Honderd jaar geleden startte elektrotechniek aan de Coolvest, inmiddels zit de opleiding alweer zeventig jaar op de locatie Academieplein, aan de G.J. de Jonghweg. Elektrotechniek splitste zich honderd jaar geleden af van de opleiding werktuigbouwkunde. Er was grote behoefte aan technisch personeel, en dus waren er – gestimuleerd door notabelen en industriëlen – in Nederland meerdere soorten technische opleidingen.

IJzer en koper

De opleiding uit 1916 is niet meer te vergelijken met de studie anno 2016-17. Toch is er volgens Peters in al die jaren één ding hetzelfde gebleven. ‘Wij lossen problemen op en maken dingen, en dat wat wij maken heeft direct gevolg voor de mens. Dat is vandaag de dag zo, maar toen ook. In 1916 maakten ze allerlei dingen die met ijzer en koper opgebouwd konden worden, denk aan verlichting en verwarming. Alles gebeurde met machines of zelfs met de hand, van digitalisering was nog geen sprake.’

Hoe anders is het nu. Loop de school binnen en je ziet overal groepjes studenten achter laptops werken of sleutelen aan bijvoorbeeld kleine robotwagentjes. Elektrotechniek heeft aardig wat ontwikkelingen meegemaakt. Peters: ‘Een van de grootste is toch wel de introductie van de computer en de miniaturisering. De onderdelen worden steeds kleiner. Wat nu in een mobieltje zit, zat vroeger in een grote tafelcomputer.’

Wat nu in een mobieltje zit, zat vroeger in een grote tafelcomputer.

Complexe vraag

Niet alleen het materiaal en de lesinhoud zijn veranderd, ook de manier van lesgeven heeft een ontwikkeling doorgemaakt. ‘Toen ik hier in 1980 begon als docent kregen studenten zo’n 32 uur les per week. Contact tussen student en docent was er nauwelijks. Ook was de school erg hiërarchisch. Studenten zeiden u tegen docenten, en als jonge docent zei je ook u tegen een oudere collega. Voor die periode was dat goed.

‘Tegenwoordig is het anders. Studenten werken veel samen aan projecten, het liefst op school. Als er iets is, kunnen ze bij een docent aankloppen. Het leuke hieraan is dat ik soms leer van mijn studenten. Het gebeurt weleens dat iemand met een complexe vraag komt en we samen op zoek gaan naar de oplossing. Ook worden studenten klaargestoomd voor het bedrijfsleven. Net als honderd jaar geleden is er vandaag de dag ook een gebrek aan elektrotechnici. Gelukkig stijgt het aantal aanmeldingen. Naar verwachting groeien wij volgend jaar met ongeveer 30 procent. Overigens is het aantal studenten niet het belangrijkste. Het gaat erom dat we een gemotiveerde groep hebben, met passie voor het vak.’

Duurzaamheid en Embedded Systems

Honderd jaren zijn gepasseerd. Wat brengt de toekomst? Genoeg, volgens Peters. ‘Duurzaamheid gaat een steeds grotere rol spelen en ook de elektrische voertuigen. Dat vraagt een andere manier van denken. Studenten moeten met een bredere blik naar producten kijken, niet alleen vanuit elektrotechnisch oogpunt, maar vanuit de vraag wat het oplevert. Embedded systems gaan in de toekomst nog belangrijker worden. Dat zijn elektronische systemen die geïntegreerd zijn in gebruiksartikelen of apparaten met als doel een vorm van ‘intelligent gedrag’ in deze producten te implementeren. Daarin zijn wij als opleiding vrij uniek.’

Het honderdjarig bestaan is geen reden om achterover te leunen. Op de vraag waar Peters het meest trots op is, is het antwoord luid en duidelijk. ‘Dat we in 2014 én 2016 het predicaat topopleiding hebben gekregen. Dat geeft wel aan dat we een goede opleiding zijn. Vraag maar aan onze studenten.’

Tekst: Barbara Hoogsteden
Foto: Jos van Nierop