Blog Bas: De afgedankte tweedehandsstudent
Gepubliceerd: 9 June 2016 • Leestijd: 1 minuten en 34 seconden • Bas Dit artikel is meer dan een jaar oud.Toen ik mijn rijbewijs na vijfmaal afrijden eindelijk haalde, stond er taart. Na elk zwemdiploma (en met sommigen was ik even bezig) kreeg ik wat lekkers en een klein presentje. En toen ik mijn propedeuse haalde in twee studiejaren kreeg ik van mijn ouders een mooi cadeau. En van de hogeschool? Een mailtje dat ik mijn P kon ophalen bij een balie.
Misschien ben ik een verwend kind, maar ik geloof in het belonen van prestaties. Wanneer je als lijfspreuk ‘overtref jezelf’ hanteert, is het volgens mij ook belangrijk een student te belonen als hij zichzelf overtreft. De lerarenopleidingen hanteren echter het beleid dat je alleen een feestje krijgt wanneer je je P in één jaar haalt.
Terwijl een student die in twee jaar zijn P haalt, niet minder werk heeft verricht. Hij (of zij) heeft evenveel studiepunten behaald, evenveel vakken afgerond en evengoed aan de criteria voldaan als zijn/haar collegastudent die het in één jaar fikste. Toch wordt alleen die laatste beloond.
Ik behoor tot de eerste categorie. Ik ben zo’n ‘tweedehandsstudent’. Ik heb met beide studies mijn P niet in één jaar behaald en dus nooit een ceremonie van dichtbij gezien. In beide gevallen kreeg ik een mailtje dat ik mijn P mocht ophalen bij ‘het frontoffice’. Daar moest ik dan mijn naam controleren, een krabbel zetten en vervolgens mocht ik weer weg. De mevrouw achter de balie ging vervolgens weer aan de slag met écht belangrijke zaken: geen gefeliciteerd, goed gedaan of stukje taart voor deze tweedehandsstudent.
Ik begrijp dat een ceremonie geld kost, maar zou het voor de lerarenopleiding een grote kostenpost zijn om de tweedehandsstudent mee te nemen in de jaarlijkse ceremonie? Veel studenten halen hun P niet in één jaar om gegronde redenen: ziekte, werk, gezin. Zijn dat dan de studenten die vervolgens geen ‘beloning’ hoeven te krijgen? Na twee jaar zwoegen krijg je een papiertje in je handen: geen taart, geen roos, geen niks. Het geeft een mooie boodschap af aan alle toekomstige docenten: alleen als je het in één keer goed doet, verdien je een beloning.
Hogeschool, lerarenopleidingen, frontoffice of wie hier dan ook over gaat: verhoog het collegegeld met nog een euro of twee, drie. Dat zou de kosten moeten dekken. Geef vervolgens alle tweedejaarstudenten die hun P halen een roos en een schouderklopje. Jullie zijn vast bekend met het Pavlov-effect. Mocht het jullie niet lukken, wees dan wat eerlijker in jullie motto:
Overtref jezelf* (*maar wel binnen één jaar, anders geen roos).
gaat het wel?
Ik ben het helemaal met je eens Bas! Heb heel hard moeten werken voor mijn P, was super trots toen ik hem in jaar 2 haalde en ik stond uiteindelijk aan diezelfde balie.
Mooie tip!
Okeeeeeeeeeeeeeeee (vraagteken)
Een beloning voor je P krijgen vind ik eigenlijk al onzin. Ook al heb je die P, het echte harde werk voor de overige 180 punten moet nog beginnen. Als ik mijn diploma heb gehaald zou een roos wel leuk zijn maar voor een p..?
Ik wil niet gemeen doen (oké, misschien een beetje), maar als je 5 (VIJF!) keer nodig hebt om je rijbewijs te halen, verdien je in mijn ogen geen taart.
