Waarom Profielen de blog van Danny heeft gepubliceerd en niet offline haalt
Gepubliceerd: 17 June 2020 • Leestijd: 3 minuten en 16 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.Dinsdagochtend publiceerde Profielen – het onafhankelijke nieuwsmedium van de Hogeschool Rotterdam – een stuk van student en blogger Danny. De blog riep veel reacties op en meerdere studenten en medewerkers eisten dat we hem offline zouden halen. Dat doen we niet, en hier leggen we uit waarom.
Profielen is het onafhankelijke nieuwsmedium van de Hogeschool Rotterdam. We bieden bloggers een podium omdat we het belangrijk vinden dat zoveel mogelijk verschillende mensen uit de hogeschoolgemeenschap hun stem laten horen. Dat doen we onder andere omdat in ons Redactiestatuut (het document waarin staat wat onze taak is en hoe we die moeten uitvoeren) staat dat we een podium moeten zijn voor de hogeschoolgemeenschap in al haar facetten, om meningsvorming te bevorderen. We zijn een discussieplatform. Bloggers spelen daar een belangrijke rol in, ze laten ons zien wat er gebeurt op hun opleiding, in hun klaslokalen of in hun (studenten)leven.
Het mag duidelijk zijn dat bloggers, columnisten en andere opiniemakers niet de mening van de redactie vertolken. En juist dat is waardevol. In de mini-democratie van de Hogeschool Rotterdam staan drie belangrijke vrijheden op het spel in deze discussie. Niet alleen is er de algemene vrijheid van meningsuiting, ook hebben columnisten en bloggers een grote vrijheid ten opzichte van de redactie om hun eigen standpunten in te nemen. Vervolgens heeft de redactie van Profielen dankzij het redactiestatuut de vrijheid, ten opzichte van onze uitgever Stichting Hogeschool Rotterdam, om zelf te bepalen wat we publiceren.
Mensen vroegen zich af ‘waarom de Hogeschool Rotterdam zich hiermee associeert’. We begrijpen het misverstand, maar als je de Hogeschool Rotterdam laat samenvallen met de blog van Danny help je in één klap de redactionele vrijheid om zeep en bovendien de vrijheid van de Hogeschool Rotterdam om ruimte te geven aan een onafhankelijke redactie (die ook de hogeschool zelf kritisch volgt). Kortom: Danny is niet Profielen, Profielen is niet de HR.
Dat de blog van Danny iets los zou maken, zagen we aankomen. Het onderwerp racisme levert over het algemeen pittige discussies op: voorheen vaak met medewerkers en studenten zich ergerden aan onze ‘linkse’ berichtgeving. Nu wordt er door een andere groep studenten gediscussieerd, terecht ook.
Onze bloggers zijn wel vaker omstreden. De blog waarin Siham vertelt waarom ze mannen geen handen schudt, brak het internet bijna. Net als de blog waarin Halil de dubbele moraal in berichtgeving rondom de aanslag in Londen besprak. Het waren persoonlijke bijdragen die veel stof deden opwaaien omdat lang niet iedereen het met hen eens was. En dat mag. Als redactie streven we in onze eigen berichtgeving naar objectiviteit, maar we zijn ook een platform voor mening en discussie. Ook als we het hier als redactie niet mee eens zijn, zullen we de mogelijkheid om hier als blogger over te schrijven verdedigen. Uiteraard binnen de grenzen van de wet en onze eigen spelregels.
Docenten en medewerkers lieten ons weten dat de blog van Danny wat hen betreft zo snel mogelijk offline moet, omdat deze de inclusiviteit van de hogeschool aantast. Wij zien dat anders.
Je zou de redactie van Profielen kunnen vergelijken met een (inclusieve) docent die in de klas een discussie op gang brengt, en studenten verschillende perspectieven en meningen helpt formuleren. Deze docent gaat het (als het goed is) niet om zijn of haar eigen mening, maar om de lessen in meningsvorming voor anderen. Dat is precies de ambitie van Profielen. En net als een docent, sturen we geen studenten de klas uit omdat hun mening ons niet bevalt of misschien kwetsend is voor anderen. Meningsvorming kan niet goed plaatsvinden als we censuur toepassen of als eens soort gedachtenpolitie ingrijpen.
Er zit dus een andere kant aan het beroep op inclusiviteit. Waarom zou Profielen een gedeelte (hoe groot of klein ook) van de hogeschoolpopulatie uitsluiten van deelname aan publieke discussie omdat een ander gedeelte van de populatie zich erdoor gekwetst voelt? Niet alleen is dat principieel een slecht idee, ook praktisch is het niet haalbaar te weten welke gedachten bij wie mogelijk slecht vallen, dan wel als kwetsend ervaren worden.
We begrijpen dat deze blog voor een groot aantal mensen niet fijn is om te lezen, maar censuur lost het onderliggende probleem niet op: Er bestaan op dit moment grote meningsverschillen in onze samenleving, en we moeten ermee dealen. Er is op school een groep studenten die pijn ervaart en een andere groep die zich daar – ondanks alle verhalen, ondanks alle demonstraties – nog steeds weinig bij voor kan stellen. Dat willen we niet onder het kleed vegen, maar juist ter discussie stellen.
Door met elkaar te praten komen deze twee groepen hopelijk dichter bij elkaar. Gelukkig hebben veel mensen de afgelopen 24 uur uitgebreid de moeite genomen om in de reacties onder het blog de discussie te voeren. Er is een mooie draad ontstaan met feiten, links naar artikelen en persoonlijke verhalen. Op deze manier kunnen we van elkaar leren.
Ben je van mening dat de redactie van Profielen ter verantwoording geroepen moet worden of dat de blog alsnog verwijderd moet worden: we hebben een Redactieraad, een onafhankelijke raad van deskundigen die oordeelt of wij ons werk goed doen. Je kunt hen via e-mail bereiken.
Redactie Profielen
Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief. 
Al was Profielen wel direct verbonden met de Hogeschool Rotterdam, wat dan nog?
Ik begrijp heel goed dat er veel studenten, docenten en medewerkers zijn die zich niet kunnen vinden in de blog van Danny. Velen ervaren hem als kwetsend, en ook dat kan ik mij goed voorstellen. En toch zou verbieden het verkeerde effect hebben.
Er zijn mensen met een andere mening, en dan zijn er twee mogelijkheden om daarmee om te gaan:
1. Je verbiedt die mening.
2. Je gaat het dialoog aan
Alle mensen die oproepen om de post te verwijderen, kiezen blijkbaar voor optie 1. De mening komt niet overeen met hun eigen gedachtegoed, ofwel omdat ze het er niet mee eens zijn, ofwel omdat ze deze ervaren als kwetsend, en daarom mag deze niet bestaan. Het gevolg is niet dat de mening verandert, maar dat de mening verdwijnt. Door het (publieke) debat op deze manier te ontwijken, sta je toe dat meningen zich ontwikkelen zonder dat ze kunnen worden getoetst aan de meningen van anderen.
Als je echt wil dat een mening verandert, is je enige optie het dialoog aan te gaan. Daarbij is het belangrijk om je te realiseren dat je dat op een nette manier moet doen. Niemand zal naar je luisteren of overwegen zich richting jouw mening te bewegen, als je dat niet doet. Ga het gesprek aan en probeer oprecht van elkaar te leren. Daar worden we allemaal beter van.
Ik ben het volledig eens met de argumentatie vanuit Profielen. Wel het volgende voorstel: als je weet dat een onderwerp het nodige stof op doet waaien, dan kan het lonen om van te voren na te denken over het format waarin je het onderwerp gaat aanbieden. Als we bij het voorbeeld van het blog van Danny blijven, dan weet je dat dat blog op zichzelf staand vooral weerstand oproept. Zo’n stuk was beter tot zijn recht gekomen in de vorm van bijvoorbeeld een gesprek tussen Danny en iemand met een tegenovergestelde mening. Of als apart stuk met daarnaast een los duidingsartikel over diversiteit en inclusiviteit. Daarmee voorkom je dat zo’n blog een op zichzelf staand polariserend bommetje wordt maar dat het ingebed wordt in een bredere discussie. Daarmee kun je dan ook beter sturen in waar comments naar toe gaan om zo enigzins de persoonlijke aanvallen te vermijden. Misschien iets om te overwegen?
vriendelijke groet,
Sander ‘t Sas
Absoluut niet mee eens. Danny’s stukje tekst was al letterlijk een toetsing van zijn mening aan de buitenwereld. Het resultaat lijkt me duidelijk. Racisme is NIET meer te tolereren. Danny, profielen en de mensen die hier achter staan moeten beseffen dat de manier waarop hij zijn mening verkondigde en de inhoud hiervan gewoon niet meer acceptabel zijn in deze tijd.
Ook is het accepteren van de publicatie van zijn mening niet het dialoog aangaan. Het is juist een hele gevaarlijke mening een platform geven door Danny zijn monoloogje te laten houden. Het is toch niet zo moeilijk om te begrijpen dat dit stuk een uitwerpsel is van wit privilege? Dat dit standpunt, en het “naief” proberen over te komen van mensen zoals Danny, juist bijdraagt en geinternaliseerde en systematische racisme?
Zijn stuk benadrukt precies het probleem waar Black Lives Matter tegen vecht. Systematische verandering. Dat in plaats van Danny, iemand die wel met racisme te maken heeft over BLM en de situatie schrijft.
Meningen challengen zijn we allemaal voorstanders van. Maar niet met een stuk dat bijdraagt aan het probleem. Niet met een stuk dat niks toevoegt, niet inhoudelijk en ook niet qua vorm.
Ik vind dat de bijbel, de koran en alle andere boeken met geloofsteksten verboden moeten worden. Wat werd er toentertijd gediscrimineerd zeg! Dat kan echt niet meer. Bijzonder kwetsende teksten voor mij als atheïst.
Een eigen mening hebben en daarover schrijven is 1 ding. Racisme in Nederland ontkennen en discriminatie bagataliseren is iets anders. Dat is kwetsend en hoort niet anno 2020.
