Hoe kijk jij naar het komende collegejaar?

‘Het wordt een spannend jaar en vooral de combinatie van online en offline onderwijs gaat interessant worden. We zitten ongewild met z’n allen in een groot onderwijsexperiment, niets is meer zoals het was. We hebben de afgelopen maanden geleerd dat er meerdere wegen naar Rome leiden en dat niets zeker is. Zo heeft afgelopen jaar niemand een bsa gehad, dat was voorheen onvoorstelbaar. De onderwijskwaliteit is geborgd, maar hoe we alles gedaan krijgen moeten we nog uitzoeken.

‘Het wordt een spannend jaar en vooral de combinatie van online en offline onderwijs gaat interessant worden.’

Als ik door de school loop, zie ik weer studenten in de gangen. Mensen in de kantines. Er worden opstellingen gemaakt in de laboratoria. Er komt weer geluid uit de werkplaatsen. Dat maakt me blij en ik hoop dat we dat de komende maanden vol kunnen houden.

Vooral voor de nieuwe eerstejaars en de tweedejaars die vorig jaar in hun eerste jaar van de ene op de andere dag thuis kwamen te zitten. Het is goed dat zij weer fysiek onderwijs kunnen volgen. Dat is toch gewoon het prettigst, zeker als je net aan je opleiding bent begonnen, maar dat geldt net zo goed voor ouderejaars.’

De afgelopen maanden is er hard gewerkt om de gebouwen coronaproof te maken. Nu de colleges zijn begonnen, kunnen we zien of alles werkt zoals het moet. Hoe gaat het?

‘Komend collegejaar wordt niet het jaar van de perfectie, we hebben de zekerheid dat dingen misgaan. We hebben op onze locaties alles zo goed mogelijk geregeld: de ventilatie en schoonmaak zijn op orde, de veilige capaciteit van de gebouwen is onderzocht en daar zijn de roosters op aangepast en we hebben goed gekeken hoe we groepen studenten op een veilige manier door de gebouwen kunnen leiden. Waar het nu op aankomt is discipline. Lukt het ons ook om afstand te houden?

Iedereen maakt onbewust foutjes. Ik begrijp dat het moeilijk is om doorlopend anderhalve meter afstand te houden, maar toch is het belangrijk om daarop te letten. In de stad lijkt het soms alsof corona niet bestaat, iedereen loopt en zit dicht op elkaar. Ik zie dat mensen er bij ons op locatie ook moeite hebben en dat begrijp ik, want het is gezellig dat we elkaar weer zien. Ik doe daarom een dringend beroep op iedereen om vanaf nu weer het verstand te gebruiken en voldoende afstand te houden. Ik ben benieuwd hoe zich dat bij ons verder gaat ontwikkelen.’

Hoe houdt de Hogeschool Rotterdam het virus buiten de deur?

‘Niet. De Hogeschool Rotterdam is een stad in een stad. Als in de stad mensen besmet zijn, kunnen we ervan uitgaan dat er ook studenten en medewerkers besmet raken. Dat is vooralsnog sporadisch gebeurd. Het waren individuele gevallen die buiten school besmet raakten en dankzij het online onderwijs en thuiswerken niemand hebben aangestoken. Maar nu we weer naar school gaan, met het ov reizen en elkaar opzoeken is er een kans dat er besmette mensen naar school komen.

‘Als in de stad mensen besmet zijn, kunnen we ervan uitgaan dat er ook studenten en medewerkers besmet raken.’

We werken nauw samen met de GGD om het aantal besmette studenten en docenten in de gaten te houden. Wanneer de school onverhoopt een brandhaard wordt, zal de burgemeester ervoor kunnen kiezen om de bezettingsgraad van de gebouwen terug te draaien of gebouwen te sluiten tot de uitbraak onder controle is. Hetzelfde geldt overigens voor de situatie in het ov. Wanneer het in de metro’s of op de metrostations te druk wordt of het openbaar vervoer een brandhaard blijkt te zijn, kan er ook ingegrepen worden. Metrostation Dijkzigt is bijvoorbeeld een heel druk metrostation, we balanceren daar op een dun koord.’

Er zijn dus veel bewegende onderdelen die bepalen of het fysieke onderwijs in de gebouwen door kan gaan. Wat kan de hogeschoolgemeenschap doen?

