In een sloot op het terrein van Scoutcentrum Rotterdam probeert een van de studenten rechtop op een vlot te gaan staan: ‘Dit gaat makkelijk hoor!’ Met palen, touwen en tonnen knutselden groepjes van tien eerstejaars vlotten in elkaar die zo veel mogelijk studenten in een keer naar de overkant moesten vervoeren. Hoe meer studenten droog de overkant bereiken, hoe meer punten de teams krijgen. Er wordt gegild en geschreeuwd, maar voorlopig haalt er niemand een nat pak.

Het moet beter
Lenny Terlouw kijkt goedkeurend naar de vlottenbouwers. Ze is docent en een van de organisatoren van het eerste cmd-introductiekamp. ‘Vorig jaar maakten de studenten kennis met elkaar en met de studieloopbaancoach (slc) op de locatie Wijnhaven en ze kregen een rondleiding. Al langer dachten we: Dat moet beter.’

Het idee komt van docent Ronald Reinders die zulke kampen al eerder organiseerde in Leeuwarden. Reinders: ‘Zo’n andere sfeer werkt beter dan dat je meteen met elkaar in de schoolbanken begint. Slapen in een tent, ’s avonds een biertje en met elkaar werken aan de teamspirit.’ Van de 186 eerstejaars hebben er vanochtend 152 eerstejaars ‘ingecheckt’ voor het ‘verplichte’ kamp. Reinders: ‘Je merkt straks dat degenen die niet mee zijn geweest iets hebben van: shit, ik heb wat gemist.’

In dezelfde klas
Eerstejaars Martin vond het in eerste instantie best wel ‘wat gedoe’, dat kamp. ‘Maar ik vind het nu wel leuk. Ik hoop wel dat we met deze groep van tien studenten in dezelfde klas zitten. De groep is zomaar bij elkaar gebracht, maar wel heel leuk.’ Goed nieuws voor dit tiental: de docenten vertellen dat de studenten aan het eind van het kamp zelf de klas kunnen samenstellen.

Docent Terlouw: ‘We vinden het belangrijk dat de studenten elkaar meteen goed leren kennen.’ En daar is zo’n ongedwongen sfeer een prima middel voor, vult Reinders aan. Hij wijst op het team Lucky 7 dat bezig is met de opdracht een teamlogo te ontwerpen: ‘Stel dat je niet zo mondig bent, maar wel heel goed kunt tekenen, dat komt er dan meteen uit.’

Kabouters
Het logo is een kabouter geworden. Cecile is ‘m op haar shirt aan het inkleuren. Het ontwerp is niet van haar, de sierlijke letters waarmee ze haar naam achterop het shirt heeft geschreven wel. Cecile is te spreken over het kamp: ‘Ik vind het wel gezellig. Het fijne is dat je alvast wat mensen kent als je straks in een klaslokaal wordt gegooid.’

Dat vindt Guy ook. Hij is tweedejaars en peercoach en vertelt de eerstejaars op een ongedwongen manier al veel over de opleiding. ‘Echt jammer dat ze dit vorig jaar niet deden, met zo’n kamp’, reageert hij. ‘Hier word je gedwongen om met elkaar om te gaan. Dat is goed, ik denk dat de drempel om samen te werken daardoor straks een stuk lager is.’

Meloenenrace
Dat samenwerken gebeurt alvast bij het maken van de vlotten en bij de zogenoemde meloenenrace. De meloenenrace? Ja, de studenten moeten een tuigje maken waarin de meloen moet worden vervoerd. Ronald Reinders: ‘Je mag de meloen de eerste tien minuten niet aanraken, dus moet je prototypes maken en samen bedenken hoe zo’n tuigje eruit komt te zien.’ En zo zijn de eerstejaars toch al een beetje aan het ontwerpen, en aan hun opleiding begonnen…

Jos van Nierop