Danny is een white privileged male, wat al blijkt uit het feit dat hij om zich heen geen racisme ervaart, en zal racisme daarom ook nooit ervaren. Jullie zijn absoluut geen journalisten, en als je de eerste alinea van dit bericht niet begrijpt, zullen jullie dat ook nooit worden.
Danny ik raad je aan om in therapie te gaan en te praten over waarom jij je zo ongelukkig en aangevallen voelt in een multicultureel land. Deze gedachtes zijn namelijk typisch schoolshooter-behaviour. Liefs
Natuurlijk moet er sprake zijn van vrijheid van meningsuiting en pers. Echter spreken jullie over ‘houd het netjes, beschaafd, vriendelijk en respectvol’ maar is de taal in Danny zijn stuk dat totaal niet. Ook spreken jullie over de Code van Bourdeaux maar is het stuk niet eens waarheidsgetrouw (opmerkingen over corona, Akwasi, witte mensen die niks mogen etc.). Ten slotte spreken jullie over het recht van de publiek op waarheid. Zolang jullie magazine en redactie alleen of voornamelijk een one point of vision heeft zullen jullie als blad, verbonden met de hr, nooit een accurate weergave zijn van de school en de stad. ‘Het is de taak van de redactie om zo veel mogelijk verschillende groepen binnen de hogeschool aan het woord te laten.’ Maar dit gebeurd niet! Waarom zij er geen gekleurde personen aan het woord over dit onderwerp en of andere onderwerpen? Zelfs jullie humans of HR is dominant wit, terwijl de stad Rotterdam meer dan honderd verschillende culturen kent.
Het legt mijns inziens weer pijnlijk bloot hoe onfatsoenlijk de racisme schreeuwers zijn. Als er dan gelijk weer gelinkt wordt naar het huiswerk welke “witte” mensen moeten maken en er dan nep-wetenschappers al Gloria Wekker aangehaald worden, tsjah. Het is een gebed zonder eind.
Ook ik weet dat er racisme bestaat, maar institutioneel in Nederland? Toon het maar aan. Ik heb nul komma nul sympathie voor emotionele argumenten.
Hulde voor de redactie dat ze het stuk laten staan, jullie tonen aan wat voor figuren er allemaal op de Hogeschool rondlopen en dat wij intellectueel nog een lange weg te gaan hebben. Schrijnend om te horen dat er docenten notabene zijn die censuur op willen leggen, ik hoop dat deze mensen niet op mijn faculteit doseren want dat zou ik zonde van mijn toekomstige belastingcenten en collegegeld vinden, schaam jullie diep.
De insteek van het stuk was niet eens het grootste probleem voor mij. De BLM-demonstratie en bijbehorende demonstranten hebben net als de meeste protestbewegingen wat rafelrandjes en wat zaken die niet correct zijn. Daar zijn vernielingen van standbeelden van prominenten in Rotterdam een voorbeeld van. Het grootste probleem vond ik hoe de columnist pendelt tussen open deuren (“Ieder weldenkend mens is tegen geweld in het algemeen”) en overhaaste, ongefundeerde meningen en conclusies (“Ik heb eigenlijk nooit meegemaakt of gehoord dat mensen racistisch bejegend werden.” om er maar een voorbeeld bij te pakken). Ik ben tegen censuur en het indammen van bepaalde meningen, maar het bewaken van een bepaalde standaard binnen artikelen lijkt me niet verkeerd.
Heel goed dat de blog er (nog) staat. Het werkt als een krachtig argument dat er nog heel veel werk verzet moet worden, zowel door individuen door middel van openheid naar elkaar, dingen leren herkennen en door zelfreflectie, maar ook door de Hogeschool, die zich intussen -als maatschappelijk gezien- grote speler in de stad, best expliciet mag uitspreken.
Dankjewel voor jullie reactie. Ik ben het er mee eens dat het bericht van Danny niet persé verwijderd moet worden. Ik had wel graag gezien dat de meningen van Danny sterker onderbouwd waren. Lees jezelf in over het onderwerp voordat je er iets over publiceert.
Het kwam daardoor onprofessioneel over. Zijn eigen ervaringen komen over als de enige waarheid. Ook zijn statement over “black lives matter” was kortzichtig. Er zijn al veel artikelen geschreven over waarom Black lives matter voor gelijkheid van ieder mens staat, daarom is het niet “only black lives matter”. Als hij dit even had gegoogeld, had hij dit geweten. Dit laat zien dat er geen onderzoek is gedaan voordat hij dit artikel schreef.
Ook snap ik zelf niet zo goed te betrekking met de VOC. Dit is maar een gedeelte van de koloniale geschiedenis van Nederland. Doelt hij op de gehele koloniale geschiedenis? Het klopt dat we daar niks aan kunnen veranderen, maar het klopt ook dat we tot de dag van vandaag nog steeds ongelijkheid ervaren in Nederland. Jammer dat hij dit zware begrip naar boven brengt zonder duidelijke context erbij.
Het is teleurstellend dat dit artikel is gepubliceerd. Als Danny zijn mening sterker had onderbouwd kon er een heel mooi dialoog worden gestart tussen mensen met verschillende meningen binnen hogeschool Rotterdam. Hierdoor zou er wellicht meer begrip voor elkaars mening komen. Helaas komt het nu over dat Danny het niet eens de moeite vond om onderzoek te doen, terwijl hij het wel de moeite vond om zijn eigen mening te geven als iemand “die het allemaal niet zo goed begrijpt..”.
Volgensmij staat niet ter discussie of het toegestaan is een dergelijke blog te publiceren. Wat meer ter discussie staat is of de HR het oke moet vinden om aan deze specifieke mening een podium te bieden. Ik vind het te makkelijk om je te beroepen op redactionele vrijheid. Ook het argument dat profielen niet de HR is vind ik niet passen bij de huidige discussie. Het is nu de tijd om je uit te sprelen tegen racisme, en dat doe je met een blog als deze absoluut niet. In de blog komt het het vaak terugkerende “all lives matter” naar voren. Als je een blog over dit onderwerp schrijft en je duidelijk niet hebt begrepen waar BLM voor staat mag je daar als redactie uitleg aan de auteur over vragen voor je dit publiceert.
Eens Robin Martijn. Wat ik op dit moment heel lastig vind, is dat we dat echte gesprek – die dialoog – nooit op deze manier voor elkaar gaan krijgen. Ik heb gisterenavond alle reacties op de blog van Danny gelezen. Heel eerlijk, ik kon er niet van slapen. Als je door dit onderwerp zo in te steken oproept tot een publiek debat, dan krijg je die op deze manier terug. Maar is dat je doel? Wat is het vervolg? Ik word er in ieder geval heel stil van en voel steeds minder de behoefte om daar mijn mening nog eens aan toe te voegen. Ik mis het echte gesprek. Dat we uiteindelijk eens gaan luisteren naar elkaar. Zonder voortdurend ons oordeel klaar te hebben.
Persoonlijk ben ik zo’n jaar geleden ook aangesproken door een student op uitingen die ik – geheel onbedoeld – had gedaan. In haar ogen discriminerend en zelfs racistisch. Ik vond het een enorm pijnlijk moment. Maar wat heeft het ons gebracht! We zijn met elkaar in gesprek gegaan, hebben elkaar brieven geschreven. Steeds meer gingen we het over onze overeenkomsten hebben in plaats van onze verschillen. Ze heeft me zoveel geleerd. Uiteindelijk mochten we ons verhaal doen voor alle eerstejaarsstudenten. En weet je, het ging er in die verhalen niet om wie er gelijk had. Die verhalen gaven aan hoe zij en ik, ieder vanuit een eigen perspectief, naar de werkelijkheid keken. We waren elkaar steeds meer gaan begrijpen.
‘Samen leren leven’, hier op de hogeschool, dát was haar oproep destijds in een brief aan mij. Ben de Werkplaats Inclusieve Pedagogiek en Didactiek nog steeds dankbaar dat men ons de ruimte, tijd en het geld heeft geboden om deze bijeenkomst mogelijk te maken.
Ik lees dit altijd met veel plezier, maar dit gaat toch wel ver. Het argument dat hij mensen beledigd en iets daarom gewoon niet mag zeggen maakt wat hij zegt alleen maar minder zichtbaar en wanneer een open debat wordt voorkomen worden bepaalde visies nooit tegengesproken en lijkt polarisatie de enige uitkomst.
Het opnemen voor iemand zijn recht om zich te uiten betekend niet dat je het eens bent met de boodschap, dus hulde aan profielen, recht is voor iedereen ongeacht afkomst of voorkeur. Ja hij is wit en heeft hij daarom meer kans op een bevoorrechte positie in Nederland (CPB stelt dat deze gemiddeld ongeveer 30% meer inkomen hebben, meer kans op discriminatie bij sollicitatie, mogelijk discriminatie binnen de opleiding en ga zo maar door) maar stellen dat hij dan geen mening mag hebben of iets niet kan begrijpen sluit elk debat uit. Ook stellen dat hij, als individu, daarom bevoorrecht is laat een zeer diepgeworteld onbegrip in statistiek zien of een extreme vorm van groepsidentificatie boven identificatie van het individu wat in de wet is gedefinieerd als racistisch (en daarnaast ook nog eens bevestigd dat je geen idee hebt hoe je statistische informatie moet verwerken).
Het lijkt of mensen niet helemaal begrijpen dat zonder vrije pers (ja is een blog dat? ik denk dat het niet kunnen vaststellen wat onder vrije pers wordt verstaan essentieel is om geen “fake news” ed. te roepen en zo de boodschap niet te hoeven bespreken) geen echte democratie kan bestaan, en als we daar in moeten inboeten dan graag duidelijke en concrete grenzen stellen tot waar we accepteren dat onze democratie wordt aangetast.
Ook vind ik het eng om te merken dat ik hier bijna niet op durf te reageren, het lijkt dus al te werken dat mensen niet van zich laten horen omdat de gevolgen te groot kunnen zijn, met alle gevaren van polarisatie in de samenleving tot gevolg.
