Organisator David krabt achter zijn oren. Met alleen maar Nederlandssprekende deelnemers had hij geen rekening gehouden. ‘Ik dacht: ibms, daar vind je buitenlandse studenten, dus die workshop moet in het Engels.’

De workshop wordt gegeven door RADAR, een bureau dat gelijke behandeling bevordert en zich inzet tegen discriminatie. ‘Jullie werken als het goed is veel in groepsverband’, zegt David. ‘Dat is best moeilijk, want sommige mensen met wie je moet samenwerken, ken je nog niet goed of komen uit een ander deel van de wereld. Het doel van deze workshop is om te laten zien dat communicatie heel erg belangrijk is, waar je ook vandaan komt.’

De knoop
De workshop bestaat uit een aantal spellen, of beter gezegd oefeningen, die de studenten samen met de begeleiders van RADAR uitvoeren. ‘De Knoop’ is zo’n spel. De regels zijn simpel. Iedereen staat in een kring, strekt zijn handen de lucht in en loopt met gesloten ogen richting het midden. De eerste hand die je voelt, grijp je totdat iedereen met elkaar verbonden is. Vervolgens is het de kunst om, zonder elkaar los te laten, uit de knoop te komen en weer een kring te vormen.

Op het eerste gezicht een oefening die vooral heel leuk is, maar de achterliggende gedachte is een stuk serieuzer. Neeltje, een van de begeleiders, vraagt na afloop wat de studenten denken dat het doel van dit spel is. ‘Samenwerken’, zegt er een. ‘Communiceren, anders kom je nooit uit de knoop’, vult een ander aan. Neeltje knikt. ‘Klopt allemaal. Deze opdracht gaat over blind vertrouwen – een hand vinden met je ogen dicht – en vervolgens samen een oplossing vinden.’ ‘Het maakt niet uit waar je vandaan komt’, voegt David toe. ‘Iedereen weet dat je alleen uit de knoop komt als je allemaal meewerkt.’

De levende tafel
De volgende oefening gaat over vertrouwen. Want ook al ken je elkaar goed, je moet elkaar ook kunnen vertrouwen. En, niet geheel onbelangrijk, je moet jezelf vertrouwen. David: ‘Het is nu tijd voor de living table.’ De studenten kijken elkaar niet-begrijpend aan, want hoe goed hun Engels ook mag zijn, van deze term hebben ze nog niet gehoord. Al snel wordt duidelijk wat de bedoeling is. Iedereen gaat in een kring op een stoel zitten, een kwartslag gedraaid met de benen naar links. Vervolgens ga je op de benen van je achterbuurman/-vrouw liggen en krijg je het hoofd van je voorbuurman/-vrouw op je eigen benen. Makkie, lekker liggen. Te makkelijk natuurlijk, want die stoel waar je net nog op zat, wordt nu onder iedereen vandaan getrokken. Wat blijkt? Het is niet zo zwaar als het lijkt. Omdat iedereen op elkaar steunt, blijft de living table goed staan.

Als iedereen weer zit, komen de studenten erachter dat ook deze oefening een diepere betekenis heeft. Neeltje: ‘Iedereen heeft elkaar moeten vertrouwen om deze oefening succesvol uit te voeren. Je moet op je buurman vertrouwen: hij laat me niet vallen. Maar je moet ook in jezelf geloven: ik laat hem niet vallen. Ook hier zie je dat samenwerking heel belangrijk is. Als één iemand niet meewerkt, valt de hele tafel uit elkaar.’

Cooperation is key, en dat is precies waar deze workshop om draaide. Missie geslaagd? De studenten vinden van wel. ‘Succes behaal je met goede samenwerking en communicatie. En dan maakt het niet uit waar je vandaan komt’, sluit een student mooi af.

Femke Radder