Twee bijeenkomsten zijn er inmiddels geweest, via Teams. ‘Maar de volgende is op school’, zegt Marloes Schildmeijer, die naast docent ook taalcoördinator is op de opleiding. ‘Dan gaan we een zomer-tiplijst opstellen, met boekentips en recensies. Die sturen we via de post naar alle studenten om er zo nog meer enthousiast te maken voor het lezen.’

Te ouderwets, te verplicht

Student Afke, een van de leden, kan helemaal meegaan in de gedachte dat de zomer een goed moment is om weer eens een boek te pakken. ‘Ik ben niet zo heel erg van het lezen’, zegt ze, ‘maar ik had er nu wel weer zin in, in het zonnetje in de tuin. Maar ik had geen idee wat ik moest gaan lezen, dus ik had ook zeker behoefte aan leestips.’

Op de middelbare school vond ze er niet zoveel aan. ‘Veel ouderwetse literatuur, en heel veel verplicht. En alle leuke boeken waren altijd weg in de bieb’, vat ze haar leestrauma samen.

Vandaar ook dat de leesclub heeft besloten dat iedereen leest wat-ie wil. Allemaal hetzelfde boek, en dat dan op tijd uit hebben: veel te veel ‘moeten’. Schildmeijer: ‘In de eerste bijeenkomst hebben we vooral gebrainstormd over hoe het eruit moest gaan zien. Ik heb aan de studenten gevraagd: wanneer is het voor jullie geslaagd? Ik wilde vooral niet te veel eisen stellen. En door een boek verplicht te stellen, wordt het ook een dure hobby.’

Uitleencirkel opzetten

Net als Afke is Kayleigh ook meteen bij de start lid geworden. Ze werd overgehaald door Marloes, die ook haar slc’er is. ‘Ze sprak me in de les aan of ik ook tips wilde geven. In eerste instantie dacht ik: leuk, maar hoeveel tijd kost het?’

Zij is wel echt een lezer, vertelt ze, is opgegroeid in een huis vol boeken. Dat wist Marloes ook, dus vandaar de persoonlijke lobby. ‘Ik heb Kayleigh al twee jaar in de klas dus dat wist ik wel’, lacht ze. ‘Kayleigh nam ook al meteen een boek voor iemand mee, en dat willen we ook doen, een uitleencirkel opzetten.’ Dat scheelt geld, en een persoonlijk aanbevolen boek brengt je ook op ideeën.

Kayleigh leende het boek van Marion Pauw uit aan een ander leesclublid. Zelf leest ze van alles: ‘Ik ben nieuwsgierig en leergierig, en dan pak ik sneller een boek dan Google. Ik vind het fijn om een fysiek boek vast te hebben; met een boek kan je echt in een andere wereld zijn.’ Afke is net begonnen aan De Onderstroom, van Nicci Gerrard. ‘Dat vond ik thuis in de kast’, lacht ze.

‘Geen verplichting alsjeblieft!’

Het is een heel gemêleerd clubje. Enthousiaste lezers, maar ook studenten die nauwelijks aan lezen dachten. Er is ook een lezer bij die alle boeken via Storytell – een app voor audiobooks – tot zich neemt, ook prima.

Elke zes weken willen ze een boek uit hebben, al ligt daar bewust geen enkele druk op. ‘Ik dacht nog even dat het leuk was er een lees-challenge van te maken, dat idee had ik online gevonden, maar de studenten zeiden meteen: “Nee, geen verplichting alsjeblieft!” Aan de middelbare school hebben ze allemaal een hekel aan verplicht lezen overgehouden.’

‘Ervaringsverhalen kunnen waardevol zijn’

Lezen is een supervaardigheid voor elke student, je gebruikt het voor elk vak, en daarom zou iedereen het (meer) moeten doen, vindt Marloes.

Daarnaast kan het ook nog een inhoudelijke relatie hebben met het vakgebied. ‘We hebben het er in de leesclub over gehad of we misschien boeken kunnen vinden over ziektebeelden of beperkingen’, vertelt de docent. ‘Ervaringsverhalen bijvoorbeeld kunnen heel waardevol zijn. Ik heb het boek De dokter is ziek aangeschaft, dat kan ik binnen de club dan weer uitlenen.’

Leuker met thee en chocola

Ze hebben er alle drie veel zin in. ‘Ik heb gewoon zin om goeie tips te krijgen’, zegt Afke. Marloes hoopt dat de groep en het enthousiasme lang in stand blijft. ‘Ik hoop dat het blijft groeien. Afgestudeerden mogen van mij gerust lid blijven’, lacht ze. ‘En nu zijn de bijeenkomsten nog online, ook al gezellig, maar in het echt, met thee en chocola wordt het natuurlijk nog veel leuker. Ik hoop vooral dat studenten er weer plezier in krijgen om te lezen.’

Hebben ze nog leuke tips voor studenten die ook weer eens een boek willen pakken, maar nu misschien niet weten wat ze zouden kunnen lezen? The Rosie Project, zegt Marloes meteen, ‘dat heb ik pas tussendoor gelezen. Ik heb er echt om gelachen, het leest heel makkelijk. En grappig genoeg kom je er ook nog wat statistiek in tegen die je misschien van de opleiding herkent’

‘Mijn moeder schrijft ook boeken’, zegt Afke, ‘en ik vind haar boek Anisa van de Nachtwacht heel leuk.’ Kayleigh heeft een praktische tip. ‘Ik heb net een boek met Romeinse mythen en sagen gelezen. Echt een aanrader, het zijn korte, op zichzelf staande verhalen en je kunt dus makkelijk even kort lezen zonder dat je midden in een verhaal hoeft te stoppen.’

Tekst: Edith van Gameren
Foto: Shutterstock

Volg ons op Instagram