@ Shameonyou
Ook voor “gevaarlijke meningen” geldt uitingsvrijheid, tenzij oproepen tot haat of geweld oid. Daarvan is hier geen sprake.
@ Madhavi Gharbharan
Zoals we in onze reactie hebben beschreven is er een verschil tussen redactionele uitingen en blogs. De Code van Bordeaux waar je uit citeert geldt voor journalistieke producties, niet voor een studentblogger of columnist.
We laten allerlei mensen over dit onderwerp aan het woord, maar misschien heb je die artikelen gemist. Voor de vraag of iemand al dan niet een blog over racisme mag schrijven is dat overigens niet relevant.
Voor mij is dit niet zozeer een kwestie van wel of geen censuur op een bepaalde meningsuiting, maar een kwestie van hoe laag de kwaliteit van argumentatie/onderbouwing van een mening over een maatschappelijk complex onderwerp accepteert de redactie van Profielen in een bijdrage van een (nota bene) vaste columnist voordat het overgaat tot publicatie. Behoorlijk laag, zo blijkt. Volgende keer misschien een column van Emile Ratelband met zijn mening/onderbuikgevoel over kernfysica?
@ Sander ‘t Sas
@ Agaath Fikweert
Natuurlijk zijn er allerlei mogelijkheden om deze discussie anders te voeren. Maar stel je even voor dat je blogger bent en van plan een controversiële mening te uiten en de redactie grijpt als volgt in: “Beste Danny, wil je in plaats van een blog een twistgespek voeren, zodat we je argumenten wat kunnen afdempen en er een wat minder polariserend bommetje van kunnen maken?” … Voel je je dan als blogger serieus genomen? Moeten wij de meningen van columnisten en bloggers bij voorbaat “verzachten” wanner deze ons niet aanstaan? Ik ben er zelf van overtuigd dat er geen ‘shortcuts’ zijn om dit probleem te omzeilen.
We hebben dit onderwerp de afgelopen jaren niet geschuwd. Dat levert veel gedoe op en dat is het waard, want meningen veranderen niet zomaar. Niet zonder gedoe.
@ ‘t Sas schreef terecht onder de blog zelf dat we er niet met één blog zijn. Iets nieuws leren vereist onderwijs, in de ruimste zin van het woord. Niet censureren.
@Agaath vraagt zich hierboven af wat we nu bereikt hebben met de publicatie van deze blog. Maar is dat een eerlijke vraag aan een medium dat gericht is op het deelnemen aan de publieke sfeer? Ik kan niet in de hoofden van onze lezers kijken of daar iets ‘gebeurt’. We zitten hier niet met een tienjarenplan waarin we als Profielen even de wereld naar onze hand gaan zetten. Wat ik wel zie aan de reacties onder de blog, is dat de discussie over racisme door de jaren heen verschuift. Er verandert wel degelijk iets, is mijn indruk. Hopelijk is dat niet aan mijn optimisme te wijten.
Zelf vind ik dat de blog van Danny veel terechte (en soms ook onterechte en nare) reacties boven brengt. En dat is juist goed.
Want hiermee laat je juist ook de andere kant van het verhaal zien. Dit laat namelijk ook zien wat de reactie is van de andere kant als iemand het niet met ze eens zijn.
@educateyourself
In mijn ogen laat Danny alleen zien wat zijn mening is en hoe hij hier over voelt, dan hoef je niet gelijk te zeggen dat hij hulp moet zoeken als hij het niet eens is met jouw gedachtes.
Ik ben juist heel blij met de column van Danny. Het laat juist heel goed zien wat onwetendheid met je oordeelsvorming doet, en daarmee hoeveel werk er nog aan de winkel is in Nederland om racisme tegen te gaan.
Zeker online laten dus!
Daarnaast ben ik sowieso tegen censuur. Een cabaretier, een blogger, etc. moet alles kunnen zeggen in mijn ogen. Echter, je kunt reactie verwachten als je iemand ermee kwetst.
Oké ik heb er nog eens over nagedacht en dit is wat mij betreft het issue: wat opvalt in het blog van Danny is de vorm die hij hanteert. Heel confronterend, heel erg op zichzelf gericht. Je kunt hem dat niet kwalijk nemen als je je realiseert dat er op de Hogeschool nog steeds heel weinig momenten zijn waarop studenten leren hoe ze een argumentatie moeten structureren. Ik geef zelf een paar van dat soort vakken en ik vind het elke keer opvallend dat studenten pas heel laat in aanraking komen met dat soort tools: dus hoe structureer je een betoog? Hoe doe je je research? Waar doe je die? Wat is een goede bron? Enzovoorts… Elke keer merk ik dat studenten ook absoluut open staan om die dingen te leren, maar dat pas veel te laat of soms helemaal niet of maar mondjesmaat krijgen.
En dan kom ik op de rol van Profielen in dit hele verhaal: de redactie stelt dat ze, net als docenten dat doen, ruimte moeten geven aan uiteenlopende meningen. Helemaal mee eens, maar dan moet Profielen, net als docenten dat doen, ook studenten / bloggers, helpen met het naar voren brengen van hun mening door ze te begeleiden op bovenstaande punten. Want wat er nu is gebeurt, en dat is pedagogisch onverantwoord, is dat Profielen de ruimte laat aan iemand, in dit geval een student, om zijn mening te verkondigen, maar vervolgens die student wel voor de leeuwen gooit. Door zich alleen te beroepen op vrijheid van publicatie enzovoorts maakt de redactie zich er wel erg makkelijk van af.
Mijns inziens is Profielen namelijk niet alleen maar een of ander nieuws kanaal. Als integraal onderdeel van de Hogeschool is het aan Profielen om studenten verder te helpen door ze bij te staan in het ontwikkelen van hun vaardigheden en kennis. En dat doe je niet door iemand een platform te geven om zijn mening te verkondigen zonder de adequate begeleiding die daarbij hoort. En met adequate begeleiding bedoel ik niet het opleggen van een mening maar alleen de punten zoals hierboven genoemd. Want de situatie nu maakt Danny het kind van de rekening, terwijl de redactie buiten schot blijft.
Ik zou benieuwd zijn naar een reactie van de redactie op bovenstaande punten.
Vriendelijke groet,
Sander ‘t Sas
@Olmo Linthorst
Je vraagt of je de mening van columnisten moet verzachten. Nee dan doe je het niet goed. Je moet iemand wel leren hoe je een argumentatie opbouwt. Dat is geen shortcut, integendeel. Maar het is wel een beproefd redactioneel instrument om meningen in een breder debat te helpen plaatsen. Want dat is wat hier mist.
Het gaat hier inderdaad niet over censuur. Laten daar vooral van wegblijven. Maar we moeten wel met elkaar een manier vinden om respectvol te discussieren.
Even over de vraag van Agaath: ja haar vraag is eerlijk. Juist omdat je een medium bent dat gericht op deelnemen aan het debat in de publieke ruimte moet je altijd bij jezelf nagaan wat je wil bereiken met wat voor publicatie dan ook. Want dat moet je kunnen onderbouwen als redactie zijnde.
Vriendelijke groet,
Sander ‘t Sas
Sommige mensen in de reacties zijn vergeten dat we in een land wonen waar iedereen zijn of haar mening mag uiten. Artikel 7 is juíst in het leven geroepen om “controversiële” meningen te beschermen. Zonder vrijheid van meningsuiting geen vooruitgang. Vroeger waren de verlichtingsidealen immers ook controversieel.
Ik ben het grotendeels met Sander ‘t Sas eens.
Naast een aantal zeer slecht onderbouwde conclusies bevat het stuk van Danny ook een aantal feitelijk onjuiste beweringen. Danny zou wat mij betreft een ‘herkansing’ mogen krijgen voor het schrijven van een beter onderbouwd blog. En anders zou het mooi zijn als er door profielen een stuk gepubliceerd wordt waarin er wordt ingegaan op de argumentatieve manko’s van het blog en de feitelijke onjuistheden.
Feitelijke onjuistheden? Er zijn naar mijn mening amper feiten genoemd:
“…de demonstratie op De Dam had nooit door mogen gaan. De demonstrerende mensen hebben hier bewust een tweede golf coronapatiënten geriskeerd. Ze willen een statement maken voor een dode maar riskeren bewust levens van honderden mensen….”
hij impliceert naar mijn mening dat hij in het eerste een mening verkondigd van hem (welke overigens door de overgrote meerderheid van Nederland wordt gedeeld, volgens hart van Nederland 70 %, geen perfecte bron maar toch). Het tweede is een invulling welke geen feit is, maar wel de waarheid bevat. Wat je er ook van mag vinden, deze mensen riskeren willens en wetens het risico van een tweede golf met potentieel honderden doden.
Daarna een stuk over die rapper, waar ik behalve de veralgemenisering dat overal zwartepiet bij wordt gehaald, enkel de waarheid wordt benoemd, naast een hoop oordeel en interpretatie van zijn kant, maar feitelijk niet onjuist.
Daarna iets wat mensen naar mijn inschatting moeilijk vinden: “…Om heel eerlijk te zijn begrijp ik de hele ophef in Nederland niet zo goed. Ik heb eigenlijk nooit meegemaakt of gehoord dat mensen racistisch bejegend werden. De enige plek waar ik daarvan hoor is op tv of in de krant. Nu is het tegenwoordig ook wel zo dat we vrij weinig kunnen zeggen. Je mag als blanke eigenlijk geen mening vormen over een zwart persoon of iemand met een ietwat andere achtergrond. Doe je dat wel, dan word je of uitgemaakt voor racist of erger; columnisten of tv-analisten moeten met politiebescherming leven…”
Feitelijk benoemd hij hier zijn eigen ervaring, geen feitelijke onjuistheid. Dat je er als blanke weinig van mag zeggen geloofde ik niet zo, tot ik de reacties las. Daar moet ik overigens dan wel weer over zeggen dat je zoiets prima kan reageren omdat een tekst zoals dit het uitlokt, maar dus geen feitelijke onjuistheid.
