Blog Vivian: Voor de klas zonder digibord, het kan!
Gepubliceerd: 15 March 2016 • Leestijd: 1 minuten en 27 seconden • Vivian Dit artikel is meer dan een jaar oud.De eerste keer dat ik zelf moest lesgeven, staat me nog helder voor de geest. Mijn vakcoach kon pas later komen en dus moest ik het spits in mijn eentje afbijten en ik kneep ‘m behoorlijk. Dat werd alleen maar erger toen de computer niet deed wat ik wilde en het even duurde voor ik mijn prachtige PowerPointpresentatie kon laten zien. De leerlingen werden lacherig en het was duidelijk dat ik als ‘stagiairtje’ een modderfiguur sloeg.
Gelukkig kwam mijn vakcoach op tijd binnen, anders was ik nu waarschijnlijk nog aan het prutsen geweest met dat stomme digibord. Toch heb ik er tijdens die eerste stage in bijna elke les gebruik van gemaakt. Toen ik eenmaal wist hoe het aan en uit moest en welk wachtwoord ik moest invoeren, oefenden we met Beter Spellen en sloten we de les af met Kahoot-quizzen. Piece of cake.
Het werd een vanzelfsprekendheid dat ik alles interactief en digitaal kon doen: even een filmpje laten zien ter ondersteuning van het begrip ironie, even de website tonen waar ik de leesteksten vandaan haal en even laten zien waar extra oefeningen te vinden zijn. Het maakt het lesgeven gemakkelijker voor mij, leuker en actiever voor de leerlingen.
O, en dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat de leerlingen steevast met laptops werkten en ik via Google Drive zicht had op wat ze deden én het kon nakijken. Voor mij met mijn slechtziendheid toch wel erg handig. Ja, ik ben wel een voorstander van zulk gedigitaliseerd onderwijs: het maakt leren op maat een stuk haalbaarder, en dat is toch wel een belangrijk uitgangspunt in het speciaal onderwijs.
Ik moest dan ook wel even slikken toen bij mijn stage van dit jaar bleek dat er geen digibord aanwezig was in het lokaal. Geen PowerPoints? Geen YouTube? Geen Kahoot? Geen Beter Spellen? Geen Google Drive? Nee. Het werd onhandig schrijven op het bord (dat zou een vak moeten zijn op de lerarenopleiding), PowerPointslides printen en uitdelen en hanenpoten ontcijferen. Mijn vakcoach maakte meteen duidelijk dat er wel verplaatsbare digiborden en beamers beschikbaar waren, maar dat ze ook niet wist hoe die werkten.
Dus nu geef ik les zonder digibord. En eigenlijk, eigenlijk gaat dat best. Af en toe is het onhandig, af en toe verlang ik naar de wondere digitale wereld. Maar het is ook wel leuk, zo ouderwets met het schoolbord en papieren werk dat ingeleverd moet worden. Lekker rustig is het ook wel. Het kan best. Wel hoop ik dat mijn volgende stageschool weer standaard een digibord in elk lokaal heeft. Toch fijner.
Hey Vivian!
Ik vind je blogs zo leuk, je verhalen zorgen altijd voor een lach op mijn gezicht.
Heel veel succes met alles, volgens mij ben je een top student 😉
Groetjes.