken erin slaagden om Troje binnen te dringen door zich te verstoppen in een reusachtig houten paard dat door de inwoners binnen de stadsmuren werd gehaald. ‘Hoe zouden jullie een ommuurde stad binnen proberen te komen?’, vraagt Mark aan de klas. ‘Door een bom in een huis te gooien’, reageert één van de kinderen, met gevoel voor actualiteit.

Pas echt spannend wordt het als ze de resten van Troje bekijken via Google Earth. ‘Meester, is het daar echt nog steeds plat?’ Daarna gaat de klas met oude kranten aan de slag om bouwmateriaal te maken voor een eigen paard van Troje. ‘Hoe maak je een bladzijde uit een krant sterk? Juist, door ‘m op te rollen!’ Deze les gaat over materiaal en over samenwerken legt Mark uit. ‘Meester, meester, hij verkreukelt het papier’, schreeuwt een meisje door de klas. ‘Nou en?’, reageert Mark, ‘Hij mag toch ook experimenteren?’

De school zou een afspiegeling van de samenleving moeten zijn.

Hebben we hier dan het verschil met een juf te pakken?
‘Nee. Helemaal niet. Dat is de discussie niet’, reageert Mark. ‘Het gaat niet om een strijd tussen mannen en vrouwen. Het is ook niet zo dat ik daadkrachtiger zou zijn dan een vrouw of bijvoorbeeld meer van ict zou weten. Dat is het allemaal niet. Het gaat erom dat de school een afspiegeling van de samenleving zou moeten zijn. Het is niet goed dat een hele generatie nooit een man voor de klas heeft gezien totdat ze op het voortgezet onderwijs komen.’

Waarom is het basisonderwijs onaantrekkelijk voor mannen denk je?
‘Tsja. Het komt niet meer door de opleiding. De opleiding heeft in relatief korte tijd een enorme kwaliteitsslag gemaakt. Het niveau is zo omhoog gegaan. Mannen kunnen echt niet meer denken dat de pabo een plak- en knipacademie is.’

Het imago van het beroep is op een of andere manier niet aantrekkelijk voor mannen, veronderstelt Mark, die een link legt met zijn huidige beroep van kok. ‘Voordat ik de koksopleiding ging doen, wilde er ook niemand kok worden. Tot Cas Spijkers, Joop Braakhekke en Lonny Gerungan, en nu natuurlijk Jamie Oliver, kookprogramma’s gingen maken op televisie. Toen werd het beroep sexy. Hetzelfde voor kappers. Geen jongen wilde naar de kappersacademie, tot die jongens van Schorem bekend werden. Zoiets hebben we ook nodig voor het onderwijs.’

Jij maakt die overstap van kok naar meester wel. Wat maakt het beroep van meester voor jou wel aantrekkelijk?
‘Ik werk in een goed restaurant en was een keer uren bezig met het uitzoeken van de juiste cantharellen. Dat was een bijna autistisch beeld. Zo specialistisch wil ik niet bezig zijn, ik wilde mijn horizon verbreden. En omdat ik eigenlijk heel idealistisch ben, dacht ik dat het beroep van meester voor mij misschien wel geschikt zou kunnen zijn. En dat is ook zo. Als je een kind kunt geven wat hij of zij nodig heeft, dan kun je echt het verschil maken. Ik kan niet wachten tot ik ben afgestudeerd. Ik wil zo graag hele dagen voor de klas!’

En dan, nadenkend: ‘Misschien zijn de omroepen wel geïnteresseerd in een ‘Heel Holland meestert?’

Dorine van Namen