“…Dan nog het statement ‘Black lives matter’. Er wordt gedemonstreerd voor gelijkheid en gelijke behandeling maar ondertussen plaatsen ze zich wel in het hokje van de zwarte mensen. Hoe zit het met al het andere leven op deze aarde? Volgens mij doen alle levens ertoe. Plus: als je demonstreert tegen politiegeweld moet je niet bij een demonstratie politiebusjes bekogelen met stenen.”
Hier ga ik niet eens op in, geen feitelijke onjuistheid. Mogelijk het hokje plaatsen, wat naar mijn inschatting is geënt op het uitspreken van ‘Black lives matter’ en daarom niet letterlijk het in hokjes plaatsen is van zichzelf.
“…Er wordt te veel geleefd in het verleden. Niemand kan veranderen wat in de VOC-tijd is gebeurd.”
Feitelijk nog allemaal juist, behalve dat in het verledenleven niet mogelijk is maar figuurlijk moet worden gelezen (denk ik dan).
Dan een stukje waar je feiten in kan ontdekken: “Nederland is een land waar iedereen welkom is en waar iedereen een kans krijgt. Als iets niet lukt ligt dat toch aan jezelf. Dat ligt niet aan of je een andere huidskleur hebt of een andere afkomst.”
Hier kan een gesprek over komen, ik ben het hier niet volledig mee eens, maar kom maar met feiten waaruit ongelijke kansen blijken en niet de uitkomsten. Gelijke kansen staan in de grondwet en deze wordt nageleefd. Ik geloof niet dat iedereen in Nederland gelijke kansen krijgt en ik geloof wel dat er verschillen zijn in de kansen die mensen krijgen en daar moet over gesproken worden. Maar gelijke uitkomsten verwachten zou betekenen dat er geen culturele verschillen zijn tussen verschillende mensen, iets wat er bij mij echt moeilijk in kan gaan.
Ik ben het niet eens met alles wat er staat, maar stellen dat de feiten onjuist zijn is gewoon niet waar. Hem wegzetten als verkondiger van feitelijke onjuistheden terwijl, naar mijn inschatting de enige feitelijke onjuistheid is dat in werkelijkheid en aantoonbaar niet iedereen welkom is in Nederland (Er zijn mensen die niet mogen reizen, zeker in deze tijd en het immigratiebeleid is relatief streng in Nederland) is zo makkelijk en bevorderd op geen manier het dialoog.
@Sander ’t Sas
Dat is een kwestie waar we aandacht voor hebben. Afgelopen jaar huurden we aan het begin van het schooljaar iemand in die onze bloggers een workshop geeft en bloggers persoonlijk begeleid. Ook heeft de redactie zelf altijd gesprekken met bloggers over de inhoud en stijl van hun blogs, en bemoeien we ons daar in min of meerdere mate tegenaan. Als een blogger, naar onze mening, te ver gaat, plaatsen we een blog niet.
Elke blogger heeft zijn eigen geluid en dat is waardevol. De een is heel ingetogen en introspectief, de ander vindt het leuk om te prikkelen en kort door de bocht te zijn. Wie Danny’s blogs leest weet dat hij ervan houdt om zo af en toe een knuppel in het hoenderhok te gooien.
Het is uiteindelijk de verantwoordelijkheid van de blogger om zich iets van onze adviezen en tips aan te trekken. Het is daarna onze verantwoordelijkheid om vóór het recht te staan van onze bloggers om een controversiële mening te publiceren.
Profielen is naar mijn mening een naar nieuwsmedium. Er wordt nooit eens iets origineels aan de kaak gesteld, alleen maar ‘actuele mainstream onderwerpen’. Het doet me denken aan Voxpop van Roel Maalderink. Lekker items maken wat iedereen zijn strot al uitkomt met idiote voorbeelden en indoctrinatie. Hup hup nog het laatste beetje melk melken. Aub bedenk eens wat leuks en origineels. Borduur niet verder op het stuk van een ander! Tuurlijk is het een belangrijk onderwerp wat Danny in zijn blog heeft besproken maar is dit niet al UITGEBREID in de mainstream media behandeld..? Ik hoop echt dat er in de toekomst meer interessantere blogs verschijnen.
@Olmo Linthorst
Uitingsvrijheid is een ander ding dan het een platform geven om het te amplifyen. Als mensen zulke meningen zo graag willen uiten, kunnen ze dat in hun dagboek o.i.d. doen. Een mening die bijdraagt aan het probleem een platform geven, is ook vergelijkbaar met oproepen tot geweld en haat. Omdat het het wereldblik van andere Danny’s bevestigt, terwijl juist die meningen uitgedaagd moeten worden.
Het lijkt er op, dat jullie als redactie niet willen begrijpen dat de reacties niet per se het standpunt van Danny aanvallen. Inhoudelijk is er namelijk nul substantie om uberhaupt over te praten. Mensen geven alleen aan: Als je zo een mening durft te verkondigen en publiceren, kom dan met inhoud. Niet met populistische implicaties en leuzen die worden gebruikt als een anti-protest (All Lives Matter). Danny is boos, en begrijpt het niet zo goed, zoals hij in zijn tekst aangeeft. In plaats van zichzelf te onderwijzen, krijgt hij een platform. Dat is waar mensen problemen mee hebben.
Niet dat het veel toevoegt aan de discussie maar naar mijn mening moet er geen dialoog zijn over racisme. Racisme is slecht, punt. Zwarte, en andere mensen van kleur, hoeven dit niet te verdedigen of dialogiseren voor mensen die dit niet begrijpen. Als je het bestaan van racisme in Nederland niet zelf vindt/ziet zonder onderbouwde mening doe je maar je research. We hebben allemaal toegang tot hetzelfde internet
Goed om te weten dat Profielen ook zwakke columnisten ruimte geven voor een mening
@ Arie
Ik heb het stuk nogmaals kritisch bekeken en ik denk dat je gelijk hebt dat er nauwelijks expliciete feitelijk stellingen in staan. Er zijn mijns inziens wel degelijk een aantal argumenten die op een impliciete aanname van onjuiste feiten duiden.
Wat betreft het bevorderen van het dialoog. Zoals door velen in de reacties opgemerkt getuigt het blog er van dat de schrijver zich nauwelijks in het onderwerp heeft verdiept. De vraag is hoe op grond van een dergelijk slecht beargumenteerd blog een dialoog mogelijk is.
Overigens zijn er genoeg artikelen waarin beschreven wordt dat er daadwerkelijk sprake is van kansenongelijkheid. Het probleem van een institutioneel/ systemisch racisme is dat het geen actief handelen van uitgesproken racistische mensen vereist. Het is juist het gevolg van allemaal vooral onbewuste vooroordelen die geen factor zouden moeten zijn bij de te beoordelen kwesties. Culturele achtergrond zou geen factor moeten zijn in het schooladvies, de kansen bij een sollicitatie of verdere carrière kansen.
https://www.groene.nl/artikel/goede-bedoelingen-zijn-niet-genoeg?fbclid=IwAR10ZElUWuV1QIpbD_Ich0qQNInTxJ8tgW3iTV22rYj9xHz3l4Vhy73rw50
Het volgende citaat uit het blog van een arts van niet westerse afkomst illustreert het effect van dit onbedoeld racisme in een systeem goed:
“Als jongvolwassene studeren op een medische faculteit waar de studenten een reële afspiegeling zijn van de multiculturele stad waarin je woont, maar de specialisten en artsen-in-opleiding van je beroepsgroep vrijwel exclusief blank zijn”
Ik ben het met je eens dat het streven moet zijn om kansengelijkheid te creëren en niet uitkomstgelijkheid. De crux daarbij is wat mij betreft dat gelijke kansen inhoudt dat niet relevante factoren waar een individu verder geen invloed op heeft (cultuur is daar één van) bewust uit de vergelijking gehouden worden. Nu maken ze helaas (vaak) onbedoeld wel deel uit van de vergelijking.
Ik begrijp Danny ergens wel. Ik denk ook, dat hij heel goed weet, dat racisme wel degelijk bestaat en dat mensen daar last van ondervinden. Ik denk zelf eerder, dat hij tegen hetzelde oploopt als wat ik ervaar: namelijk dat we tegenwoordig heel makkelijk doorslaan in onze eigen mening en dat een ander “zich maar moet aanpassen”. Vanwege privilege, vanwege het feit dat hij of zij geen handicap heeft, of vawege zijn geslacht.
Zelf ervaar ik het ook, zei het op een ander vlak. Ik ben zelf spastisch en slechtziend en loop al mijn hele leven op tegen mensen die denken, dat het behalve fysiek, mentaal ook niet helemaal senang is met me. Waarom? Omdat ik – laat ik het bout zeggen – redelijk scheel ben aan een oog, het draait weg en daardoor kijk ik mensen niet aan en door mijn spasticiteit gesticuleer ik anders dan de doorsnee mens. Dat maakt mij in de ogen van sommigen “anders”. Dat leidde tot uitsluiting in de buurt. Meespelen met andere kinderen mocht alleen onder de strikte “spek-en-bonen”-voorwaarde. Later op school, het speciaal onderwijs, aka “algemeen vormend hippieonderwijs”, werden wij niet klaargestoomd voor de samenleving maar voor een bestaan in de WAJONGG. Dat ik door wilde leren, nee, dat moest ik niet willen. Op het werk later, door collega’s gepest, heb toen ik zestien was een winkelbediende verrotgescholden omdat ze aan mijn moeder vroeg of ik een snoepje mocht en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat je cheffin, omdat je uitval in je benen hebt, met een pen op diezelfde benen gaat zitten tekenen, om aan te tonen dat ik me”aan zit te stellen”.
