Een voor een druppelen ze binnen. Eerst docent Berry Stam. Hij geeft voornamelijk muziek aan social work-studenten in het muzieklokaal in de kelder van Museumpark. Daarnaast begeleidt hij één van de opmerkelijkste keuzevakken op de HR: band en popmuziek. Al 25 jaar. ‘En het keuzevak bestond al vóór mijn tijd’, zegt hij, ‘kun je nagaan!’ Er zijn ook weleens bandjes ontstaan uit het vak, maar hoe langdurig en succesvol die waren, is onbekend.

Lichtpuntje in de lockdown

Corona zat een beetje in de weg dit jaar, maar gelukkig kon het keuzevak gewoon doorgaan. ‘Dit mag omdat het vaardigheidsonderwijs is’, zegt Berry. Wel zijn er allerlei voorzieningen getroffen: schermen in het lokaal en de zangers meer op afstand. Inmiddels zijn de regels wat minder streng, en testen de studenten zichzelf met grote regelmaat. En wie snottert, kucht of niest blijft thuis. ‘Voor de studenten maar ook voor mij was de wekelijkse repetitie echt een lichtpuntje tijdens de lockdown’, zegt Berry.

Berry laat aspirant-deelnemers een muzikaal cv opsturen

Elk jaar opnieuw lukt het vrij gemakkelijk om een band te vormen uit de populatie van hogeschoolstudenten. De editie van periode 1/2 is soms wat moeilijker, als de eerstejaars zich nog niet kunnen inschrijven. De tweede helft van het schooljaar komt moeiteloos rond. Berry laat aspirant-deelnemers een muzikaal cv opsturen: wat is hun ervaring met muziek, welk instrument spelen ze en hoe lang al? Op basis daarvan starten de audities. ‘Maar dit jaar heb ik ze vanwege corona puur op de brieven geselecteerd’, zegt hij, ‘en sommigen hadden ook filmpjes meegestuurd.’

Twee blazers

Zangeressen zijn er meestal genoeg. In deze editie van het keuzevak is Anise van Donk er een van. ‘Ik heb nog niet eerder in een band gezeten, alleen een paar keer op school opgetreden’, vertelt de eerstejaars van de lerarenopleiding Engels. ‘Ik was verrast dat dit vak er was, ik wist niet eens dat er een muzieklokaal was op de hogeschool.’ Ze wordt bijgestaan door zangeres Lucca Kamphuis en zanger Stijn Bloom. Dat is vrij uniek, want zangers zijn niet zo dik gezaaid. ‘Ik zit ook niet in een band, ik vind het gewoon leuk om te zingen’, zegt de chemiestudent.

‘Er zit een heel mooie saxofoonsolo in.’

Ook uniek is dat er dit jaar twee blazers – saxofonisten – aan het keuzevak meedoen. Dat heeft zijn uitwerking op het repertoire. ‘We hebben gegoogeld op popnummers met saxofoon’, zegt Anise. Het nummer dat dan hoog eindigt in de zoekresultaten, Baker Street van Gerry Raferty, eindigde ook op de setlist van ‘B&P’. Het is de favoriet van saxofonist Thomas Sliva: ‘Er zit een heel mooie saxofoonsolo in.’ Voor Jay van Herk, mede-saxofonist, was de keuzevakband een mooie aanleiding de saxofoon na jaren weer tevoorschijn te halen: ‘Ik was verrast dat ik werd aangenomen, ik had de sax al drie jaar niet meer aangeraakt. Ik heb meteen weer les genomen.’

Net nog een toets gemaakt

De lijst met songs die ze doen is via een eerlijke en democratische weg opgebouwd uit twee favorieten van elk bandlid, mits een beetje te doen en met blazers, dit keer. ‘We gaan altijd een beetje richting pop, dat is toch het makkelijkst’, zegt Berry. Maar alsnog zitten er pittige nummers tussen, waar nog even flink op gestudeerd moet worden voor de presentatie op 29 juni. ‘Ik vind I’ve got the music in me het lastigste’, zegt drummer Tim de Haas. Dat hij in de band is aangenomen lijkt vrij logisch: hij heeft al in bands gespeeld (die helaas corona niet hebben overleefd) en hij speelt ook gitaar en bas, dus kan op veel posities worden ingezet. Dat geldt ook voor Jay die meerdere instrumenten speelt én zingt.

Nog snel even waterflesjes vullen en dan start de laatste wekelijkse repetitie.

Ondertussen is ook de rest van de bandleden gearriveerd, gitaristen Silvijn de Maat en Cosmo Moerland en bassist Jullian Goud en is het tijd om de instrumenten te gaan stemmen en de versterkers aan te sluiten. Berry neemt plaats achter de keyboards: ‘Ik speel zelf altijd mee’. Zangeres Lucca komt net voor de eerste noten van Baker Street binnen hollen, ze heeft net nog een toets gemaakt. Nog snel even waterflesjes vullen en dan start de laatste wekelijkse repetitie, waar al het werk dat de bandleden thuis hebben gedaan samen moet komen tot een swingend geheel.

En dat doet het. De setlist kent klassiekers, zoals Our House van Madness en Should I Stay or Should I Go van The Clash, en nieuw materiaal, zoals Tadow van Masego en een paar hits van Bruno Mars. In een dik uur spelen ze de hele lijst door, en het loopt lekker. Af en toe een valse noot, af en toe moet de drummer even extra gas geven of afremmen, maar ‘B&P’ is klaar om op te treden. Overduidelijk is dat hier tien studenten enorm genieten van samen muziek maken.

‘B&P’ is klaar om op te treden.

Maar het blijft ook gewoon school, blijkt als Lucca vraagt: ‘Krijgen we volgende week ook meteen ons cijfer?’. ‘Het gaat niet om het cijfer maar om de vrienden die je onderweg maakt!’, roept een van de andere bandleden theatraal en met enige ironie. Docent Berry geeft een knikje richting de verslaggever en lacht: ‘Alles wordt opgeschreven hè jongens. Dit is meteen een mooie quote voor de kop.’

Klopt.

Tekst en beeld: Edith van Gameren

Volg ons op Instagram