Daarnaast denk ik niet zozeer dat je verwend bent, maar dat je gewoon nooit de echte grotemensenwereld heb leren kennen. Het feit dat je voor iedere prestatie een beloning verwacht doet mij vermoeden dat je nooit te horen hebt gekregen dat niet alle prestaties een beloning waard zijn. Extrinsieke beloningen moeten ik mijn ogen niet verder gaan dan felicitaties, een handdruk en eventueel een schouderklopje. Voor kinderen geldt dit natuurlijk niet, maar je bent nu een grote jongen. Intrinsieke motivatie is wat studenten moet drijven. Je toekomstige baas zal ook niet na iedere prestatie die je hebt verricht met een roos aankomen zetten. Ga voor je P, het liefst in 1 jaar, omdat JIJ het wilt. Je moet studenten niet met Pavlov gaan opleiden tot getrainde honden die alles doen voor een roos.
Zelf heb ik mijn P ook in twee jaar gehaald. Gelukkig hoefde ik niet naar dat toneelstukje waar iemand die mij nauwelijks kent een verhaaltje over me gaat ophangen en me een roos in mijn handen drukt, puur en alleen omdat ik het eerste jaar heb gehaald. Ik heb hem gewoon in een tussenuur bij de balie opgehaald, zonder poeha, precies zoals ik dat wilde.
Wat jammer voor je…? Is overigens niet IvL gerelateerd, dit gebeurd bij bijna elke opleiding van de HR. Ze zullen vast niet maandelijkse- of kwartaalfeestjes gaan organiseren voor de studenten die in het tweede jaar hun P behalen. Lijkt me ook dat het collegegeld beter aan andere zaken besteed kunnen worden!
Bij het behalen van mijn P in 1 jaar heb ik ook geen roos gekregen hoor. Zoals Bolus al aangeeft, 1x een feestje, als je daar niet bij zit had je maar je P moeten halen. Anders blijf je bezig met dingen organiseren.
Dit is weer een gevalletje “ik voel me benadeeld.” Bij de hogeschool heb ik al het idee dat ik 90% van mijn collegegeld beter niet had kunnen betalen, nu wil je er nog een paar euro extra bij aftikken voor zo’n raar bloemstuK?! Ben je wel lekker bij je paasei. De school mag dit financieren, ALS ze het zouden doen.
Ben zelf van mening dat een student een P in een jaar dient te halen voor een uitreiking. Doet een student dit niet, dan is dat zijn/haar eigen probleem. Dan is de kans op uitreiking passé. Als je aan het afstuderen bent en je loopt vertraging op, komt er toch ook geen speciale uitreiking?!
Het zou moeten zijn: Hogeschool Rotterdam: Overtref jezelf….. door je P in een te halen en de uitreiking bij te kunnen wonen en niet zo te zijn zoals Bas!!!
Eigenlijk vind ik dat het prima gaat zoals het nu gaat. Iemand die in het eerste jaar zijn P heeft gehaald mag daarvoor beloond worden. Dat geeft ook weer extra stimulans om het in het eerste jaar te halen en hard je best te doen.
Verschilt misschien ook per opleiding. Bij mijn opleiding werd er ook voor de ‘tweedehandsstudenten’ alsnog een Propedeuse uitreiking georganiseerd; ook omdat het aantal studenten die hun P pas in hun tweede studiejaar behaalde hoger was.
Je zou het ook per opleiding kunnen bespreken. Goedwillige docenten zijn meestal meer dan bereid om iets te organiseren!
jammer dat je zo erg de bevestiging nodig hebt dat je iets goed gedaan hebt. Verder wil ik je wel feliciteren dat je bericht geplaatst is.
Ik geef Bas groot gelijk. Of niemand een feestje, of iedereen. Niemand hoeft te oordelen over hoe lang je ergens over doet, en wat dat betekent voor jou is iets heel anders dan voor iemand anders. Ik vind het een goed stukje.
Pavlov is effe wat anders boy http://www.ou.nl/Docs/Voorproefjes/PSY/index.asp?p=klassiek
ach man, wil je een knuffel?
Ik hoorde laatst iemand de term ‘applausgeneratie’ gebruiken: bij alles wat een kind/jongere tegenwoordig doet, moet ie applaus krijgen als het gelukt is. Daarmee leer je inderdaad niet dat het de ‘grote mensenwereld’ vaak niet zo in elkaar zit en al helemaal niet wat je bij tegenslag moet doen. Dit voorspelt niet veel goeds voor de tijd dat deze generatie echt volwassen is.
