Hoe is het, om uit de kast te zijn?
‘Ik wilde niet meer liegen, het is een enorme opluchting. Maar: het viel niet mee. Ik was bang voor de reacties van mijn familie en wat de gevolgen zouden zijn. Ik ben half Surinaams, half Koerdisch en in die culturen is het niet altijd even makkelijk om homo te zijn. Ik hield er rekening mee dat er mensen waren die het contact met me gingen verbreken. Maar, alhoewel niet iedereen even enthousiast was, is dat gelukkig niet gebeurd. Ze blijven van me houden. Niet iedereen zag het aankomen, en dat vond ik dan eerlijk gezegd wel weer raar. Want het lijkt me duidelijk, toch?

‘Mijn moeder vond het jammer dat ik het zo lang voor haar verborgen heb gehouden, maar: elke moeder wil dat haar kind gelukkig is. Mijn moeder ook. Ze kan het nog niet helemaal accepteren, maar wel een plekje geven. Ze wil nog steeds het liefst dat ik een vrouw en kinderen krijg en wie weet komen die kinderen er nog weleens, alleen dan niet met een vrouw. Misschien wel met een man, dat zou leuk zijn.’

En heb je de man van je dromen al ontmoet?
‘Nee, helaas nog niet. Ik heb nog geen relatie en dat wil ik wel heel graag. Ik zie bij anderen hoe leuk het kan zijn en ik snak daar ook naar. Maar alles gebeurt op zijn tijd. Ik ga niks forceren.’

Waarom heb je je opgegeven voor de Mister Gay-verkiezing?
‘Ik wil jonge gays en lesbians helpen, vooral degenen met een pestverleden. Het aantal zelfmoorden onder gays en lesbians is toegenomen. Ik heb zelf nooit zelfmoord overwogen, maar ik ben wel heel erg gepest en heb moeilijke tijden gehad. Toen was er niemand om me daaruit te halen. Ik zou het geweldig vinden als ik die persoon zou kunnen zijn voor andere jonge gays. Ik wil een jong rolmodel zijn, een redder.’

Twee maanden uit de kast, en dan meedoen met de grote verkiezing voor Mister Gay Nederland. Is dat niet een beetje heftig?
‘Nee hoor, hoe meer mensen mij kunnen zien, hoe meer ik voor anderen kan betekenen. Ik heb een message. En ik word mijn hele leven al gepest, ook op internet. Echt elke dag krijg ik op straat commentaar. Ik merk het nu alleen nog maar als het niet gebeurt. Ik kan inmiddels heel goed omgaan met negativiteit.’

De grote finale is vrijdag. Wat staat er op het programma?
‘Ik moet halfnaakt dat podium op, in een boxershort, en dat vind ik behoorlijk eng. Ik ben best wel dun, niet getraind en héb ook bewust niet getraind. Ik wil een realistisch beeld van mezelf laten zien. Puur. Strak is niet per se waarnaar we moeten streven, vind ik.
‘Maar: ik moet ook avondkleding showen, en casual kleding. Er is een ronde waarin je vertelt waar je voor staat en een vragenronde.
‘Ik kijk er ontzettend naar uit en ben maar voor één ding bang: dat ik ga stotteren.’

Wat kun je eigenlijk winnen?
‘Een vliegticket en een covershoot voor het magazine Gay & Night. Maar dat is niet het belangrijkste. Ik wil mezelf laten zien en ik wil iets betekenen voor anderen. Ik hoop ooit een Plain Jane-achtige show te gaan presenteren. Een make-over show voor het uiterlijk én het innerlijk waarin ik kandidaten style, maar ook met ze ga skydiven bijvoorbeeld. Om ze een boost in hun zelfvertrouwen te geven. Het is misschien geen logische carrièrestap voor een student sociaal pedagogische hulpverlening, maar ik wil graag de wereld van het entertainment in.’

En als je vrijdag niet wint, val je dan in een diep, donker gat?
‘Nee, maar dan doe ik volgend jaar wel weer mee. Ik ben on a mission.’

Dorine van Namen