Omdat de familie van de 25-jarige studente van de Molukken en Borneo komt, was het voor haar een logische stap om daar een tijdje heen te gaan. Danica: ‘Door mijn roots heb ik altijd een sterke affiniteit gehad met de culturen in Indonesië. Ik ben een paar keer naar Indonesië geweest en elke keer ontmoette ik nieuwe mensen, mooie plekken en kwam ik thuis met kostbare herinneringen. Hierdoor groeide mijn interesse en zag ik mijzelf een economische richting op gaan, gefocust op Indonesië.’

Heb je samengewerkt met de locals?
Danica: ‘Tijdens mijn stage heb ik veel werkzaamheden verricht samen met Balinese collega’s/vrienden. Ik werkte op de Customer Service en leidde de uitgaande correspondentie met klanten in goede banen. Ik had veel te maken met westerse toeristen, dus ik communiceerde bijna altijd in het Engels. Op kantoor probeerde ik zo veel mogelijk van het Indonesisch te leren. Mijn collega’s gingen dan ook expres in het Balinees praten zodat ik me ermee kon bemoeien. Soms was het zwaar omdat er zoveel accenten en dialecten zijn die niet allemaal even makkelijk te verstaan zijn, maar ik heb er veel van geleerd. En ik heb mijn collega’s vaak aan het lachen gemaakt met mijn Hollandse uitspraak.

Wat viel je het meest mee in het buitenland?
‘Het warme welkom! Ik heb bewust gekozen om alleen naar Indonesië te reizen om daar zoveel mogelijk ervaring op te doen en mijn eigen boontjes te doppen. In het begin was het eng, maar ik heb hierdoor veel lokale mensen ontmoet die ik nu mijn vrienden en zelfs familie mag noemen. De gastvrijheid en het familiegevoel heersen heel sterk in Indonesië en zorgden ervoor dat ik weinig heimwee had.’

En wat viel je het meest tegen?
‘Het toerisme eist zijn tol op het eiland: rijstvelden worden ingeruild voor resorts, lokale restaurants worden overmeesterd door peperdure (buitenlandse) restaurants en wordt de lokale bewoner buitengesloten van de toeristische gebieden. Ze mogen daar niet meer komen. Dat vond ik wel even schrikken.’

Wat was de grootste cultuurschok?
‘Ik heb niet zo veel last gehad van een cultuurshock. Het is er warm en er wordt van je verwacht dat je de cultuur en haar tradities respecteert. Ik woonde in een islamitische gemeenschap en daar hoorden bepaalde regels bij: geen decolletés of korte broekjes en drank op straat was verboden, maar dat wende snel. Ik heb een geweldige tijd gehad. De echte cultuurschok had ik pas bij thuiskomst in Nederland. Ik werd geconfronteerd met de directe aanpak en de strakke structuur hier. Nederland is meer ‘leven om te werken’ en Indonesië is meer ‘werken om te leven’.

Heb je tips voor studenten die in Indonesië willen gaan studeren?
‘Probeer met een open mind naar Indonesië af te reizen. Sta open voor de cultuur en tradities en je krijgt er zeker een mooie tijd voor terug. Het is een pre om ruim van tevoren alles (internationaal rijbewijs, zorgverzekering etc.) te kunnen regelen bij de ambassade. Vanuit Nederland wordt alles keurig in orde gemaakt, in Indonesië zijn ze iets lakser en duurt het allemaal iets langer. En neem een zak dropjes of stroopwafels mee, want daar maak je zeker vrienden mee. En ook nog een extra zak voor jezelf, want dat ga je zeker missen.’

Tosca Sel