Wat heb je gemaakt?

Hannah: ‘Iets van Gordon Matta-Clark.’

Gordon? De zanger?

Hannah: ‘Nee, gelukkig niet. Gordon Matta-Clark is een architect of eigenlijk ruimtelijk kunstenaar. Bij deze opdracht is hij ‘mijn’ architect.’

Hoe zit dat dan?

Harm: ‘De studenten moesten lootjes trekken waarop de namen van allerlei architecten staan. Aan de hand van de stijl van de architect moeten de studenten een eigen maquette maken.’
Hannah: ‘Je moet de denkwijze van de architect overnemen, maar wel met eigen ideeën komen.’

Ik zie een draaiende vloer…

Hannah: ‘Ja, daardoor worden vier kamers eigenlijk acht kamers. Gordon Matta Clark stript vooral lege panden en haalt delen van muren en vloeren weg zodat je in andere kamers kunt kijken. Het is ook heel rauw.’

Vind je het mooi?

Hannah: ‘Ja, heel mooi. Ik was bang dat ik het lootje van een heel strakke architect zou trekken. Ik vind dit autonome veel interessanter.’

Ben je in je maquettes muren gaan breken en weghalen?

Hannah: ‘Soms wel, soms niet. In die gemetselde muurtjes heb ik gaten laten zitten, maar dat is lastig omdat dat dan een beetje inzakt.’

Is wat je ontwerpt realiseerbaar?

Hannah: ‘Bij deze architect is dat moeilijk. Hij laat alles open, zonder glas. Ook delen van het plafond en buitenramen. Dat is dus niet zo comfortabel om in te wonen.’

Maar je hebt er dus wel wat mee?

Hannah: ‘Ik vind het heel interessant. Hij ontwerpt grotendeels op gevoel, en zo heb ik zelf ook de maquettes gemaakt.’

Heb je dat ook met bijvoorbeeld een kunstvorm als (autonoom) schilderen?

Hannah: ‘Minder. Bij mij werkt dit beter.’

Je moet wel wat meer andere materialen gebruiken, vertelde de docent…

Hannah: ‘Daar ben ik het mee eens. Misschien meer steentjes of hout. Dan gaat het meer richting de werkelijkheid; want van karton kun je natuurlijk geen huis bouwen.’

Jos van Nierop