Blog Vivian: Een pleidooi voor het papieren werkstuk
Gepubliceerd: 14 June 2016 • Leestijd: 1 minuten en 53 seconden • Vivian Dit artikel is meer dan een jaar oud.Het is nogal veel in het studentennieuws momenteel: dat docenten nog steeds om geprinte werkstukken mogen vragen, ook al jagen ze studenten daarmee op kosten en lijkt het een verspilling van tijd, geld en moeite te zijn in onze huidige alles digitaal-levensstijl.
Maar mijn eigen hart begint sneller te kloppen bij de mogelijkheid dat een docent om een geprint essay of dossier zou kunnen vragen, mijn handen gaan jeuken en de ideeën druppelen mijn brein binnen. Wat mij betreft is inleveren via N@tschool een achteruitgang en moeten we terug naar volledig fysiek inleveren.
Oké, natuurlijk heeft het voordelen, dat digitaal inleveren: het gaat lekker snel en makkelijk en je hebt geen gedoe met naar school moeten, postvakjes en printservices als je zelf geen printer hebt. En natuurlijk is het handig om je beoordeling dan ook weer via N@tschool te kunnen downloaden in plaats van geconfronteerd te worden met correcties in rode pen en dat eeuwig onleesbare docentenhandschrift. Ik snap het heus wel, en ik vind het heus ook fijn. Maar als ik mocht kiezen? Dan lekker al het materiaal op N@tschool, maar het inleveren voortaan geprint en wel.
Ik ben vast niet de enige die het heerlijk vindt om bij het maken van een opdrachtendossier, het schrijven van een essay of zelfs maar het in elkaar zetten van een samenvatting te prutsen met de lay-out van het document. Afbeeldingen, lettertypen, kleurtjes, figuren, uitgelichte tekst… het is net als toen ik nog op de basisschool zat en eindeloos kon klooien met WordArt, maar dan nu wat professioneler. Er bestaat geen betere vorm van studie-ontwijkend gedrag dan je helemaal te storten op het creëren van een prachtig, kwijlwaardig stukje inleverwerk. Maar al dat moois komt niet echt tot zijn recht als het alleen maar op een beeldscherm te bekijken is…
Daarnaast: geeft het geen machtig interessant gevoel om je werk te printen, zorgvuldig te sorteren, in zo’n gaaf snelhechtmapje te stoppen en het vol trots te laten zien aan wie het ook maar wil zien? Is het niet fantastisch om het zelf lekker door te kunnen bladeren en je trots te voelen op wat je gedaan hebt, en is het niet geweldig om het dan ook vol trots en grandeur aan je docent te kunnen overhandigen, als bewijs van je uitmuntende inzet en ijver? En het geeft je zelfvertrouwen ook nog eens een boost!
Tel daarbij op dat het hartstikke handig is om je zorgvuldig opgeborgen werkstuk even uit de kast te trekken om iets na te zoeken of het gewoon eens door te lezen – handiger dan dat je moet zoeken in de duizenden mappen op je computer – en geen tegenargument is meer valide. Geprinte werkstukken? Ik ben vóór! En als je écht het gevoel wilt hebben dat je een student bent – en dat is ook een hartstikke fijn gevoel – moet je ook je samenvattingen, collegeaantekeningen en opzetjes printen en meenemen naar lessen of werkgroepen. Lekker van genieten, dat zorgvuldig gemaakte werk!
Als je je werkstuk digitaal inlevert, kun je het toch nog steeds printen? En college-aantekeningen printen? Die maak je toch met een mooie vulpen zeker!
Ik zeg eerder: ‘al dat moois komt niet echt tot zijn recht’ op papier waar alle mooie kleurnuances verdwijnen als sneeuw voor de zon. Dát is pas zonde. En opzoeken gaat véél makkelijker als je structuur aanbrengt in je mappen (wat veel studenten doen) en je met de CTRL+F-functie in Word-documenten precies kunt opzoeken wat je ook maar wilt zonder het hele document te hoeven scannen, wat met een papieren werkstuk wel moet. Lijkt me toch een aardig sterk en valide tegenargument.