‘Druk om leraren te laten slagen wordt groter’
Gepubliceerd: 19 February 2019 • Leestijd: 3 minuten en 33 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.Een lovende beoordeling van de stageschool, terwijl het bij het lesbezoek van de hogeschooldocent vervolgens flink tegenvalt. Schooldirecteuren die aan de lerarenopleiding vragen waar het diploma voor hun student-werknemer toch blijft. Er ontstaan ongemakkelijke situaties, zeggen docenten en de directeur van het Instituut voor Lerarenopleidingen.
Door het stijgende lerarentekort wordt de druk op de opleiding om studenten te laten slagen steeds groter. Dat merken docenten van de lerarenopleidingen. Hoe vaak het gebeurt, is niet te zeggen. Schering en inslag is het niet, zegt de docent van de vakgroep wiskunde die niet met haar naam genoemd wil worden. Maar de druk uit het werkveld ‘is aanwezig’, zegt ze, en dat is zo precies als ze kan zijn.
Een docent van de vakgroep wiskunde dacht een afspraak te hebben voor een stagebezoek aan een student van haar. In plaats daarvan zat de directeur van de stageschool klaar om haar te vertellen hoe goed de student was. Ongeveer hetzelfde gebeurde bij het assessment van een studente Nederlands. Vlak voordat haar beoordeling begon, vertelde haar directeur nog even aan de twee assessoren hoe goed en aardig zijn stagiair – tevens werknemer – wel was.
Werkveld soms aanzienlijk positiever
De vakgroep Nederlands krijgt ook mails van directeuren of teamleiders om te vragen – op meer of minder subtiele wijze – waar dat diploma nou toch blijft voor hun werknemer. ‘Ze vragen bijvoorbeeld “wat kunnen we doen om deze student er doorheen te slepen?”’, vertelt deeltijdcoördinator Bart Bijl. Hij wijst erop dat ook bij stagebeoordelingen het werkveld soms aanzienlijk positiever is over een student dan de docent van de hogeschool. ‘Dan krijg je van tevoren een lovende beoordeling opgestuurd, maar als je in de les komt, lijkt het helemaal nergens op.’
Het vermoeden is dat de student een roosterprobleem oplost en dat de school daarom liever geen onvoldoende geeft. ‘En dan ga je er nog van uit dat de stageschool überhaupt weet hoe de stagiair-werknemer functioneert’, zegt Bijl. Want veel begeleiding krijgen zijn studenten sowieso niet, maakte hij op uit een recente inventarisatie.
Steeds meer leraren-in-opleiding hebben al een baan
Steeds meer studenten aan de lerarenopleidingen (in dit artikel is de pabo niet meegrekend) hebben al een baan in het onderwijs voordat ze zijn afgestudeerd, schreef Profielen afgelopen maandag. Vooral deeltijdstudenten komen vaak al snel in dienst als docent, naast hun studie. Dat leidt tot veel langstudeerders op de lerarenopleidingen. Want deze studenten voelen zich in de eerste plaats verantwoordelijk voor hun leerlingen, waarbij hun aandacht voor de eigen studie verslapt.
Vooral vakgroepen waar het lerarentekort groot is, hebben hiermee te maken. En dus ook met de druk uit de praktijk op de opleiding, zo lijkt het. Al moet gezegd worden dat Henriett Gerda, coördinator van het tekortvak Duits, deze extra druk niet merkt – van directeuren noch van stagebegeleiders.
Maatschappijleer heeft de afgelopen jaren maar ‘twee of drie keer’ telefoontjes gehad van directeuren die vragen hoe ver hun student-werknemer al is. ‘Maar bij maatschappijleer zijn geen gruwelijke tekorten’, zegt coördinator Marcel Mooijman. ‘Onze reactie is dan altijd: “Daar mogen we in verband met privacy niets over zeggen.” Maar het is nuttig om zo’n directeur aan de lijn te hebben, want dan kun je hem gelijk vragen om te leveren.’ Mooijman bedoelt: hoe gaat de directeur de student ondersteunen in het behalen van zijn of haar diploma?
Geen probleem om onvoldoendes uit te delen
Stagescholen geven advies over de beoordeling aan de hogeschooldocent die uiteindelijk het laatste woord heeft. Hogeschooldocenten zeggen dat ze er geen moeite mee hebben om onvoldoendes uit te delen waar het moet. Ook de examencommissie van de lerarenopleidingen zegt desgevraagd dat zij geen signalen heeft ontvangen dat er onterechte voldoendes worden toegekend.
Het probleem is eerder, legt Bart Bijl uit, dat studenten misschien al een hele tijd zelfstandig voor de klas staan, zonder daarover klachten te ontvangen van hun baas. Daardoor accepteren ze geen onvoldoende meer vanuit de hogeschool. ‘Deze studenten zijn niet meer te coachen, ze zetten hun hakken in het zand.’
Els de Bock, directeur van de lerarenopleidingen, ziet de vertroebelende invloed van de werkrelatie die stagiairs vaak al jaren hebben. ‘De beoordeling door de opleiding is onafhankelijk van het feit dat een stagiair ook werknemer is. Maar als je weet dat een student al jaren zelfstandig voor de klas staat, ontstaat er wel discussie als wij een onvoldoende geven.’ Ze heeft geen signalen ontvangen dat dit tot onterechte beoordelingen zou hebben geleid.
‘Maatschappelijke druk neemt toe’
De Bock merkt wel dat scholen er de laatste tijd harder achteraan zitten. ‘We krijgen meer verzoeken uit het werkveld om eens over de voortgang van een student te praten. Ik denk dat de maatschappelijke druk toeneemt om bevoegde leraren voor de klas te zetten. En de inspectie let er meer op.’