Daarnaast is het natuurlijk wel waar dat het belonen van goed gedrag en resultaten beter werkt dan het ‘straffen’ van slecht gedrag. Hier heeft het onderwijs van tegenwoordig nog een wereld te winnen. Er zit echter wel een grijs gebied tussen deze twee effecten en de balans lijkt nu door te slaan naar de applausgeneratie.
Ik vind de meeste reacties maar kortzichtig (los van de opmerkingen die niet eens inhoudelijk op het stuk ingaan en het bij een loze kreet houden). De grote mensenwereld bestaat ook uit mijlpalen en prestaties met borreluren, feestjes en traktaties. Ik zie niet in waarom het belonen van een student geen aandacht zou mogen krijgen.
Het feit dat Bas zijn rijbewijs na vijfmaal afrijden behaalt, zegt denk ik vooral iets over zijn doorzettingsvermogen en hij doet in mijn ogen niet onder voor iemand die deze in 1x haalt. Waarom zou zijn prestatie anders beloond moeten worden dan de prestatie van iemand die hem in 1x haalt? Bij beide is het resultaat een rijbewijs. Zo ook bij het behalen van de P.
Bas geeft aan, en dit komt ook in een aantal reacties terug, dat studenten hun P ook door ziekte, werk en gezin niet in 1 jaar kunnen halen. Valide redenen. De Hogeschool heeft hier niet voor niks bepaalde regelingen voor getroffen. Persoonlijke en onvoorspelbare gebeurtenissen horen er helaas bij. Dit komt in de grote mensenwereld ook voor. De opmerkingen over het feit dat je je P maar in 1 jaar moet halen en anders pech hebt, zijn daarom, naar mijn mening, niet echt doordacht.
Ik vind dat iedereen gelijk behandeld en beloond moet worden voor zijn of haar behaalde resultaten, ongeacht het pad dat hiervoor gevolgd is.
Bas, ik vraag me af wat de motivatie dan nog is om je P dan in één jaar te halen? Er moet juist een grotere beloning zijn voor studenten die hun P in één jaar halen, dan de studenten die er twee jaar over doen. Als je de beloning gelijk maakt, geef je de boodschap af dat je jezelf niet hoeft te overtreffen, want ja als ik volgend jaar mijn P haal krijg ik ook gewoon een uitreiking. Ja, de studenten die er twee jaar over hebben gedaan, hebben even hard gewerkt, misschien wel harder. Maar het is niet voor niks dat jij hem niet in één jaar haalt en andere studenten wel. Verschil moet er zijn, dan ook in ‘beloning’.
Mooi stuk, roept veel discussie op zie ik 🙂
Ik zou wel willen weten wat techniek studenten hiervan vinden. Er zou een pol gemaakt moeten worden om te kijken wat de verschillende richtingen hiervan vinden.
Mijn mening zal ik maar niet geven wat het zal niet netjes blijven. Dat je motivatie zoekt ergens anders dan bij jezelf. En dan ook nog andere personen verantwoordelijk stellen voor je motivatie.
@Wandelaar @Een of andere vage docent
De weg die iemand aflegt en hoe snel dit gaat is wel degelijk van belang. Zullen we anders niet alleen Usain Bolt, maar ook mijn kleine neefje van 5 jaar oud huldigen omdat ze allebei 100 meter hebben gelopen?
Wat een onzin. Ten eerste is het behalen van je P in twee jaar niet gelijk aan het behalen van je P in 1 jaar, je hebt immers 1 of 2 kansen meer gekregen. Het lijkt er op dat je je punten haalt om de beloning die je krijgt van papa/mama/school, maar een rijbewijs halen doe je toch echt voor jezelf en een P halen doe je ook voor jezelf. Dat je beloond wordt is fijn, maar lijkt mij geen motivatie als je al een volwassen student bent.
