‘Ik ben via Kamernet aan deze kamer gekomen. Het was nog bijna misgegaan, omdat ik in mijn omschrijving had staan dat ik in een band drum. Toen ze daarnaar vroegen zei ik gauw dat mijn drumstel bij mijn ouders blijft staan. Zij wilden geen partypersoon en ik ben geen partypersoon, dus het is altijd heel rustig en chill hier.’

Rustig en chill. Zo zou je de muziek van Joris’ hardcore punk-band DOCK83 niet snel omschrijven. Hij reist met zijn band heel Europa af. Binnen de hardcore scene zijn zij inmiddels een gevestigde naam, maar hij doet het echt ‘voor de fun’.

‘Je verdient hier sowieso geen geld mee, echt niks. Al het geld dat we verdienen, gaat direct terug de band in. Als we geld willen verdienen dan beginnen we wel een of ander indie popbandje. Of we gaan op bruiloften spelen, of zo. Maar dit is echt een hele andere tak van sport, heel obscuur en niet toegankelijk. Als je dit nooit luistert, is het echt teringherrie. Net zoals je olijven moet leren eten of whisky moet leren drinken. Dit moet je leren luisteren.’

Hij laat een filmpje van een optreden zien. Hij heeft niet overdreven, je zou het ‘teringherrie’ kunnen noemen. ‘Het komt wel vrolijker over dan ik had verwacht, of in ieder geval minder duister’, zeg ik. ‘Ja, onze muziek heeft niets te maken met Satan en we dragen geen doodshoofden’, zegt Joris. ‘We zien er gewoon normaal uit en we maken graag harde muziek, maar dan over alledaagse onderwerpen.’

Ik bedenk me welke rubriek ik aan het maken ben en vraag of hij een opruimer is. ‘Ik ben best wel netjes’, vertelt Joris. ‘Want het is gewoon fijn om in een schone kamer thuis te komen. Ik teken ook veel voor mijn studie en ik werk beter aan een opgeruimd bureau. Ik heb nu ook niet opgeruimd omdat jij kwam, dit is gewoon hoe het altijd is.’

Ik vraag of hij er een bepaalde stijl op nahoudt. Joris: ‘IKEA. Alles hier is van de IKEA. Ik wijs naar zijn kledingkast. ‘Die kast?’, vraag ik. ‘IKEA’, antwoordt Joris.

De bank?

‘IKEA.’

Dat tv-kastje?

‘IKEA.’

Je bed?

‘IKEA.’

Je dekbed?

‘IKEA.’

Die fotolijstjes?

‘IKEA.’

Wat zijn dat eigenlijk voor wazige fotootjes?

‘Oh, die heb ik van mijn huisgenoot gekregen. Ze had een rariteitenkabinet gemaakt voor haar afstuderen en dit is letterlijk wat een nijlpaard ziet. Het moeten mensen voorstellen.’

Ik dacht dat het een boom was.

‘Ja precies.’

Oké, die onderzetter?

‘IKEA.’

Dit tapijt dan?

‘IKEA. En alle lampen zijn ook van de IKEA.’

Tekst en beeld: Zoë Cozijnsen