Naast de Noorse Zeemanskerk op de Westzeedijk lopen we het park in. Servaas van der Horst is een geoefend vogelaar, ik een complete newb. Een paar eksters fladderen op als hun rust verstoord wordt door voetstappen en het enthousiaste college van de vogelaar. Vroeger gaf hij vrijwillig rondleidingen door Diergaarde Blijdorp. Dat deed hij zo leuk dat hij op de radio kwam en zo werd hij gevraagd om bioloog Midas Dekkers te assisteren bij de productie van zijn tv-programma’s. Bijzonder carrièrepad voor een jurist.

Vogel-apps

Zodra we de eerste brug over zijn en de hoge bomen in zicht komen, trekt Van der Horst zijn smartphone uit z’n zak. Hij opent ObsMapp, een app waar vogelaars hun waarnemingen in kunnen delen met anderen. Hij checkt of er de laatste tijd nog wat leuks gezien is. Het valt een beetje tegen.

‘Vorig jaar rende ik een rondje door het park en hoorde ik een opmerkelijk gezang.’ Van der Horst opent de Vogelzang-app van de KNNV en laat iets horen dat op gepiep lijkt. ‘Ik kon m’n oren niet geloven, het leek wel de roep van een ijsvogeltje. Ik liep rustig naar het water toe en daar zag ik ‘m op een tak. Prachtig!’ Sindsdien heeft hij geen ijsvogels meer gezien of gehoord in het park.

We lopen via een wandelpad linksom richting restaurant Parkheuvel. In de hoge bomen fladderen en schreeuwen de groene halsbandparkieten. Terwijl Van der Horst zijn verrekijker pakt, vertelt hij: ‘Het zijn exoten. Ze horen hier niet, maar ze gedijen prima. Laatst had ik er een in de tuin, die vrat in z’n eentje de hele voedersilo leeg. ‘Kijk’, wijst hij. ‘Daar zit er een in het gras. Bekijk ‘m maar van dichtbij.’ Dat blijkt nog niet zo makkelijk te zijn met een verrekijker, maar het is gaaf om een vogel van dichtbij te zien.

We lopen verder, richting het geklop van de spechten. Van der Horst speurt de boomtoppen af op zoek naar een glimp van de grote bonte specht. Tegelijk zien we dat er eentje aan komt fladderen. Hij zit in de schaduw dus we kunnen hem net niet goed zien. Er klinkt verderop een opmerkelijk gejoel dat direct de aandacht trekt. ‘Het zal toch niet’, zegt Van der Horst, terwijl hij driftig op zoek gaat in z’n app. ‘Het lijkt wel het geluid van een groene specht. Dat zou leuk zijn.’

Groene specht

Terwijl we de specht door het park volgen in de hoop ‘m te zien, komen we boomkruipers, winterkoninkjes en heggenmussen tegen. Ze zingen allemaal om het hardst. Voor de deur van Parkheuvel zien we bomen vol krijsende reigers die hun nesten op orde maken, maar die specht laat zich niet zien. Tot ie ineens heel dichtbij klinkt. Ik speur de bomen af op zoek naar een glimp. ‘Kijk, daar zit ie’, zegt Van der Horst. Hij wijst naar een zonnig stukje gras. ‘Hij eet insecten van de grond, daarom zit ie daar.’ Ah.

Het is een prachtige groene vogel met een rode streep op z’n kop. Hij joelt nog een keer luid voordat-ie uit het zicht fladdert. Op weg naar de Zeemanskerk komen we geen nieuwe vogels meer tegen. Wel trek ik alvast apps uit de appstore. Dit wil ik de hele zomer wel doen.

Wat fladdert er allemaal door het Euromastpark?

Foto’s: Frank Hanswijk
Illustraties: Katja Hermann
Tekst: Tosca Sel, met grote dank aan Servaas van der Horst