Ik had heel verbitterd kunnen worden. Ik had, net als veel van mijn generatiegenoten van school heel veeleisend kunnen gaan doen en gillen om erkenning en gelijke rechten. Ik heb vooral mijn eigen plan getrokken. Het UWV keurde me af, prima, ga ik kijken of ik wat kan betekenen op een andere manier voor de samenleving. En dan ontdek je een heel ander potentieel. Een dat niet afhankelijk is van anderen of van een carriere, maar puur van eigen kunnen. En de mensen die me kennen en weten wat ik vermag, die waarderen dat. Je kunt de wereld niet veranderen, zeker niet met eisen stellen en agressief gedrag. Als je wilt dat mensen naar je luisteren, moet je met ze praten, ze laten ervaren en niet tegen ze schreeuwen dat ze bevoorrecht zijn. Ik geloof niet dat dat werkt. Ik kan ook boos doen dat mijn wieg niet op de Eikenhorst in Wassenaar stond, maar wat heeft het voor zin? Wat heeft het voor zin om mijn energie te steken in anderen te overtuigen, terwijl ik met diezelfde energie ook mensen blij kan maken met de talenten die ik bezit. Ze worden misschien niet door de meerderheid gezien, maar de minderheid die het wel ziet, waardeert het.
Daarmee bagataliseer ik niet. Ik probeer een vergelijking te maken. Voor mij is huidskleur niet belangrijk. Ik zie 15%, het is vaak een van de laatste dingen die ik zie aan iemand, dus het boeit me niet. Wat me wel boeit, wie ben je, wat is je verhaal en vooral wat is je passie? Wat ik irritant vind is schreeuwen om gelijk, slachtofferschap etaleren. Dat zie ik hier gebeuren, dat zie ik onder oud klasgenoten gebeuren en daarmee leg je in mijn optiek de focus alleen op dat gene wat fout gaat met het risico dat anderen denken: “Nou rot op dan”. En volgens mij is dat ook wat ik hier zie gebeuren.
Life isn’t about the storm to pass. It is about lean to dance in the rain.
Heel leuk en aardig Annelies, maar je ervaring ziet niet op racisme en hoe men dat ervaart, of ermee om zou moeten gaan. Overigens ben jij scheel, hoe kom je erbij dat te vergelijken met iets wat een hele andere oorzaak, achtergrond en invloed heeft op je leven?
Je trekt nu, net als Danny, een conclusie die je niet baseert op de werkelijkheid. Toch bedankt.
@ Olmo Linthorst
Goed om te horen dat de redactie in ieder geval iets doet aan de begeleiding van bloggers. Desalniettemin wil ik dan nog steeds vasthouden aan het eerdere punt dat de begeleiding nog steeds te kort schiet. Ik vind het namelijk niet afdoende om als redactie van een schoolkrant te stellen dat het bij de blogger, in dit geval een student, alleen ligt of hij / zij iets doet met jullie feedback. Want die verantwoordelijkheid ligt ook bij de blogger in kwestie, die per slot van rekening geen 10 meer is, maar het is de verantwoordelijkheid van de redactie om zo’n mening dusdanig aan te bieden dat het ten eerste bijdraagt aan een constructief kritisch klimaat op school wat betreft bepaalde onderwerpen en ten tweede dat de blogger in kwestie niet door de gehaktmolen wordt gehaald. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat dit goed voor hem is.
De redactie maakt zich er nogal makkelijk van af vind ik, zeker aangezien het juist jullie taak is om informatie te leveren en debat aan te zwengelen.
Goed zo, laat jullie niet bedreigen door de extreem linkse club. Zelf menen ze alles te mogen zeggen, maar de wereld is opeens te klein als iemand er een andere mening op na houdt. Zeer hypocriet.
Goh.. lekker fris dit. Echter is het profielen magazine wel van de Hogeschool Rotterdam. Het feit dat wij dit willen publiceren laat mijn bijna schamen dat ik op deze Hogeschool zit. En dit op een Hogeschool met ( denk ik ) de meeste ethnische achtergronden, wtf..
Ik vond het stuk ook oncomfortabel om te lezen en heb er ook uitgebreid op gereageerd, maar ik vind niet dat het offline gehaald moet worden. Dat zou namelijk het stuk van Danny als een speciaal geval van een blog beschouwen, en dat is het niet.
Een blog is geen journalistiek artikel wat een situatie accuraat behoort te rapporteren, het is een schrijver die een persoonlijk stuk schrijft. Je kan je heel legitiem afvragen of dat iets is wat Profielen zou moeten hebben, maar dan moet je alle blogs verbieden, niet alleen van degene die ideeën heeft die je niet aan staan.
Danny zit er, mijnsinziens, faliekant naast, maar net zoals ieder ander persoon heeft hij het grondwettelijk recht om te geloven over de realiteit wat hij besluit dat de meest redelijke interpretatie is. Dat los je op door dialoog, niet door censuur, het enige wat censuur bereikt is dat deze positie alleen besproken wordt in kringen waar zjin beeld toegelaten is, en onvermijdelijk een zelf-versterkend effect heeft. Dat is niet wat je zou moeten willen bereiken, alleen als het openbaar is, kan je er tegenwicht aan geven.
Het is allicht soms wat lastig je in te beelden hoe iemand bepaalde dingen kan geloven maar over het algemeen zal iemand die bepaalde ideeën stelt te hebben, net zo overtuigd zijn van de waarheid van deze ideeën als iemand die het er totaal mee oneens is. In een vrije samenleving moet je niet willen dat je iemand anders zijn waarheidsbeeld met geweld gaat onderdrukken, dan laat je namelijk de consequentie open dat jouw beeld ook onderdrukt mag worden, en wat de waarheid is simpelweg bepaald wordt door wie de macht heeft.
Profielen is uiteindelijk een onderdeel van een openbare instelling en daarin wordt dus de populatie gereflecteerd. Wat je ook van Danny’s positie vind, de realiteit is dat er mensen bestaan die geloven wat hij blogte. Die mensen studeren dus ook aan de Hogeschool, en dat had iedereen eerder kunnen weten. Danny’s blog vertolkte niet bepaald nieuwe posities, die posities zijn eerder al in veel comments op Profielen gesteld en toen kon het ook. Als Profielen blogs heeft om de belevingswerelden van haar studenten en medewerkers te reflecteren, ga je dus ook deze posities tegenkomen, want dit is de realiteit.
Er zijn veel te veel reacties die impliceren dat Danny nu als een zondebok geofferd moet worden om die realiteit te verbergen en dat is niet alleen belachelijk, het is ook een beetje eng. Tevens: je voldoet daarmee aan een vooroordeel wat je tegenstanders hebben over progressieve personen.
Denk dus goed na, als je eist dat het blog verwijderd wordt, wat je probeert te bereiken, en wat je daadwerkelijk bereikt. Deze ideeën verdwijnen niet door ze uit je directe zicht te onttrekken.
Ik ben het eens dat iedereen zijn mening moet kunnen geven, maar wel goed onderbouwt. In de publicatie van Danny is vrijwel geen research gestoken; hij geeft puur zíj́n standpunt. Dit vind ik niet kunnen, als je een mening hebt en deze wilt delen moet je deze onderbouwen en niet dingen gaan lopen verklaren die andere mensen een (pijnlijke) last op kunnen leggen.
Misschien kan hij een beter onderbouwt stuk uploaden.
Racisme is geen mening. Racisme leeft. Jullie moedigen racisme aan met een blog geschreven over een witte student die van geschiedenis geen kaas heeft gegeten.
Racisme.. is.. geen.. mening.. Puur polarizatie en haatzaaing, er wordt op geen enkele manier ruimte gesteld voor discussie. Wanhopige poging om aandacht te genereren voor dit platform met ronduit zwakke artikelen.
Heroverweeg jullie positie als blad dat zich laat uitgeven door een onderwijsinstelling. Een onderwijsinstelling hoort ten alle tijden een safe place te zijn voor haar studenten.
Ik vind het wel ver gaan om de blog van Danny meteen actief racistisch te noemen. Tuurlijk, niet goed geinformeerd en uit eigen perspectief geschreven, maar het is ook een blog/column; geen journalistiek artikel. In de comments op de blog zie je ook dat mensen het op bepaalde punten met hem eens zijn, dus deze kant van de discussie laten zien is niet alleen vrijheid van meningsuiting, maar ook nodig. Hoe kan je van mensen verwachten dat ze leren als ze niet gewezen kunnen worden op hun fouten?
@Shameonyou
Het was me wel duidelijk dat sommige mensen het nog erger vinden dat Profielen de blog publiceert dan dat Danny deze mening is toegedaan. We hebben hierboven uitgelegd dat wij een vaste blogger het recht geven zijn mening te publiceren, volledig los van eigen opvattingen. Dus nee, we verwijzen een blogger niet terug naar zijn dagboek als ons dat zo uitkomt.
@DefundProfielen Een onderwijsinstelling hoort inderdaad een safe place te zijn voor studenten, maar ook een plek waar studenten leren hun mening te vormen over onderwerpen, anderen daarover te debatteren en zelf goede argumenten en feiten leren ontwikkelen voor hun mening. Het altijd maar beschermen van jongeren voor eventueel kwetsende opvattingen of andere meningen bereidt hun niet goed voor op de echte wereld en daar ontwikkel je geen goede weerbaarheid mee. Net zoals een kind dat je altijd binnenhoudt omdat buitenspelen gevaarlijk kan zijn door een honderdtal redenen, zal dit uiteindelijk het kind niet ten goede doen.
@Sander ‘t Sas
Ik ben ook voor een constructief kritisch klimaat, maar ik ben nog meer voor vrijheid van meningsuiting. En nee, dat is geen flauw grapje.
Het punt van de vrijheid van meningsuiting is, in mijn ogen, vooral het beschermen van controversiele uitingen. Controverse is in een constructief-kritische publieke sfeer misschien niet zo belangrijk, maar menigeen heeft laten zien hoe in de geschiedenis de geldende publieke sfeer allerlei groepen buitensloot, waarna deze groepen zich met enig verbaal of politiek geweld naar binnen moesten vechten. De BLM beweging laat zien dat vrijheid van meningsuiting in Nederland zelfs nog belangrijker is dan crisismaatregelen rondom de coronacrisis (in mijn ogen terecht, overigens). De publieke sfeer is veel gezelliger en leuker als ‘ie construcief-kritisch is, ja, maar zonder vrijheid van meningsuiting zou die sfeer een onderdrukkende in plaats van emanciperende factor zijn.
