Op de dag dat de inschrijving opende, was ik toevallig net op wintersport. Nog voordat ik thuis wegging had ik mijn alarm gezet om 10 uur ’s ochtends, zodat ik de inschrijving niet zou vergeten. Met grote letters verscheen de tekst ‘Minor Public Relations: Creating Stories’ in beeld. Voor het geval ik zelfs dat zou vergeten, je weet maar nooit.

Na een korte voorlichting over maar liefst vijf verschillende minors bij mijn instituut, had ik mijn keuze al gemaakt. Wat zeg ik, eigenlijk maakte ik die keuze zelfs al tijdens de voorlichting. De vierde minor klonk me goed in de oren. Natuurlijk heb ik nog wel op Hint en op kiesopmaat.nl naar andere opties gekeken, maar niet lang. Ik wilde graag een minor doen die ging over contentmarketing en deze sloot daar naar mijn idee aardig op aan, dus toen was de keuze snel gemaakt. Zonder twijfel. Toch?

Of er nu honderd verschillende opties zijn of maar twee, ik maak mijn keuze altijd meteen. Mensen zeggen wel eens dat ze er jaloers op zijn. Dat ze ook willen dat ze makkelijker keuzes konden maken en niet altijd die eeuwige twijfel voelen. Maar ik moet zeggen dat ik op sommige momenten juist zou willen dat ik ook eens zou twijfelen. Soms maak ik zó snel keuzes, dat ik eigenlijk nog niet goed alle opties heb afgewogen. En dat geldt ook voor het kiezen van mijn minor.

Ondertussen hebben andere klasgenoten dat wel gedaan. De voors en tegens genoteerd, minstens drie lichtjaren getwijfeld en op de dag van de sluiting een minor uitgekozen. Tsja, zo kan het ook. Maar nadat ik de keuzes van sommige klasgenoten hoorde, is bij mij de twijfel toegeslagen. Er zijn ontzettend veel leuke en interessante minors en het is van tevoren erg lastig om in te schatten welke het best bij je past.

Ik hoop dat ik de juiste keuze heb gemaakt, maar daar kom je maar op één manier achter. Na de zomervakantie start mijn minor. Ik ben erg benieuwd!