Van 30 november tot en met 2 december 12.00 uur kun je stemmen voor de medezeggenschap van de Hogeschool Rotterdam. Voor de centrale medezeggenschapsraad (cmr) zijn er dit jaar alleen studenten verkiesbaar, voor de instituuts medezeggenschapsraden (imr), het inspraakorgaan diensten en inspraakorgaan kenniscentra zijn ook plaatsen voor medewerkers open voor nieuwe kandidaten.

Niet voor alle organen hebben zich voldoende – laat staan veel – kandidaten gemeld. Voor de cmr zijn er echter toch zo’n tachtig kandidaten en valt er echt iets te kiezen. Dus hoe ga je zorgen dat je erin komt? Kenville Kleinmoedig, vice-voorzitter van zowel de cmr als de imr van de Rotterdam Business School en ook betrokken bij GroenLinks, gaf voor een gezelschap van ongeveer twintig aanwezigen een stoomcursus campagnevoeren.

‘Waarom stel je je kandidaat?’

Aan het begin van de bijeenkomst drukt Kleinmoedig de aanwezigen direct met hun neus op de feiten. ‘Waarom wil je je kandidaat stellen voor de MR?’, vraagt hij aan de zaal. Eventjes blijft het stil. ‘Als je niet direct antwoord kan geven op die vraag, dan is je campagne en je kandidatuur eigenlijk bij voorbaat al zinloos.’ In het publiek klinkt een onderdrukte kreet.

‘Deze dertig seconden verpestten zijn campagne: uiteindelijk verloor hij.’

Om zijn verhaal kracht bij te zetten, verwijst hij naar de politieke campagne van Ted Kennedy, de jongste broer van de Amerikaanse president John F. Kennedy, die razend populair was maar in 1963 na drie jaar als president vermoord werd. Ted wilde in 1980 het stokje van zijn broer overnemen, maar beging een enorme flater.

Kleinmoedig laat een fragment zien waarin Ted Kennedy geïnterviewd wordt op de Amerikaanse televisie. ‘So why do you want to become president?’ vraagt de interviewer. Kennedy stamelt en sputtert iets over ‘greatest country in the world’, maar blijft een concreet antwoord schuldig. ‘Weten jullie nou wat hij precies zei?’ vraagt Kleinmoedig achteraf. In de zaal blijft het stil. ‘Deze man was stinkend rijk, liep voorop in de peilingen en had de wind in de zeilen. Maar deze dertig seconden verpestten zijn campagne: uiteindelijk verloor hij’, doceert Kenville aan het publiek.

200 stemmen nodig voor de cmr

De toon is gezet. Kleinmoedig gaat onverschrokken verder. ‘Know your rules and district’, zegt hij. Ofwel: er zijn op de HR verschillende soorten verkiezingen voor de medezeggenschap, weet wanneer je voor welke verkiezing kan stemmen en om welke opleidingen het gaat. Dan weet je ook automatisch wie jouw doelgroep is. Bij de mr-verkiezingen op de HR mogen studenten op drie kandidaten stemmen bij de cmr, bij andere raden zijn dat er zelfs vijf.

Iedere kandidaat moet een duidelijke stip aan de horizon hebben, zegt Kenville. ‘Bij de cmr heb je ongeveer tweehonderd stemmen nodig om verkozen te worden, bij de imr zijn dat er ongeveer zestig’, zegt hij. Als kandidaat moet je vooral goed weten wie jouw kiezers zijn, en waar zij zich bevinden: de ‘voter circle’, zoals Kenville het noemt. ‘Ga er niet vanuit dat iedereen op jou stemt’, zegt Kleinmoedig. ‘Zelfs als er voor de cmr slechts één kandidaat is, zullen er altijd studenten zijn die niet op jou stemmen.’ Bovendien stemt slechts 5 á 7 procent van de studenten: ‘Op hen moet je je dus juist richten’.

Influencers in elke vriendengroep

Het belangrijkste element blijft natuurlijk de campagne. Er zijn twee soorten mogelijkheden om campagne te voeren: individueel, of als onderdeel van een groep van maximaal drie studenten. Een campagne als groep is, volgens Kleinmoedig, makkelijker: omdat studenten op drie kandidaten mogen stemmen, is de kans groter dat ze op jouw ‘groep’ als geheel stemmen.

‘Als je in je eentje campagne voert, moet je het opnemen tegen groepen met een veel grotere achterban.’

Want, zegt hij, iedereen heeft ‘base voters’: een groep studenten van circa twintig personen die toch wel op jou stemmen, omdat ze je bijvoorbeeld kennen als klasgenoot of omdat het vrienden van je zijn. ‘Iedere vriendengroep heeft een influencer’, zegt Kleinmoedig, ‘en denk dan niet aan de influencers op Instagram’, zegt hij terwijl de zaal lacht. ‘Dat zijn mensen die in jouw vriendengroep zitten, maar ook andere vriendengroepen hebben op de HR en hen kunnen overtuigen om op jou te stemmen. Zij spreken studenten die jij niet spreekt.’

Samenwerken als groep

Als individu behaal je slechts twintig van die base voters, maar als je als groep van drie samenwerkt, bereik je zo op papier al zestig man. ‘Als je in je eentje campagne voert, moet je het opnemen tegen groepen met een veel grotere achterban.’ En, omdat studenten op drie kandidaten mogen stemmen, ‘maak je zo als groep al zoveel meer kans om gekozen te worden, zonder echte campagne te voeren’.

Als laatste put Kleinmoedig uit zijn eigen campagne. Zijn motivatie om zich te kandideren was de planning voor de roosters. ‘Die werden per half jaar gemaakt, zodat het voor internationale studenten erg lastig was om vakanties terug naar huis te plannen.’ En zie direct zijn doelgroep: internationale studenten. ‘Ik voerde campagne samen met iemand in de imr, zodat we allebei stemmen kregen.’ En dat werkte: nu is hij vice-voorzitter. Hij eindigt zijn presentatie met een meme van Bernie Sanders, met de tekst: ‘I am asking once again for your vote’.

Tekst: Rutger de Quay
Foto: Kenville Kleinmoedig/PSU

Volg ons op Instagram