Midden in de grote hal op de RDM-werf staat een gigantische windtunnel. Het is een afstudeerproject van Tamara Urosevic (civiele techniek). ‘Aan de hand van dit model kunnen we in het klein uittesten welk effect de wind op het zand in de duinen heeft’, vertelt ze, ‘wat dat straks voor de praktijk van versteviging van de duinen van de Delta betekent en welke maatregelen we het best kunnen inzetten. De meetapparatuur die we daarvoor gebruiken, wordt ontwikkeld door studenten van technische informatica.’

Bruikbare praktijkoplossingen

Urosevic is een van de organisatoren van het event op 18 november. Ze studeerde af bij Leo van Gelder, docent civiele techniek, voormalig Heemraad (lid van het dagelijks bestuur) bij Waterschap Hollandse Delta en drijvende kracht achter de Community of Practice Hoogwaterveiligheid.

Van Gelder houdt zich al jaren bezig met waterveiligheid en zeespiegelstijging en hij geeft les over offshore techniek, innovaties in de waterbouw en kunstmatige eilanden. ‘Een dag als vandaag is natuurlijk heel interessant’, merkt hij op. ‘Klimaatverandering en zeespiegelstijging beperken zich niet tot Nederland. Het zijn wereldwijde problemen, waar wij historisch gezien veel ervaring mee hebben. Door studenten uit de hele wereld samen te laten werken, kunnen ze een heleboel van elkaar leren en komen ze tot interessante ideeën. Die leiden mogelijk weer tot afstudeerprojecten en bruikbare praktijkoplossingen.’

Creatie van Willem de Kooning-studenten

De windtunnel van Urosevic is overigens maar een van de projecten die te zien waren tijdens het event. Een paar meter voor de windtunnel staat een bolvormig gevaarte van wilgentakken. ‘Een creatie van Willem de Kooning-studenten die aan de slag gingen met wilgentakken uit de Biesbosch, het natuurgebied dat door de Elisabethsvloed is gevormd’, licht Van Gelder toe.

Een behoorlijk multidisciplinair groepje dus, dat met zeespiegelstijging en klimaatverandering aan de slag ging. Zowel in de praktijk als in theorie. Want de afgelopen weken hebben studenten civiele techniek, watermanagement, werktuigbouw en maritieme techniek samen met internationale studenten keihard gewerkt aan plannen om lokale zeespiegelstijging te lijf te gaan.

Kunstmatig getijdenmodel

Zoals het idee voor Rio de Janeiro van Davey van der Voort en zijn team. ‘Wij werkten samen met een groepje studenten uit Brazilië aan het bedenken van een oplossing voor het waterstijgingsprobleem in de Guanabara Bay. Ons idee is het bouwen van een grote dam met twee sluizen waar verkeer overheen kan en waar tegelijkertijd ook gewoon zeewater en zeeleven doorheen kan stromen.’

Een leerzaam project, vond hij. ‘Wat ik vooral heb geleerd is het open staan voor ideeën vanuit een andere hoek. Ons oorspronkelijke plan kwam grotendeels neer op het afsluiten van de hele baai. Wij zijn allemaal studenten civiele techniek maar we werkten samen met environmental studenten en die dachten daar toch anders over. Voor hen was het ecologische aspect belangrijker en hun oplossing hield meer rekening met het leven in de baai. Uiteindelijk zijn we er met ons kunstmatig getijdenmodel tussenin gaan zitten.’

Zware regenval opvangen

Job Rijsdijk en zijn team verdiepten zich in Durban, Zuid Afrika. Het probleem daar is het smalle strand en de mensen die er heel dicht tegenaan leven. ‘Een serieuze dreiging voor de toekomst dus’, aldus Job. ‘Door het strand breder te maken en een golfbreker neer te zetten, kan het overstromingsrisico omlaag gaan.’

Een ander idee is het vergroenen van Durban zodat zware regenval beter kan worden opgevangen. Rijsdijk heeft veel geleerd van de samenwerking met Zuid Afrika. ‘Een van onze begeleiders was de zoon van Johan van Veen die meedacht aan het Nederlandse Deltaplan. Heel interessant dus om met ze samen te werken op het gebied van watermanagement.’

Kustprotectie door mangrovebossen

Jens Fennema studeert waterbouw- en management aan de Hogeschool van Amsterdam maar volgt een minor in Rotterdam. ‘Ons team richtte zich op het waterprobleem in Paramaribo, dat deels wordt veroorzaakt door een rivier die dwars door de stad stroomt en uitmondt in de oceaan. Het grootste probleem is dus de hoge afvoer van het water. Om de drie meter zeespiegelstijging aan te pakken, hebben we een dam bedacht. Een oplossing waar ik eigenlijk zelf niet helemaal achtersta en die het probleem in feite alleen maar zal vergroten.’

Voor het geschetste probleem was het wel een passende oplossing, denkt hij, maar, zegt hij: ‘Het lijkt me interessant om me hier verder in te verdiepen en iets te bedenken aan de randen van de stad om de hoge wateruitstroom tegen te gaan. Het samenwerken met internationale studenten was wel heel erg leuk en leerzaam. We spraken elkaar via Teams en ze hebben ons van alles verteld over kustprotectie door mangrovebossen.’

Naar een hoger plan

Van Gelder is trots op zijn studenten. ‘Stuk voor stuk mooie en interessante projecten waar we zeker iets mee kunnen doen.’ Om die wens kracht bij te zetten, werd aan het eind van de dag een intentie tot samenwerking ondertekend tussen de Hogeschool en het ingenieursbureau van de gemeente Rotterdam. De partijen hebben onder meer afgesproken kennis te gaan uitwisselen.

Verder heeft een aantal bedrijven waaronder Van Oord en Boskalis beloofd zich in te spannen om de ideeën van de studenten naar een hoger plan te tillen. ‘Een eerste stap is bijvoorbeeld dat we onze studenten vragen of ze op de ideeën van vandaag willen afstuderen’, aldus Van Gelder.

Aan het einde van de avond werden aan de Community of Practice Hoogwaterveiligheid van de Hogeschool Rotterdam symbolisch de peilschalen overhandigd van de drie waterschappen waar Rotterdam in ligt: het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard, het Hoogheemraadschap van Delfland en het Waterschap Hollandse Delta.

Tekst en foto’s: Sanne van der Most, Annette Moerman (overhandiging)

Profielen, het onafhankelijke nieuwsmedium van de Hogeschool Rotterdam, deelt wekelijks artikelen op Linkedin. Ben jij onze nieuwe connectie?