@AR
Het staat je vrij van mensen te eisen een onderbouwing voor hun mening te geven, maar het is geen reden de vrijheid van meningsuiting in te perken. Immers, wie bepaalt er wanneer een mening voldoende onderbouwd is? Als jij dat voor Danny denkt te kunnen doen, blijft er van zijn uitingsvrijheid niet veel meer over.
@DefundProfielen
Dat een onderwijsinstelling “ten alle tijden een safe space hoort te zijn” staat niet in de oprichtingsstatuten van Stichting Hogeschool Rotterdam, de stichting die zowel onderwijs verzorgt als Profielen uitgeeft. Wel staan daarin waarden als ‘wederzijds respect’, ’emancipatie’ en een verwijzing naar democratische normen en waarden.
Een onderwijsinstelling die totale mentale veiligheid nastreeft, als dat je definitie is van een safe space in deze context, komt op mij over als al te totalitair.
Aan alle “racisme is geen mening” mensen: wat bedoel je daar eigenlijk mee? Feitelijk klopt het, maar dat geldt ook voor “elektriciteit is geen mening” en “veganisme is geen mening”. Beetje zinloos, zo’n open deur?
Mijn interpretatie (corrigeer me als ik het fout heb) is dat racisme niet getolereerd mag worden en alle vormen ervan te vuur en te zwaard moeten worden bestreden: een standbeeld van een dubieus historisch persoon? Slopen! Een wit iemand met een zwart gezicht? Strafbaar stellen! Een column van iemand die BLM “een beetje overdreven” vind? Verwijderen (en misschien ook nog wel de schrijver van school trappen, met de hele profielen redactie erbij)!
Het zou best kunnen dat je gelijk hebt, of deels gelijk, maar tegen welke prijs? Komen zwart en wit zo dichter bij elkaar, of vergroot het de segregatie alleen maar? Ik kom soms wel eens extreem-rechtse berichten tegen online en die zijn vaak nogal deprimerend: mensen die zich helemaal ingegraven hebben met leugens en complottheorieën (white holocaust e.d.), om hun haat tegenover anderen te rechtvaardigen. Geen mensen die je even van mening kunt doen veranderen. En wie staan daar tegenover? Linkse extremisten (om het zo maar even te noemen) voor wie geweld, censuur en onderdrukking de middelen zijn en hun gekwetste gevoelens de ultieme rechtvaardiging.
Serieus: hou op met het hersenloos herhalen van mantra’s, omdat iedereen het roept en je denkt dat je er automatisch je gelijk mee haalt. De column van Danny is niet eens racistisch. Generaliserend, onverschillig en een gebrek aan inlevingsvermogen? Ja, lijkt me wel. Danny zegt echter nergens dat het ene ras superieur is aan het andere. Dus: geen racisme. “Ja, maar dat ervaar ik anders”? Oké, laat het weten, schrijf over je persoonlijke ervaringen, ga de dialoog aan. Kom echter niet afzakken met lafhartig geneuzel over “safe spaces” en hoe triggered je wel niet bent door “white privileged males”. Bestrijd het echte racisme, i.p.v. veilige doelwitten als de media/overheid/organisaties, of straks (voorspelling) een witte student met dreadlocks vanwege “cultural appropriation”.
Hoi allemaal. Witte communist, antifascist en buitenlander hier die zich goed bewust is van zijn status als geprivilegieerde witte man. 😉 Dat even vooraf duidelijk gemaakt…
Een van de grootste redenen waarom dialoog en education belangrijk is, is dat een agressieve reactie op meningen/uitspraken/opinies vooral de weg vrij maakt voor radicalisering. Je mag een mening hebben en die (liefst goed onderbouwd) uiten, wat mij betreft ook gewoon emotioneel. Leef je uit. Ik ga nu even uitleggen, wat ik bedoel als ik zeg, dat zo een aanpak de radicalisering in de handen speelt.
Wees je echter ervan bewust dat als je de deur voor iemand dichtslaat, degene een andere deur gaat opzoeken. Dat kan dan een erg verkeerde, deprimerende deur zijn. Een nationaal-radicale deur, bijvoorbeeld.
Een gesprek betekent een kans om iemand’s (noemen we het maar) destructief en irrationeel wereldbeeld te veranderen. Rationaliteit en solidariteit te laten ontstaan in de plaats van ignorantie of haat. En als je die kans zomaar weggeeft en iemand het gesprek weigert, moet je niet verbaasd doen als de mens die tegenover jou staat radicaal en actief wordt voor nationalistische of rechts-conservatieve clubjes. Hoe je tegen een mens praat, laat een impact op die mens achter.
Wanneer heeft een ongeïnformeerde witte man, of een racist, of zelfs een neonazi ooit zijn mening veranderd door “racist” te worden genoemd? Daardoor creëer je geen “woke” mensen, anti-racisten of wat dan ook. Daarmee creëer je vooral alt-righters, white surpremacists en incels. Denken jullie ook een televisietoestel te kunnen repareren door hem kapot te meppen?
Dat gezegd hebbende – Black Lives Matter. Voor solidariteit strijden met alle broers en zussen. Neer met het kapitalisme.
Doe eens lief, hoor. En houd die vuist omhoog. En praat vooral met elkaar. Je weet nooit wat er aan het einde uitkomt.
Het probleem met deze discussie is dat ie is gekaapt door radicalen die niet schromen om zich racistisch en antidemocratisch uit te laten. Zowel Wilders als die, mij verder onbekende, rapper verdienen het om aangeklaagd te worden voor discriminatie en de laatste ook voor bedreiging en het aanzetten tot geweld. Juist geweldloosheid en verbinding zoeken is een van de kenmerken van de klassieke zwarte protestbeweging die in de jaren ’60 in Amerika ontstond en deze zou zich in haar graf hebben omgekeerd als ze kon zien wat er nu gebeurt.
En Danny? Zijn epistel mag dan wat knullig en naïef zijn opgesteld, maar hij geeft slechts netjes zijn eigen ervaringen weer en vult dit aan met onbegrip over geweld en oproepen daartoe. De intimidatie en het kleineren dat hem vervolgens te deel valt, lijkt erg op de wijze waarop dictatoriale regimes te werk gaan. Nazi’s, in beginsel ook een linkse volksbeweging, gebruikten in de jaren ’30 ook dit soort methoden om andersdenkenden de mond te snoeren en te onderwerpen.
Het zou mooi zijn als linkse, maar ook rechtse, radicalen ophouden met het lastigvallen van de gematigde en hardwerkende burger in het midden en ergens op een voetbalveldje met elkaar afspreken i.p.v. standbeelden te bekladden en kinderfeesten te verstieren met protesten tegen Zwarte Piet. Een Piet die vast ook weer niet goed geweest zou zijn als ie exclusief wit zou zijn geweest. Get a life and live it of zoek hulp, maar val ons hier niet mee lastig.
@ Olmo Linthorst
Het punt van vrijheid van meningsuiting is dat je je mening kan uiten. Wat die mening ook is. Maar om die vrijheid te waarborgen moet je elkaar op de plekken waar dit gebeurt ook de ruimte laten om die vrijheid te benutten en dat doe je niet door alles en iedereen maar tegen elkaar te laten schreeuwen. Vrijheden creëer je namelijk, paradoxaal genoeg, alleen maar door met elkaar afspraken te maken over hoe die vrijheid in te vullen, dus waar de grenzen liggen aan die vrijheid. Anders krijg je een recht van de sterkste waar de grootste schreeuwers het voor het zeggen gaan hebben. Zoals wat hier nu gebeurt. Dit gaat absoluut niet over dingen niet mogen zeggen, het gaat om hoe het gezegd wordt. En wanneer. De structuur van het debat dus. De vorm. Want alleen dan bereik je een daadwerkelijk vrij en emanciperend debat waarbij elke mening gehoord wordt.
Dit is heel elementair en het verbaast me echt dat de redactie zich er met zo’n standpunt als die jij verwoord zich er van af maakt. Want wat je nu doet is de verantwoordelijkheid niet nemen die je als redactie eigenlijk hebt naar je publiek toe. Profielen zegt de plek te zijn op de HR om te informeren en te discussiëren enzovoorts, daar hoort dan wel de verantwoordelijkheid bij om dat in goede banen te leiden. Dat jullie daar niet over doordenken is vrij ernstig moet ik zeggen.
@Sander ’t Sas
Ik ben heel benieuwd wat je precies bedoelt. We leren graag. Maar volgens mij klopt het niet wat je zegt. Ik zie drie aannames die volgens mij tot de verkeerde conclusie leiden. Ik denk ook dat je punt niet blijft staan zonder deze aannames, maar ik behoud me het recht voor om hierover van mening te veranderen
1) Je schrijft (ik vat samen) ‘alleen [als de schreeuwers niet de overhand krijgen] bereik je een vrij en emanciperend debat’. Dat is feitelijk onjuist. Het eerste geweldloze debat, in de Habermassiaanse zin van het woord, moet nog geboren worden, maar dat wil niet zeggen dat er geen emancipatie is. Volgens mij wordt De Vooruitgang meestal juist onder stoom en kokend water door de politieke instituties van een maatschappij heen geduwt. Ik zie dan ook geen noodzakelijk verband tussen emancipatie en de al dan niet constructieve toon van een debat.
2) In het redactiestatuut van Profielen staat gelukkig niet dat we debatten ‘in goede banen’ moeten leiden. Je opmerking hierover klinkt, als ik eerlijk moet zijn, alsof je bij de Volkskrant ’s ochtends de hoofdredacteur op bezoek krijgt om te controleren of thuis het debat niet ontspoort.
