Dave van Nielen (30)
Tot 2015: HR maritiem officier
Nu: Tweede stuurman bij Stenaline

Het is dinsdagochtend en het grote grijze schip waar Dave van Nielen op werkt, ligt aangemeerd aan de Beneluxhaven in Rotterdam. Vannacht is hij om twee uur opgestaan om zijn collega af te lossen. Hij stuurde het schip de open zee over, vanaf het Britse Harwich naar de Rotterdamse haven. Tegen het ochtendgloren, toen de lucht nog rood was, legde hij aan en werd de voorraad gelost. Nu is het bijna tien uur en rijden volle vrachtwagens af en aan. Het schip zal zo de haven weer verlaten. Zonder Van Nielen, want die heeft na zeven dagen dienst een weekje vrij.

Geleerd op de HR: Projectmatig werken, dat leer je op het mbo niet.

‘Het reizen, de vrijheid en de mooie verhalen van mijn neef die ook op de vaart zit, trokken me’, vertelt Van Nielen. Na een mbo-opleiding tot maritiem officier werkte hij drieënhalf jaar in de machinekamer van een groot schip van de Holland Amerika Lijn (HAL). ‘In die baan was ik maanden achtereen van huis, dat was op zich niet zo erg want mijn vrouw was ook stuurman en we konden vaak samen weg. Zo hebben we veel van de wereld gezien.’

Aan de wal
Toen er kinderen kwamen, stopte Van Nielens vrouw met varen en wilde hij zelf ook niet meer zo lang van huis zijn. Hij ging aan de wal werken, maar miste al snel het reizen en de vrijheid. Vrienden stelden voor de hbo-opleiding tot stuurman te gaan volgen en dat was een succes. In twee jaar haalde hij z’n diploma en nu werkt hij week-op-week-af bij Stena Line.

Gemist op de HR: Persoonlijke aandacht van de docenten, ik voelde me er een nummer.

Van Nielen: ‘Op een doordeweekse dag werk ik acht uur op, acht uur af. Als we in de haven liggen, ben ik verantwoordelijk voor het veilig en efficiënt laden en lossen van de trailers die we aan boord krijgen. Als dat achter de rug is, is de tweede stuurman verantwoordelijk voor het afmeren en de bijbehorende communicatie met de kapitein over afstanden tot de kade. Als het schip de haven uit is, neemt de tweede stuurman de navigatie over van de kapitein. Alles wat daarbij komt kijken, is dan mijn verantwoordelijkheid en dat kan interessante momenten opleveren op een van de drukste vaarwateren van de wereld.’
Die ‘interessante momenten’ zijn zo spannend dat ze niet zouden misstaan in een actiefilm. Zo was er midden in de nacht een bijna-aanvaring met een zeilbootje in het donker, ‘dat was wel even schrikken’, en een onverwacht hoge golf die de boot dertig graden deed kantelen, ‘we hingen toen zijwaarts in onze stoelen en keken elkaar wel even aan van … nou’, maar meestal is het rustig op de Noordzee en sturen Van Nielen en de kapitein het schip rustig van a naar b, en weer terug.

Tekst: Tosca Sel
Fotografie: Levien Willemse