Geena uit Sint-Annaland woont nu in het Oude Westen: ‘Als we vroeger gingen winkelen, gingen we naar Antwerpen of Rotterdam. Rotterdam was voor ons de Nederlandse stad waar je als Zeeuw heenging. Tijdens zo’n shopdagje zie je vooral de Koopgoot en de Lijnbaan. Nu ik in de stad woon, ontdek ik dat de stad veel meer te bieden heeft.

‘Mijn vriend, die ik nog uit het dorp ken, was al naar Rotterdam verhuisd. Toen ik begon aan mijn studie commerciële economie, ben ik bij hem ingetrokken. We wonen aan de Vierambachtsstraat. Het is niet mijn favoriete plek om te wonen, maar het is niet makkelijk om een andere betaalbare woning te vinden. Als ik op straat loop, word ik regelmatig aangesproken door mannen. Soms stoppen ze hun auto zelfs om iets tegen me te zeggen. Het is niet echt intimiderend, maar ook niet fijn. Het is vooral nogal een cultuurschok voor mij als Zeeuwse.

‘Als ik een beetje met de flow meega, geniet ik van wat Rotterdam ook is. In Zeeland moest alles met de auto. Hier kan ik op de fiets de stad in, met eindeloos veel restaurants waar ik graag met vriendinnen naartoe ga. Er is echt altijd wat te doen. Daarnaast heb ik een warm hart voor echte Rotterdammers. Ik werk in een supermarkt en als een oud dametje me daar aanspreekt met “wijffie”, vind ik dat fantastisch.

‘Na m’n studie denk ik dat we hier nog wel even wonen en werken, maar ik zie ons op termijn terugverhuizen naar Zeeland. Vroeger dacht ik dat ik een stadsmeisje was, maar nu ik de stad heb ervaren weet ik dat ik een dorpsmeisje ben.’

‘In Dirkshorn begroet iedereen elkaar vriendelijk. Hier levert dat soms rare blikken op’

Maurice uit Dirkshorn woont nu in de Tarwewijk: ‘Mijn vrouw en ik zijn opgegroeid in boerendorpjes in de kop van Noord-Holland. Toen we gingen studeren, wilden we dat graag in Amsterdam doen, maar daar konden we geen woonruimte vinden. Mijn broer bood zijn huis in Alblasserdam aan en dat veranderde ons hele plan. Ik ben commerciële economie aan de Hogeschool Rotterdam gaan studeren en via een tijdelijke woning in Ridderkerk zijn we in Rotterdam-Zuid beland.

Het was even wennen want het is zeker niet de beste wijk, maar we leven er fijn. Af en toe is er geluidsoverlast door harde muziek, afval op straat of hangjeugd, maar voor de rest valt het alles mee. Wij voelen ons hier over het algemeen veilig. De stad Rotterdam bevalt ook goed: we wonen dicht bij onze Hillsong-kerk, het ov is altijd beschikbaar, de supermarkt is altijd open en school is dichtbij. Wel mis ik mijn familie en het sociale hier. In Dirkshorn begroet iedereen elkaar vriendelijk. Dat doe ik hier ook gewoon, maar dat levert soms rare blikken op.

‘Op papier ben ik nu een Rotterdammer, maar vanbinnen blijf ik een Dirkshorner. We hebben altijd gezegd dat we terug zouden verhuizen, maar hoe langer we hier wonen hoe vager die gedachte wordt. Voor nu zou ik hier nog wel willen blijven – al is het maar omdat er hier meer werk is – maar als we kinderen krijgen, wordt het een ander verhaal. Het ligt er maar net aan waar God ons wil hebben.’

‘Als ik hier m’n bek opentrek, zie ik dat andere mensen mij geen Rotterdammer vinden’

Daan uit Sittard woont nu in Bergpolder: ‘Twee jaar geleden verhuisde ik met mijn vrouw naar Rotterdam. Zij ging een master doen aan de Erasmus Universiteit en ik kon mijn opleiding social work ook hier doen, dus we gingen op zoek naar een huis in de buurt. Alle steden behalve Amsterdam waren een optie, het werd Rotterdam. We waren wat laat met zoeken en hebben uiteindelijk via een dure verhuurmakelaar een huisje weten te scoren.

We konden kiezen uit twee opties: een ‘af’ huis op Zuid of een slecht geïsoleerde woning in Bergpolder. Omdat m’n vrouw zich op Zuid niet veilig voelde, zijn we voor het noorden van de stad gegaan. We wonen hier nu twee jaar en het bevalt ons prima. In de zomer slepen we onze BBQ-op-wieltjes naar het Vroesenpark. Superleuk.

