Wat doen jullie hier?
Fabian: ‘We zijn hier voor de international week (van de opleiding bedrijfskunde, red.).’
Anne: ‘We hebben net het groepswerk afgerond en wachten nu op vrienden.’

Vrienden van jullie eigen school?
Anna: ‘Ja, van de FH Kufstein, de Fachhochschule Kufstein.’
Fabian: ‘We hebben deze week ook wel nieuwe vrienden gemaakt. Turkse vrienden uit Istanbul bijvoorbeeld, en natuurlijk Nederlanders omdat er nou eenmaal veel Nederlanders zijn… In het begin van de week zijn er gemixte groepjes gemaakt. Dat is wel goed.’

Waarom?
Fabian: ‘Anders blijf je alleen maar omgaan met je studiegenoten die je al kent. Per groepje doe je onder andere mee aan een management game. In die game hebben we een fietsenzaak en moeten we besluiten of we de fietsen in China of Denemarken laten maken en naar Rotterdam laten verschepen, en waar we de fietsen verkopen. Je moet allerlei beslissingen nemen, en elke dag zie je wat het resultaat is. Op dit moment staan wij tiende, op een totaal van 25 groepen.’

Wat voor studie doen jullie?
Anna: ‘Real estate management.’
Fabian: ‘Facilitymanagement.’

En de studenten van de andere hogescholen doen dezelfde studies?
Fabian: ‘Nee, die doen bijvoorbeeld business, recht of psychologie. Het maakt niet uit welke studie je doet, het is een internationale week waarin we leren over onderwerpen waar iedereen wat aan heeft.’

Wat is dan het onderwerp van de week?
Fabian: ‘Iets met sustainable port, het gaat dus over de haven, maar we hebben ook de bijzondere gebouwen van Rotterdam leren kennen en ook iets van de Nederlandse cultuur.’

Zoals?
Fabian: ‘Kingsday! We hebben gedanst en gedronken in de partystreet van Rotterdam.’
Anna: ‘Daar waar deze week dat voetbalteam is gehuldigd.’

De Coolsingel?
Anna: ‘Nee, iets met plein. Stadhuisplein? Ja!

En wat gaan jullie nu doen?
Fabian: ‘Eén van ons gaat shoppen en er gaan er een paar hardlopen. En vanavond gaan we uit, net als elke avond.’

En morgenochtend weer vroeg op de hogeschool?
Fabian: ‘Ja. Daarom zorgen we ervoor dat we vanavond om twaalf of één uur weer in het hostel zijn…’

Jos van Nierop