Lieve Tosca,
De afgelopen jaren merk ik dat er meer aandacht is voor depressie en geestelijke gezondheid op de hogeschool. Mooi, maar het voelt een beetje schijnheilig omdat er ook heel veel mis gaat op dit gebied. Ik ben psychisch kwetsbaar en heb daarom regelmatig gesprekken met studieloopbaancoaches (slc’ers), studentzaken, decanen en onderwijsmanagers. Als ik op gesprek kom, merk ik vaak dat ze mijn dossier niet hebben gelezen. Ze stellen vragen als ‘waarom heb je studievertraging?’ terwijl ze dat zouden kunnen weten als ze de moeite hadden genomen om te lezen. Ik heb al deze gevoelige informatie al een keer gedeeld, waarom doen ze daar dan niets mee?
Lfs,
Klokkenluider