De uitspraak: Zelfplagiaat?
Gepubliceerd: 23 August 2016 • Leestijd: 1 minuten en 45 seconden • Uitspraak Dit artikel is meer dan een jaar oud.HR-studenten is het niet toegestaan om eerder ingeleverd werk opnieuw te gebruiken in een werkstuk of verslag. Dat geldt als plagiaat. Precies dat werd een IvL-student verweten. Ten onrechte, zo stelde het college van beroep vast.
Klacht van: student instituut voor lerarenopleidingen (IvL)
Over: (zelf)plagiaat
Uitspraak: gegrond
De afgelopen jaren was er veel te doen over zelfplagiaat, het zonder bronvermelding opnieuw publiceren van eigen werk. Het bracht een VU-professor en zijn promovenda in 2013 flink in de problemen. Inmiddels heeft de universiteitenvereniging VSNU de gedragscode aangepast zodat elke wetenschapper weet dat hij eerder gepubliceerd werk niet mag herpubliceren als nieuw werk en dat citeren uit eigen werk alleen met bronvermelding mag. Case closed.
Maar hoe zit het dan in de zaak van een IvL-student die eigen stukken tekst uit een conceptwerkstuk hergebruikte? Het college van beroep voor de examens moet zich over deze zaak buigen, omdat de student in kwestie bezwaar aantekent tegen de fraudemaatregel die hij van de examencommissie van IVL heeft gekregen.
De student had zijn docent een concept van het werkstuk Praktijkonderzoek in de school gestuurd. Niet ter beoordeling, maar met het verzoek om feedback. Ongeveer een maand later gebruikte de student delen uit dit conceptwerkstuk in een verslag dat hij met medestudenten inleverde voor het vak onderwijssociologie. Hij vroeg en kreeg daarvoor toestemming van zijn docent.
Toen het verslag door de plagiaatscanner werd gehaald, werden er overeenkomsten gevonden met het conceptwerkstuk. Met de uitleg van de student hoe dit zo gekomen was, nam de examencommissie geen genoegen. In de hogeschoolgids staat in artikel 11.10 (3.e) dat ‘het indienen van een eerder ingediende of daarmee vergelijkbare tekst’ niet is toegestaan. En dus kwam er een sanctie voor fraude.
Tijdens de zitting van beroepszaak vertelt de student nog eens dat hij vooraf toestemming had gevraagd voor het gebruiken van het theoretisch kader uit zijn conceptwerkstuk. En dat het conceptwerkstuk nooit ter beoordeling is ingeleverd. Dit wordt door de examencommissie niet weersproken. Dat zou ook lastig zijn, want de voorzitter van de examencommissie – de verweerder dus – is niet op de zitting verschenen.
Het college van beroep is het niet eens met de constatering van de examencommissie dat er in dit geval sprake is van plagiaat. Ze begrijpt dat de opleiding wil voorkomen dat studenten eerder werk zonder studie-inspanning inleveren als nieuw werk, maar dat is hier niet aan de orde omdat het conceptwerkstuk nooit is ingeleverd ter beoordeling.
De student wint het beroep en daarmee wordt de straf wegens fraude ingetrokken.
Tekst: Esme van der Molen
Illustratie homepagina: Jarek van Dalsen
Even terug naar de basis: een school is een kennisinstituut, gemaakt om kennis over te dragen. Om te bepalen welke hoeveelheid kennis een student bezit wordt er getoetst, het cijfer dat gegeven wordt is een indicatie van het kennisniveau. Als je dus een met een voldoende becijferd verslag hebt, betekent dit dat je kennisniveau voldoende is. De studie-inspanning is dus al geleverd, ook als een ander onderdeel van een vak onvoldoende is. De docent geeft niet voor niets een voldoende. Gaan we aan het einde van de opleiding een vak geven om te kijken of het met alle kennis nog goed zit? Natuurlijk niet, het wordt als bekend verondersteld en kan toegepast worden. Ik snap het nog als het gaat om groepswerk, waar anderen meegeholpen hebben en het dus niet je eigen stukken zijn. Zo werkt het ook bij gepubliceerde onderzoeken in vaktijdschriften. Maar in dit geval geldt nog steeds dat zelfplagiaat geen plagiaat is (zie ook de link).