Wat zijn jullie aan het doen?

Ilona: ‘Wachten tot de presentatiemiddag. Daarmee wordt ons project afgesloten.’
Gijs: ‘De twee studenten die weglopen, gaan nu de presentatie voorbereiden.’
Ilona: ‘En wij mogen elkaar straks afslachten.’

Afslachten?

Ilona: ‘We moeten elkaar en ook de groep beoordelen. Dus wat je eigen bijdrage tijdens het project was en hoe de samenwerking is gegaan.’

Maar vanmiddag gaat het neem ik aan ook over de inhoud?

Ilona: ‘Ja. We moesten een rekenmodel maken over hoeveel winst je kunt maken bij een bepaalde hoeveelheid scheepslading, bij ons kopererts. Dus moet je kijken hoeveel schepen je inzet om het meest efficiënt te zijn. Wij kregen een kade van 196 meter in Peru tot onze beschikking, maar we zijn uitgekomen op meerdere kleinere schepen.’

Waarom?

Ilona: ‘Dat heeft onder andere met brandstofkosten te maken. En op grotere schepen moet je ook meer personeel meenemen.’

Een moeilijk project, lijkt het…

Ilona: ‘Het was een klote-project waarbij in het begin niet alles duidelijk was.’
Gijs: ‘Tot week 5, daarna liep het wel.’
Thom: ‘Het grootste probleem was dat we niet precies wisten hoe we met de managementrollen moesten omgaan.’
Tim: ‘Elke managementrol moest zijn eigen advies geven. Eén manager kijkt naar de veiligheidsaspecten, een ander naar het personeel en er is een businessmanager en een technical manager.’

Misschien hoorde het bij het leerproces, dat jullie dat van die rollen zelf uit moesten zoeken…

Gijs: ‘Ja, dat denk ik. Het is toch hbo.’
Ilona: ‘Het lastige was ook dat aan het begin van het project iedereen slechts één rol had, maar aan het eind kon dat niet meer vanwege het grote aantal uitvallers.’

Er zijn dus veel studenten gestopt. Waarom?

Ilona: ‘Omdat het zwaar is, het is een opleiding met veel wiskunde. Sommige studenten waren ook te lui om iets te doen.’

Maar jullie gaan wel gewoon door?

Ilona: ‘Ja.’
Gijs: ‘Zeker.’

Jos van Nierop