‘Ik zou van de daken willen schreeuwen dat mensen de regels moeten respecteren. Dus anderhalve meter afstand houden, handen wassen, niesen en hoesten in je elleboog, thuisblijven als je je niet lekker voelt en je laten testen als je corona-achtige klachten hebt. We zijn nu als individuen verantwoordelijk voor het openhouden van de school. Als we ons niet aan de regels houden, is er een kans dat er locaties gesloten moeten worden en dat het onderwijs weer volledig online gegeven en gevolgd moet worden. En dat zou echt heel jammer zijn. Het kan, dat hebben we afgelopen maanden wel bewezen, maar het heeft niemands voorkeur.

Gelukkig houden veruit de meeste mensen zich goed aan de regels. Dat zie ik op school, dat lees je in onderzoeken: de meeste mensen zijn welwillend om zich aan de regels te houden. Er is helaas een minderheid die het niet eens is met de afstandsregels, die vindt dat je elkaar een knuffel moet kunnen geven. Dat kan je ideologisch wel vinden, maar die minderheid kan een brandhaardje veroorzaken en het verpesten voor henzelf en de rest.’

Redacteuren van Profielen waren de afgelopen dagen op de verschillende locaties en zagen dat het op sommige plaatsen best lastig is om afstand te houden, bijvoorbeeld omdat de gangen toch nauw zijn. Wat kunnen we daaraan doen?

‘Zoals de panden nu ingericht zijn, zouden ze moeten voldoen aan de RIVM-regels. De komende twee weken gaan we kijken wat er precies gebeurt en op basis daarvan gaan we evalueren. Het kan zijn dat een bepaalde gang toch te zwaar belast wordt, dan moeten we kijken of dat roostertechnisch op te lossen is. Als dat niet kan, moeten we alle opties openhouden. Mondkapjes op de gangen, sluit ik bijvoorbeeld niet uit. Er zijn veel manieren om problemen op te lossen, ik wil alles overwegen.’

Aan het einde van de zomervakantie kreeg ik een corona-update in de mail waarin stond dat we het komende collegejaar alleen naar school komen als het noodzakelijk is. Ik vond dat best pittig om te lezen.

‘Dat snap ik. We vonden het belangrijk om een signaal af te geven want ergens leefde het idee dat alles per 1 september weer normaal zou zijn, maar dat klopt natuurlijk niet. Toen ik afgelopen week weer naar school mocht, werd ik daar blij van. En ik niet alleen, ik zag op social media tientallen foto’s langskomen van studenten en medewerkers die blij waren dat ze weer mochten. Ze maakten foto’s van zichzelf voor of in de panden en schreven daarbij dat ze het hadden gemist. Dat sentiment leeft breed, zagen we ook in het werkbelevingsonderzoek dat we voor de vakantie hebben gehouden. Mensen vinden het ook in coronatijd fijn om voor de Hogeschool Rotterdam te werken, maar ze missen hun collega’s en de werkplek.

‘Ergens leefde het idee dat alles per 1 september weer normaal zou zijn, maar dat klopt natuurlijk niet.’

Voor de vakantie hebben we een geïnventariseerd hoeveel mensen er weer op kantoor wilden werken, dat bleken er veel meer te zijn dan bedrijfstechnisch nodig was. Daar zit een emotie achter: mensen willen graag weer naar kantoor. En ik herken dat. Als je mij de kans geeft, ben ik vijf dagen per week van 8.00 tot 18.00 uur op school. Ik ben gek op die school. Maar het hoeft niet, ik kan dingen ook vanuit huis doen zodat de panden minder belast worden. Dus ik probeer slechts een dag per week naar kantoor te gaan, dat zou moeten lukken.

Verder adviseer ik collega’s vooral zelf uit te zoeken wat er nodig is om hun werk goed uit te voeren, maar waar het kan moeten we echt zoveel mogelijk thuiswerken. Op die manier geven we het fysieke onderwijs en onderzoek de ruimte die het nodig heeft.’

Hoe lang denk jij dat deze situatie aanhoudt?

‘Totdat de anderhalve-meterregel wordt opgeheven. Als ik nu zou horen dat we alles mogen doen wat we willen, als we maar anderhalve meter afstand van elkaar houden, zou ik niets veranderen. Kan ik niets veranderen, omdat de ruimte in de gebouwen dat niet toelaat. Het aanbod zal zo blijven tot er een vaccin komt of we op andere manieren meer ruimte kunnen pakken en als dat nog een half jaar duurt of nog twee jaar, dan is dat zo.’

Tekst: Tosca Sel
Foto: Frank Hanswijk

Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

Volg ons op Instagram