‘Rotterdam is een fijne stad om te wonen, het is minder monochroom dan Sittard. Daar wonen toch een stuk meer PVV- en FvD-stemmers dan hier, opvallend aangezien de Rotterdamse bevolking veel gemengder is dan die in het zuiden.

‘Na mijn studie willen we graag naar India, mijn vrouw komt daarvandaan. Het lijkt ons tof om er een paar jaar te gaan wonen. Waar we daarna terechtkomen, durf ik niet te zeggen. Ik sluit niet uit dat het weer Rotterdam wordt. Tegen die tijd heb ik via mijn stages een mooi netwerk opgebouwd en met een beetje geluk kan ik hier dan zo aan het werk.’

‘In Limburg nemen mensen vaak een blad voor de mond’

Britt uit Weert woont nu in Ommoord: ‘Sinds augustus ben ik een Rotterdammer en ik ben echt verliefd geworden op de stad, de mensen en de sfeer op school. Het bevalt me hier heel goed.

‘Ik heb een jaar gezocht naar een woning die bij mij past: een grote zelfstandige studio. Ik heb autisme en ik zag het niet zitten om mijn woonruimte te delen met andere studenten. Ik wilde gewoon op mezelf wonen zonder dat ik mijn oververmoeidheid, mijn begeleiding of mijn behoefte aan rust aan anderen hoef uit te leggen.

‘De directheid van Rotterdammers is typerend en voor mij heel prettig. Dat mensen hun mening er zomaar uitgooien en zonder schroom droge of extreme opmerkingen maken, vind ik fijn. Thuis in Limburg nemen mensen vaak een blad voor de mond. Omdat ik zelf heel bot kan zijn, voel ik me hier helemaal thuis.

‘Wat hier ook heel anders is, is het openbaar vervoer. In Weert is het ov-netwerk echt onderontwikkeld: de bussen rijden niet vaak en de verbindingen zijn slecht. Hier maakt het niet uit wanneer je vertrekt, je komt altijd wel een bus of metro tegen. Waar ik ook heel blij van word, is de grote diversiteit aan restaurantjes. Hier heb ik al veel verschillende dingen gegeten, dingen die je in Limburg nauwelijks vindt, zoals authentieke ramen noedels of Koreaanse BBQ.

‘Ik hoop later docent bij mijn opleiding technische informatica te kunnen worden. Mocht dat lukken, dan blijf ik waarschijnlijk ook hier. Maar ik heb nog geen idee waar ik terecht ga komen; Weert en Rotterdam hebben in ieder geval beide hun eigen fijne sfeer.’

‘Naast hippe tenten zitten bruine kroegen en iedereen mengt’

Noortje uit Heemskerk woont nu in hartje Rotterdam: ‘Vier jaar geleden ben ik voor mijn studie naar Rotterdam verhuisd. De Hogeschool Rotterdam is misschien niet de meest voor de hand liggende keuze voor een Heemskerker die in Amsterdam naar het mbo ging, maar ik wilde geen commerciële economie studeren aan de Hogeschool van Amsterdam. Van vrienden begreep ik dat de uitval bij dit soort studies op de HvA enorm is. Ik wilde juist graag een steady school met niet al te grote klassen en die heb ik hier gevonden.

‘Toen ik ging verhuizen, was de woninggekte nog niet zo erg als nu. Ik schreef me in bij Stadswonen en een dag later had ik een appartement aan de Schiedamse Vest, bij de Witte de Withstraat. Het is hartje centrum en in de weekenden is het druk, maar daar heb ik weinig last van. Het enige heftige wat ik heb meegemaakt, waren de demonstraties bij het Turkse consulaat twee jaar geleden. Voor de rest is het eigenlijk best rustig wonen. Een appartement zo dicht bij een straat vol kroegen zorgt wel voor verleiding. In het eerste jaar zat ik vaak in de kroeg, maar dat is nu al een stuk minder. Ik moet ook gewoon studeren en werken.

‘De Witte de Withstraat is een voorbeeld van wat ik gaaf vind aan Rotterdam: er is hier voor iedereen wat. Naast hippe tenten zitten bruine kroegen en iedereen mengt. In Amsterdam is dat veel meer gescheiden. Daarnaast vind ik ook dat in Rotterdam mensen meer individu kunnen zijn. Of het nou gaat om eigen stijl, uitingen van kunstenmakers of in hun eigen werk.’

Waarom het zo moeilijk is een kamer te vinden in Rotterdam lees je hier: 

Kamernood in Rotterdam voorlopig niet opgelost

Tekst: Tosca Sel
Fotografie: Wouter le Duc

Volg ons op Instagram