‘Ik dacht: waarom drink ik nog? Ik geef er niet eens om’
Gepubliceerd: 26 June 2019 • Leestijd: 1 minuten en 27 seconden • InterviewVan de HR-studenten dronk 88 procent het afgelopen jaar alcohol. Profielen was benieuwd naar de 12 procent die dat niet deed. Eén van hen is Deetje (28), derdejaars social work. Waarom laat zij alcohol staan en wat is haar favoriete alcoholvrije drankje?
‘Ik ben nooit een grote drinker geweest. Ik was zo iemand die al aangeschoten raakte van één wijntje. Mijn vrienden vonden dat heel grappig. Die hadden iets van: serieus, van één wijntje? Zij zaten aan de whisky.
‘De sociale druk om te drinken is best groot. Onder jongeren is drinken de norm en het is lastig om voor een andere levensstijl te kiezen. Bij mij kwam het keerpunt vijf jaar geleden. Tijdens het uitgaan bestelde ik een drankje en daarna ging het helemaal mis. Ik werd ziek, moest overgeven, maar het ergste was dat ik mezelf niet meer was. Mijn vriendinnen schrokken zich rot. Ik ben normaal geen heftig persoon, maar nu was ik aan het schreeuwen en lelijk aan het doen. En dat alles van één wijntje. Zelf vermoed ik dat iemand iets in mijn glas heeft gedaan, want dit was me nog nooit overkomen.
‘Het lijkt wel alsof het móét, alsof alcohol drinken hetzelfde is als ademhalen.’
‘Het was voor mij wel reden om nooit meer een druppel alcohol te drinken. Ik dacht: waarom doe ik het eigenlijk nog? Ik geef er niet eens om. Nu neem ik dus ook dat ene glaasje niet meer.
‘Als ik uitga, drink ik appelsap of cola. Voor mij is dat prima, maar toch krijg ik iedere keer weer die vraag: waarom drink je niet? Het lijkt wel alsof het móét, alsof alcohol drinken hetzelfde is als ademhalen. Dat gedram vind ik vervelend: toe dan, één shotje, één slokje, proef het dan. Omgekeerd doe ik dat toch ook niet? Gelukkig zijn ze er nu mee opgehouden omdat ik zwanger ben.
‘Een paar jaar geleden is mijn man ook gestopt met alcohol. Hugo Zero is nu ons favoriete drankje. Dat is een alcoholvrije wijn die een beetje naar DubbelFrisss smaakt. Soms doen we happy hour en zitten we gezellig samen op de bank met onze Hugo Zero. We schenken het in een wijnglas, helemaal voor het echie, en dan zijn we echt baas.’
Tekst: Esmé van der Molen
Foto: Frank Hanswijk
De domste reden om te drinken is omdat ‘iedereen’ het toch doet. Velen doen ook omdat ze willen laten zien dat ze héél, héél veel over weten — wat lekker is, wat goed is, waar die en die wijn vandaan komt, enz. Heel veel drankreclame maakt dus goed gebruik van het sociale aspect van drank en laten de asociale aspect niet zien, terwijl die minder mooi kant is wat heel vaak in het nieuws verschijnt, van aggresief gedrag tot aan coma zuipen. En je hebt helemaal gelijk — zodra het ‘moet’ is het niet leuk meer. Weet je wat erger is? Men doet vaak alsof het hun eigen keuze is en willen niet toegeven dat het vaak komt van de sociale druk. Dus drank en ontkenning — een heel slechte cocktail is dat, met ‘n hele nare smaak.
Als jij zelf geen alcohol wilt oke, maar probeer je eigen voorkeur niet bij anderen de strot in te duwen
Vriendelijke groet
Harm
“maar toch krijg ik iedere keer weer die vraag: waarom drink je niet? Het lijkt wel alsof het móét, alsof alcohol drinken hetzelfde is als ademhalen. Dat gedram vind ik vervelend: toe dan, één shotje, één slokje, proef het dan.”
Mijn ervaring is dat eigenlijk helemaal niet. Waarschijnlijk ligt dat aan mijn selectie van omgeving en vrienden, maar wat vast ook wel een groot rol speelt is dat mensen waarschijnlijk van me weten dat ik niet drink wegens geloofsovertuiging. Uit mijn ervaring hebben mensen daar wel respect voor. Het is denk ik ook maar hoe oprecht je daarin bent.