Vanwege het lerarentekort mogen leraren zonder diploma een paar jaar zonder diploma zelfstandig voor de klas staan. Maar als die uitzonderingsperiode is afgelopen en studenten nog steeds niet zijn afgestudeerd, kunnen ze hun baan verliezen. Dat is een extra reden voor langstudeerders om af te studeren. En het betekent dus ook dat directeuren een reden hebben om hun werknemer-student te helpen een diploma te halen.
Els de Bock ziet hun bemoeienis daarom het liefst als een uitnodiging om ze bij de langstudeerders te betrekken. ‘Het is positief dat ze zich ermee bemoeien, want het maakt ze mede-eigenaar van het probleem.’
Tekst: Olmo Linthorst
Beeld: Shutterstock
Misschien omdat de lerarenopleidingen allemaal eisen stellen en verwachtingen hebben van het middelbaar onderwijs die (hedendaags) niet (meer) realistisch te verwerken zijn binnen de muren van het echte klaslokaal? Op papier lijks alles mooier dan dat het is. Ga maar eens echt voor een groep staan in plaats van verslagen beoordelen. Introduceer uzelf in deze moderne tijd op een stageschool maar eens als ‘stagair’ en ga een les proberen te geven, zullen we kijken hoe het zal gaan lopen.
De opvoeding is bij velen leerlingen niet meer te vinden vanuit thuis. Als stagair is het vrijwel onmogelijk om leerlingen op te voeden. Gezien jij in hun ogen ook nog maar een leerling bent.
Het tekort aan personeel in de bouw jaagt de prijzen van huizen en projecten omhoog. Het onderwijs moet met het daarentegen met half opgeleide leraren doen en de opleiding moet niet te moeilijk doen over de geleverde kwaliteit. Het zou jammer zijn als de onderwijskwaliteit ten koste gaat van de tekorten.
De druk om de leraren te laten slagen mag wel groot zijn, maar de gevolgen hiervan zijn nog groter. Als ik naar mijn klas van 25 studenten kijk die in hun afrondende fase zitten, willen er nog maar 8 studenten echt voor de klas staan. De rest doet het om niet aan de studieschuld vast te blijven zitten (ik ben daar 1 van). Ik vind de lerarenopleidingen hier op de HRO best verontrustend. Tijdens mijn stageperiodes heb ik achter elkaar slechte ervaringen gehad. De hogeschool moet kijken welke stagescholen echt geschikt zijn om als docent te leren, niet om te overleven. Ook vind ik dat we als studenten best wel kwetsbaar worden opgesteld, waardoor je begeleiders van je stageschool eigenlijk misbruik van je maken. Ze zadelen je op met werk dat niet eens voor jou bestemd is en als je er iets zegt wat hun niet aanstaat of aangeeft dat het allemaal wat te veel wordt, dan dreigen ze dat ze je SOM niet zullen invullen.
En als je SOM niet is ingevuld, mag je jammer genoeg geen stageverslag inleveren. Als je dit bij je SLC’er melde, dan werd er niets gedaan. Jammer, want hierdoor gaan studenten ten onder. Een idee is om een aantal docenten als SLC’er te zetten die echt voor zijn studenten opkomen. Ik heb een zware burn-out ervaren, waar ik nog steeds niet over heen ben. Vertrouwen in andere collega’s en rust voelen op je stageplek/werkplek is dan ook niet meer van toepassing (althans voor mij dan). Ik ben nu al op zoek naar een nieuwe studie die ik na de opleiding zal doen, want mij zie je niet meer voor de klas staan nadat mijn diploma op zak is.
Ik weet dat niet iedereen hetzelfde heeft meegemaakt als ik, maar dat betekent niet dat dit soort punten niet voorkomen. Ik heb de meest raarste verhalen van mijn klasgenoten gehoord, wat best naar is om als mens mee te maken.
Een mooi idee zou zijn om vakken toe te passen die we echt kunnen gebruiken zoals; omgaan met een lastige klas, omgaan met pestgedrag tussen collega’s, omgaan met een negatieve school(omgeving), wat te doen wanneer je wordt aangevallen (met vuisten) door een familielid van je leerling of door de leerling zelf, omgaan met overlijdens in de klas, omgaan met autistische leerlingen, je rechten als een stagiaire weten en dit toepassen. Ook moet je als student weten wanneer het tijd is om weg te gaan, voordat het te laat is. Ik heb dit jammer genoeg gemist in mijn opleiding. Sommige punten zijn heel lichtjes behandeld, maar daar hebben we er niets aan. Leer ons dingen aan waardoor we niet binnen 5 jaar als werkende docenten stoppen.
Interessant stuk. Jammer dat het nu lijkt alsof er vanuit de Hogeschool goed begeleid wordt. Tijdens mijn stages is er nooit iemand van mijn vak langsgeweest, en werd ik beoordeeld op basis van dertig tot vijftig minuten film en een hoop papierwerk. De kwaliteit van de leraren verbeteren begint m.i. bij het aanbieden van een betere begeleiding. Een Hogeschoolbegeleider zou per studiejaar minstens drie keer persoonlijk langs moeten komen, om de sfeer in een les te bepalen en de voortgang te monitoren. En niet zoals nu gebeurt: “Schrijf maar een portfolio en lever maar een stukje film in”.
Docent is een van de belangrijkste elementen in het onderwijs. De kwaliteit van het onderwijs wordt grotendeels bepaald door de kwaliteitsnormering van de docent.