@Karel Anker
Helemaal mee eens! De ervaring leert dat er bij een uitreiking een lulverhaal over je wordt opgehangen van iemand die je nauwelijks kent en het leuk vind om interessant te doen. Wat nou als je daar helemaal geen behoefte aan hebt? Je P bewust in twee jaar gaan halen? Bewust vertraagd afstuderen? Trouwens, waarom zou je een P überhaupt belonen. Het is pas 1/4 van al je studiepunten, je hebt nog nauwelijks iets bereikt. Eerst maar eens 180 studiepunten halen.
Hm.
Ik denk dat Bas’ stukje inderdaad veel tongen losmaakt.
Laat ik proberen een verduidelijking te schrijven waarom ik het best een punt vind om te bekijken.
Er wordt heel veel gerefereerd naar de Boze Buitenwereld. Laat ik jullie verzekeren. In die grote boze buitenwereld zal zowat iedereen die hier een reactie heeft geplaatst (en misschien nog wel jong is?) ook serieuze strubbelingen tegenkomen. En ik bedoel dan ook serieuze:denk aan een ziekte als kanker, een depressie (“ik dacht dat het me nooit zou overkomen, ik ben toch mentaal sterk?”), moeilijke omstandigheden (een tweeling als alleenstaande ouder), etc. etc. Ik wens het niemand toe, maar het overkomt mensen. Dan vind ik dat je oprecht trots mag zijn als je iets bereikt – ook niet in de optimale tijd.
Iemand zei iets over Bolt, die een medaille krijgt, en zijn kleine nichtje niet. Dat is wat anders: er zijn twee soorten prestaties. Mijlpalen, en uitzonderlijke prestaties. Niet iedereen die afstudeert krijgt cum laude. Iedereen die afstudeert krijgt een diploma. En op dat laatste mag je met recht trots zijn. Een propaedeuse krijg je als je je eerste jaar haalt, niet als je je eerste jaar BINNEN EEN JAAR haalt.
Er lopen in deze discussie misschien een paar dingen door elkaar. Trots zijn op je prestatie is iets wat je in jezelf kunt vinden, en dat moet je ook. Maar erkenning van buitenaf is ook fijn, en iedereen wil daar wel iets van. Dat staat buiten kijf.
Of een propaedeuse an sich een feestje waard is, vind ik een aparte discussie waard. Ik ben best te spreken over GEEN propaedeuseuitreiking. (En misschien zelfs: geen propaedeusediploma, maar dat heeft andere consequenties.)
Maar ALS je een uitreiking houdt, dan discrimineer niet op duur. (Ik vind overigens dan 1 uitreiking per jaar voldoende – als je het in meer dan 1 jaar doet, mag je wachten of eerder ophalen, wat jij wilt.)
Ik vermoed ook dat veel respondenten heel anders zouden reageren als het niet over het propaedeusediploma maar over het bachelordiploma gaat. DAT is voor IEDEREEN een mijlpaal, hoe lang je er ook over doet. Maar die propaedeuse kan velen gestolen worden…. of niet soms?
Groetjes,
DeEenOfAndereVageDocent.
@DeEenOfAndereVageDocent
De enige reden waarom het bachelordiploma een grotere mijlpaal is dan een propEdeuse (niet: propaedeuse) is dat je na je bachelordiploma ein-de-lijk verlost bent van de immer tekort schietende Hogeschool Rotterdam.
Mijn diploma haal ik ook het liefst bij de balie op zonder zo’n ‘feestje’. Of nog beter, stuur mijn diploma maar op via de post!
Erg grappig om het commentaar van sommige mensen te lezen.
Het inlevingsvermogen van sommige is blijkbaar erg klein.
Want ik ken mensen die door ziekte over overlijden van een vader of moeder niet in staat zijn geweest hun P in het eerste jaar te halen en dan word er door deze mensen zo kortzichtig over gedacht, zoals iemand niet hard genoeg zijn best heb gedaan.
Ik ben het eens met Bas. Ook voor studenten die hun P in het tweede jaar halen zou er een uitreiking moeten zijn. Als je er niet heen wilt, best dan ga je niet.