We krijgen talloze reacties binnen, in de vorm van comments, die we (gepaard gaande met veel collectief gepieker) modereren, we publiceren ingezonden brieven (in de hoop dat de discussie kan worden voortgezet) en we besteden redactionele aandacht aan het thema. Dit alles doen we al jaren, allemaal door elkaar en in omgekeerde volgorde, etc. Het is niet zo dat er voor het eerst iets over discriminatie op onze website staat. Ik lees je kritiek als zouden we voor deze ene keer een speciale procedure moeten opzetten om ‘het debat in goede banen te leiden’, gesteld dat we de noodzaak zien voor speciale goede banen, etc.
3) Ik snap wel dat vrijheid begrensd is – niet alleen bij wet, maar ook in gebruik. Zoals in de procedures van instituties of in de handelwijze van redacties. Wij bepalen immers welke comments op de website komen, welke ingezonden brieven we publiceren, etc. We vragen ons daarbij af of een thema interessant en actueel is en welk argument of perspectief we onder de aandacht willen brengen.
We kiezen ook onze bloggers. Die zeggen we: schrijf stukjes over je leven als student op de HR. Als die student een punt wil maken over de actuele discussie over racisme en hij doet dat binnen de grenzen van de wet en dergelijke, dan mag dat. Tot op dit moment in het proces zie ik niet welke ‘(paradoxale) begrenzingen aan de vrijheid’ wij hadden moeten instellen.
Wat ik wel zie is een scala aan willekeurige begrenzingen die door mensen worden opgeworpen als reden om deze blog ofwel niet te publiceren, danwel weer offline te halen. Er wordt gezegd dat de timing niet juist is (‘juist op dit moment zo’n blog!’) en ik snap dat dat een gevoel is dat deze blog kan oproepen. Of je kunt constateren dat de timing nog nooit zo juist was, gezien de vele reacties die de blog oproept. Emancipatie, zoals ik hierboven zei, is immers niet perse gebaat bij een gebrek aan controverse. Een ander willekeurig argument is de kwaliteit van de blog (‘zo’n slechte blog mag je niet publiceren!’). Ik zie echter dat veel mensen zich in de blog herkennen en met dergelijke gevoelens rondlopen en dat de blog alleen al daarom een publieke functie vervult.
Als ik jou nu goed begrijp stel je voor om de kwaliteit van het eropvolgende publieke debat op te nemen in deze serie met (wat mij betreft willekeurige) begrenzingen. Maar waarom dan? En op basis van welke overschrijding kom je precies tot die conclusie? Waar zie je precies dat schreeuwers ‘het voor het zeggen krijgen’? In welk opzicht hebben we de discussie wat jou betreft laten ontsporen?
Ik hoor graag van je.
@ Olmo Linthorst
Ik zal puntsgewijs ingaan op wat je zegt, misschien verduidelijkt dat wat ik probeer over te brengen:
1) Bij je eerste punt stop je halverwege in je analyse. Als je doordenkt over het proces van verandering dan zie je dat de aanzet daartoe altijd plaats vind in de marges. Dat maakt marges ook altijd zo interessant: die zijn heel dynamisch en het is die dynamiek die vernieuwing in gang zet. Maar om vernieuwing daadwerkelijk te bestendigen en om tot systemische verandering te komen moeten je vernieuwende ideeën op een gegeven moment overgenomen worden door de mainstream. Een goed voorbeeld zijn de huidige protesten rond racisme: we zijn op een kantelpunt beland omdat de mainstream achter de reden van die protesten is gaan staan. Vanaf dat moment krijg je nuancerende elementen in de discussie en dan uiteindelijk kom je tot de praktische verandering an sich. Dus het beginpunt is er een van veel druk en geweld enzovoorts maar dat is niet het volledige proces. Daarom zie je ook dat alleen gewelddadige protesten nooit echte verandering gedaan krijgen, net als alleen je punt proberen te maken met zo min mogelijk disruptie geen verandering in gang zet. Het is een dunne lijn.
2) Ik begrijp je vergelijking met de hoofdredacteur van de Volkskrant niet. Hoe men in de privé sfeer discussieert doet toch helemaal niet ter zake? Het gaat om de discussie zoals die gevoerd wordt op de website van Profielen. En dat valt niet in de privé sfeer. Kijk: mijn opmerkingen hangen heel nauw samen met hoe ik de positie van Profielen zie en wat ik denk dat de rol is of zou moeten zijn van Profielen op de HR. Jullie zijn geen news outlet of een onafhankelijke krant of iets dergelijks. Profielen is eigenlijk een schoolkrant. En daarmee bedoel ik dat jullie integraal onderdeel zijn van de Hogeschool Rotterdam. Logisch ook want jullie geld komt van de HR af. Dat maakt jullie maar deels onafhankelijk. Wat betekent dat? Dat betekent dat de redactie in mijn ogen de taak heeft om bij te dragen aan een goed didactisch klimaat waar studenten in een veilige omgeving nieuwe vaardigheden leren en zichzelf leren ontwikkelen. Je kunt je er dan niet van af maken met dat “het in goede banen leiden van een discussie” niet in de statuten staat. In dat geval zou er nog eens gekeken kunnen worden naar de statuten vind ik. Je doet het voorkomen alsof het mij gaat om een blog als dat van Danny, maar dat is niet waar. Het gaat mij om de positionering van Profielen in het algemeen. Toevallig is het blog van Danny de aanleiding. Het had makkelijk een ander blog kunnen zijn. Wat je nu doet is proberen om het je makkelijk te maken: je wil de plek zijn voor informatie over wat er op de HR speelt enzovoorts, maar je wil niet de verantwoordelijkheid nemen voor die informatie en die informatiestroom. En dat is hinken op twee gedachtes.
3) Punt drie sluit heel erg aan op bovenstaande: je bent niet een news outlet of een of andere website. Je bent een integraal onderdeel van de Hogeschool en daar horen bepaalde verantwoordelijkheden bij. In jullie geval de verantwoordelijkheid om door te denken op hoe je studenten precies begeleid in het schrijven van blogs, wat de inhoud van zo’n blog kan doen met het debat over die inhoud en wat jullie aandeel daar dan precies in is. Dat zijn geen willekeurige begrenzingen, dat is het strategisch doordenken over wat je precies wil bereiken als Profielen zijnde met blogs en de debatten die volgen naar aanleiding van die blogs. Wat is je visie? Want die mis ik nu. Want als buitenstaander is wat ik voornamelijk zie een redactie die graag doet alsof ze een onafhankelijk nieuws en opinie outlet zijn. Maar dat zijn jullie niet, en kunnen jullie ook niet zijn. Juist omdat je een integraal onderdeel bent van de HR. Los daarvan hebben overigens de beste onafhankelijke nieuws en opinie outlets een heldere visie los van informatievoorziening. En linksom of rechtsom hoor ik niet terug in je antwoorden dat de redactie afdoende nadenkt over dit soort dingen.
Vriendelijke groet,
Sander
@Sander ‘t Sas
1) Heb je dan niet in de gaten dat je nu weer een nieuwe willekeurige grens invoert? Ik schreef dat emancipatie ook met controverse gepaard gaat (of kan gaan) en jij zegt (als ik je goed begrijp): maar het emancipatieproces moet ook de mainstreamfase bereiken en dan moet je echt op een andere manier met elkaar gaan praten en discussiëren. Dus de fase in het emancipatieproces moet van invloed zijn op de inhoud van een blog, begrijp ik je zo zoed? Je argument daarvoor is zwak. Het argument om er als redactie met je tengels van af te blijven is daarentegen sterk: De samenleving maakt zelf wel uit welke richting zij op wil bewegen. De samenleving kan dat ook prima ‘managen’, juist vanwege de bescherming van soms als storend of irritant ervaren (publieke) uitingen. Als nieuwe opvattingen over racisme inderdaad in de mainstream komen, of zelfs normaal worden, doen controversiele blogs daar niets meer aan af. Waarschijnlijk worden die blogs dan niet eens meer geschreven. Dat is immers wat ‘normaal’ betekent: het nieuwe gedachtegoed is gemeengoed geworden. Dat we nu nog niet in het nieuwe normaal leven, hoef ik denk ik niet uit te leggen.
Mijn conclusie: De tijdgeest aanvoelen is een belangrijk journalistiek principe, ja, maar op basis daarvan een blogger de mond snoeren, nee.
2) Wat je hier doet vind ik niet leuk ook al zit er een kern van waarheid in: we zijn toch al niet onafhankelijk (want het geld komt van de HR), dus voeg je als redactie dan ook maar gelijk naar de waarden die ‘de rest’ van de HR kennelijk voorstaat. Ik zou liever zeggen: het is al moeilijk genoeg om onze onafhankelijkheid te bewaren in deze constellatie, dus maak het alsjeblieft niet nog ingewikkelder.
Praktisch gezien levert je voorstel nog veel meer problemen op. Want raad eens wat je krijgt als je drie docenten om een definitie van een veilig leerklimaat vraagt? Zes verschillende antwoorden. Wat jij een goed didactisch klimaat noemt, is dat niet voor iedereen. De willekeur is hier dan ook compleet. ‘Goed’, ‘didactisch’ en ‘klimaat’ en dan denken dat er voor de hele hogeschool één oplossing is, waarin de blogs van Danny (of alle blogs van Profielen) niet thuishoren. Dat is sterk. Je gooit het kind met het badwater weg als een ‘goed didactisch klimaat’ leidend worden voor journalistieke werkzaamheden. Schaf ons dan meteen af.
3) Ik denk dat we moeten concluderen dat we het niet eens zijn over de rol van Profielen in minisamenleving Hogeschool Rotterdam. Ik zie dat studenten ons weten te vinden, ook in deze kleine crisis. Als ze roepen om #defundprofielen hebben ze begrepen dat ze bij het geld moeten zijn; als ze roepen om censuur zeggen ze in niet mis te verstane woorden dat de mening van Danny wat hen betreft niet normaal is; en als ze een ingezonden brief sturen laten ze zien dat ze mee kunnen doen aan een volwassen publieke discussie, in een poging de publieke sfeer naar hun hand te zetten. Wat ik vooral zie, samenvattend, is dat ze de wereld aankunnen.
