Wat doe jij nou? Zonder stage…
Gepubliceerd: 8 December 2016 • Leestijd: 1 minuten en 50 seconden • Wat doe jij nou? Dit artikel is meer dan een jaar oud.Er staat een gele tas met daarin een oefendefibrillator, en enkele derdejaars van de bachelor medische hulpverlening zitten nog even na te praten. Dit is de kamer ‘Spoedeisende hulp’ op de derde verdieping van locatie Rochussenstraat.
Wat doen jullie hier?
Macy: ‘We hebben net ons ‘stagevoorbereidend traject’ gehad, zo heet dat officieel.’
Lindy: ‘Eigenlijk zouden we nu drie dagen in de week stage moeten lopen. Maar door een tekort aan stageplekken doen veel studenten dat niet. Daarom dit traject.’
Dus jullie gaan helemaal niet op stage?
Lindy: ‘Het doel is wel dat we aan het eind van het collegejaar zes weken op stage gaan. Maar dat is nog niet zeker.’
Hoe komt het dat er te weinig stageplekken zijn?
Macy: ‘Mensen in het werkveld kennen onze opleiding, de bachelor medische hulpverlening, nog niet.’
Er komt een docent binnen die wijst naar de niet meer opgemaakte bedden in de hoek van het lokaal. ‘Waarom is die zooi nog niet opgeruimd? Wees daar alert op hè. Ik geef jullie niet de schuld, want het zijn natuurlijk altijd dezelfden die het eerste weg zijn…’
Maar het is eigenlijk best vervelend dat jullie geen stage kunnen lopen…
Macy: ‘Ja, dat is echt jammer want wij staan te popelen. Als je een ziekenhuis benadert, zijn ze altijd heel blij dat je interesse in ze hebt, maar uiteindelijk hebben ze dus geen plek. Ik woon in Breda en heb half Brabant geprobeerd.’
Lindy: ‘Ik heb het bovenste deel van België geprobeerd en Zeeland; ik woon in Rotterdam.’
Doet de opleiding er wel genoeg aan?
Lindy: ‘Ja, de mensen van de opleiding doen heel erg hun best. Maar ja, je kunt niet twintig keer bij hetzelfde stageadres aankloppen…’
En wat nou als jullie klaar zijn met de opleiding. Is er wel werk?
Lindy: ‘Ik denk het wel. Er zijn extreem veel tekorten.’
Macy: ‘Het is volgens mij een vicieuze cirkel: door de extreme tekorten, hebben de mensen weinig tijd om stagiaires op te leiden.’
Hoe zag jullie ‘stagevervanger’ er vanochtend uit?
Lindy: ‘We hadden een patiënt met buikklachten en eentje met neurologische klachten. We hebben een professional, iemand van Lotus, die de patiënt speelt en de studenten waren in twee teams verdeeld: het ambulance-team en het team van de spoedeisende hulp.’
Maar dan rennen jullie hier door de gangen naar de patiënt…
Lindy: ‘Ja. Ik zat in het ambulanceteam en wij waren ook bij de ambulance die beneden bij de opleiding gezondheidstechnologie staat, op locatie Academieplein. Daar krijgen we dan een oproep, en deze keer moesten we naar de derde verdieping, hier aan het einde van de gang. Een andere keer kan het ook op Academieplein zijn of buiten.’
Daar kijken andere studenten zeker wel van op?
Lindy: ‘De meeste studenten snappen het wel. Ook op Academieplein, omdat daar een ambulance staat…’
Jos van Nierop
Tsja, ontzettend balen dat de ziekenhuizen ineens zo moeilijk doen! Het was hun idee nota bene. Beetje lullig als je in het eerste jaar ‘snuffel’ stage moest lopen om een beeld te krijgen van het beroep en een beeld te krijgen van wat je later wilt doen, maar je maar 1 à 2 dagen stage hebt kunnen lopen bij twee richtingen. Dan moet je nog een extra zelfgeregelde stage inplannen om er wél een beeld van te krijgen…