Wat ik ook mooi vind om te zien, deze week (en hopelijk de volgende), is dat veel mensen hardop over dit onderwerp nadenken. Ja, soms roepen ze daarbij iets, soms komen ze nader tot elkaar. Ik zie geen ontspoorde discussies die nu eindelijk eens in goede banen geleid moeten worden, zoals je wel stelt, maar verder helaas nog steeds niet hebt onderbouwd.
Wat ik zelf niet zou voorstaan is het creeeren van een ‘safe space’ waarin iedereen op eieren moet lopen om mogelijke kwetsuren te voorkomen. Volgens mij leer je daar heel weinig van, eerder het verkeerde.
Ik had al geschreven dat we studenten begeleiden in het schrijven van blogs en dat we een specialist inhuren om ze een cursus bloggen te geven. We keuren blogs af als ze niet aan de uiterste grenzen voldoen (dat gebeurt, maar ik ga niet op specifieke gevallen in) en we praten met ze over een eerste versie of we sparren over een idee dat ze hebben. Al met al is dit een proces waarvan we hopen dat studenten er inderdaad als betere schrijvers uitkomen.
Je hebt ergens besloten dat we onze verantwoordelijkheid niet nemen op dit gebied. Prima. Dat is van een afstandje vrij gemakkelijk om te roepen, maar dat mag. Het is ook gemakkelijk om hieruit de conclusie te trekken dat we ‘laisser fair’ politiek bedrijven. Na ons de zondvloed. Tsja. Of je kunt vrijheden serieus nemen en bloggers uiteindelijk hun eigen ruimte en verantwoordelijkheid gunnen. Je wilt er misschien niet aan, maar volgens mij is daar principieel niets op tegen.
Als je het dan hebt over de vraag wat studenten hiervan leren – de bloggers, de lezers, wie dan ook – dan is dat denk ik dat niemand uiteindelijk de verantwoordelijkheid voor je eigen gedachten van je kan overnemen. Dat er geen simpele manieren zijn waarop je iedereen ineens hetzelfde kan laten denken. Dat je in een democratie hard moet werken wil je iets voor elkaar krijgen. Maar ook dat het kan, dat je juist vanwege de vrijheid van meningsuiting in een democratie kunt zien wat precies de gedachten zijn waartoe je je moet verhouden en welk werk er nog verricht moet worden.
Ja, in die zin, natuurlijk zijn we onderdeel van het ‘onderwijsprogramma’ van studenten, niet door daaraan mee te schrijven als ‘integraal’ onderdeel van de HR, maar door verantwoordelijkheden serieus te nemen en ze daar te leggen waar ze horen.
@ Olmo Linthorst
1) Nee je hebt me helemaal niet goed begrepen. Het enige wat ik gedaan heb is uitleggen hoe een proces van verandering werkt. Dat stond even los van dat blog en de inhoud ervan. Dat heb ik ook aangegeven. Ik zeg ook helemaal niet dat er gemanaged moet worden en al helemaal niet dat “bloggers de mond moet worden gesnoerd”. Als je goed mijn stukken zou lezen dan zou je dat ook zien.
2) Je draagt allemaal praktische bezwaren aan, en die zijn ook heel begrijpelijk. Maar ik heb nooit gezegd dat het een makkelijk proces is dat ik voorstel. Het is ontzettend moeilijk! Maar ga dat nou niet als argument aandragen om die uitdaging niet aan te gaan. Juist als je van jezelf vind dat je zo onafhankelijk bent en journalistiek bedrijft dien je verder te denken en visie te tonen. Wat ik je nu zie doen is vooral je eigen territorium bewaken. Nogmaals: je bent niet onafhankelijk. Dat kun je ook niet zijn. Is dat een soms problematische spagaat waar je in zit? Ongetwijfeld. Ontslaat dat je van de plicht om dan dus door te denken? Juist niet. Willekeur ontstaat juist als er geen duidelijke visie en geen onderbouwd plan is. Wat je nu doet is je afsluiten, iets wat Profielen juist zegt niet te doen.
3) Nee we zijn het zeker niet eens over de rol van Profielen op de HR. Dat is ook niet erg. De valkuil waar je in trapt is dat je denkt dat discussie an sich goed is. Maar dat is niet wat vrijheid van meningsuiting of een goede discussie inhouden. Enfin, daar is al eerder een en ander over gezegd en niet alleen door mij. En nee ik ben ook absoluut geen voorstander van zogenaamde safe spaces. Integendeel zelfs.
Je gebruikt grote woorden, maar in alles klinkt alleen maar onwil door om na te denken over de rol van Profielen. Dat is je goed recht maar ook zeer typerend. En vooral ook erg zonde.
Ik ga het hierbij laten, want we komen er verder niet meer uit denk ik. Daarnaast vallen we in herhaling. Het allerbeste en alvast een goede zomer gewenst.
Vriendelijke groet,
Sander
@Olmo
Ik ben het geheel eens met Sander ‘t Sas en het baart me enigszins zorgen dat een medewerker van Profielen zich verlaagt tot een stroman-drogreden/valse tegenstelling zoals onderstaande:
“Je hebt ergens besloten dat we onze verantwoordelijkheid niet nemen op dit gebied. Prima. Dat is van een afstandje vrij gemakkelijk om te roepen, maar dat mag. Het is ook gemakkelijk om hieruit de conclusie te trekken dat we ‘laisser fair’ politiek bedrijven. Na ons de zondvloed. Tsja. Of je kunt vrijheden serieus nemen en bloggers uiteindelijk hun eigen ruimte en verantwoordelijkheid gunnen. Je wilt er misschien niet aan, maar volgens mij is daar principieel niets op tegen.”
Wat bedoel je met ‘van een afstandje roepen’? Hiermee plaats je je boven de ander en beroep je zonder onderbouwing op een argument op basis van je positie en ervaring, zonder dat je dit inhoudelijk toelicht.
En het zwart-of-wit neerzetten van twee extremen vind ik in deze discussie ook niet getuigen van groot inzicht. Natuurlijk kan je iedereen ruimte en podium geven om vanuit verantwoordelijkheid een bijdrage te leveren aan een maatschappelijke discussie. Maar je hebt als platform (allereerst) dat verbonden is aan een hogeschool (ten tweede) in een grote stad met een grote diversiteit aan inwoners en studenten (ten derde) een verantwoordelijkheid richting lezer/student/docenten/anderen om te wegen en keuzes te maken in wat je met dat podium en die verantwoordelijkheid wil doen om het debat of, beter nog, de dialoog kwalitatief hoog te houden.
Dit aspect mis ik echt in je ‘vrijheid van meningsuiting boven alles’-perspectief. En ja, ik heb ook ergens besloten dat jullie je verantwoordelijkheid niet goed hebben genomen in deze kwestie. Wel mooi dat de redactieraad iets genuanceerder is in de reactie dan jij, beste Olmo.
@Fred
Leuk dat je reageert. Ik heb onderaan een paar vragen voor je, hopelijk kun je daarop reageren. Ik zal de jouwe hier in ieder geval beantwoorden.
Je zorgen over de stroman/valse tegenstelling kan ik in ieder geval wegnemen. Daar is geen sprake van:
Volgens mij is de opvatting van Sander ’t Sas wel degelijk dat we ons het er te makkelik vanaf hebben gemaakt – laisser fair, noem ik dat, en als dat klopt is er in het geheel geen sprake van een stroman. (Een stroman is het vechten tegen een niet-bestaande vijand. Of: de ander een mening toeschrijven die hij eigenlijk niet heeft.)
Wat je misschien niet wist, is dat de blogger in kwestie al een podium heeft bij Profielen. Hij heeft een vaste plek op onze site, net als de andere bloggers en columnisten. Dat betekent: hij stuurt een blog in, wij voeren daar redactie op, dan plaatsen we hem online.
Voorts hebben we uitgelegd dat we ons wel degelijk verder dan dat bemoeien met onze bloggers (een punt waarover Sander ’t Sas terecht om opheldering vroeg, zie hierboven), maar dat we niet willen (en niet moeten willen) dat de redactie de verantwoordelijkheid van bloggers uit handen neemt. Met andere woorden: Het is uiteindelijk aan onze bloggers om te bepalen wat en waarover ze bloggen en in welke woorden. Wat wij daar ook van vinden en wat voor een feedback of commentaar we als redactie ook geven.
Als je nu deze twee gedachtes bij elkaar legt, blijft er heel weinig operationeel grijs gebied over waarin de redactie van Profielen blogs kan tegenhouden of herschrijven zonder de vrijheid van onze bloggers en die van onszelf aan te tasten.
Hoe is het geen willekeur om in het ene geval niet en in het andere wel in te grijpen?
Sander ‘t Sas roept wat van een afstandje omdat hij deze overwegingen herhaaldeijk en geheel buiten beschouwing laat. We zijn een redactie met een redactiestatuut en we werken volgens de geldende journalistieke mores. We willen geen willekeurige barrieres opwerpen richting bloggers.
Mijn vraag aan jou is dan ook: op welke grond acht je ingrijpen hier op zijn plaats? En vind je de willekeur in dat geval te rechtvaardigen?
Je sluit af met de conclusie dat we onze ‘verantwoordelijkheid niet goed hebben genomen’. Wat betekent dat precies? Blog niet publiceren?
Natuurlijk grijpen we in als er grenzen worden overschreden, maar net als de redactieraad hebben we moeten concluderen dat dat niet het geval is.
Je brengt verder een paar overwegingen in stelling, over het feit dat we door de HR betaald worden, dat we in een diverse stad opereren en dat we een verantwoordelijkheid hebben jegens ons publiek. Ja, dat heb je goed gezien. En wat nu? Zou je er misschien een conclusie aan willen verbinden?