Het import company project is een vast en geliefd onderdeel van het studieprogramma in het tweede jaar van ibl. ‘We willen heel graag dat ons onderwijs contextueel is, dat de praktijk de klas in komt’, zegt Bart Jonkergouw, een van de docenten. ‘Dat maakt dit project zo mooi. Studenten moeten een echt bedrijf oprichten en daadwerkelijk producten uit het buitenland importeren. Het succes zit erin dat je dit niet leert uit boeken. Kijk: bij verpleegkunde is het duidelijk dat je in een ziekenhuis, aan een bed komt te staan. Wij moeten abstracte zaken als marketing, HR en finance inzichtelijk maken. In deze levensechte omgeving lukt dat.’

‘Wij moeten abstracte zaken als marketing, HR en finance inzichtelijk maken.’

Eerst research, dan verkoop

Het project is opgeknipt in twee delen, In de eerste fase doen de studenten vooral research naar producten en onderzoeken ze de markt. Inmiddels zitten ze in de tweede fase; de producten zijn geïmporteerd en de verkoop is in volle gang. Bijvoorbeeld van de vegan leren tassen van Glitz. ‘We draaien nog niet break-even, maar we hebben nog tot juni en we zijn er bijna’, zegt hun marketingmanager Miguel.

De producten van Team Ecolution zijn al grotendeels uitverkocht maar er is een nieuwe shipment besteld, vertelt Estefany, de CFO van haar groep. Zij verkopen de ‘Ulla’, een klein apparaatje dat je eraan herinnert om voldoende te drinken: om de zoveel tijd knippert het en is het weer tijd voor een slok.

De producten van Team Ecolution zijn al grotendeels uitverkocht maar er is een nieuwe shipment besteld.

De Ulla is volgens Estefany en haar collega Deena stil en ‘travel friendly’, en hun bedrijf Ecolution biedt hem goedkoper aan dan de concurrentie, in een mooie eigen verpakking. Hun product importeren ze uit Slovenië. ‘We hadden het doel om binnen de EU te importeren, dat is qua procedure eenvoudiger en je hebt de garantie dat het product aan Europese standaarden voldoet’, zegt ze.

Alles anders

Het project draait al jaren, maar uiteraard is dit jaar alles anders door corona. Niet fysiek de boer op met producten, geen potentiële klanten bezoeken, geen stands op beurzen en ook niet – zoals in andere jaren soms gebeurde – op zakenreis naar het land waar de producten vandaan komen. Het project is – afgezien van enkele bijeenkomsten in het lockdownloze najaar – helemaal online.

Dat is lastig soms, zegt Miguel, die in de eerste periode HR-manager was van het team van zeven studenten, die allemaal uit andere landen komen. ‘In het begin van het project konden we nog een dag per week naar school, dat was beter.’

Aanpassen is overleven

‘Je moet creatief zijn, zegt Deena van team Ecolution: ‘Survival of the fittest. Wie zich het beste kan aanpassen zal overleven, dat geldt ook voor bedrijven. Ik kan later bij elke challenge terugdenken aan deze periode en denken: als ik in een pandemie een start-up kan opzetten, kan ik dit ook wel aan.’

‘Als ik in een pandemie een start-up kan opzetten … ‘

‘Ik mis het wel dat we elkaar niet zien, fysiek samenwerken is wel handiger als je een band met elkaar wilt opbouwen’, zegt Luana van Bubbles2Go. ‘We zien elkaar nu ook niet buiten dit project om. Gelukkig kenden we elkaar al voor het grootste deel. En het is ook goed geregeld online, met samenwerken in Teams en veel contacten met docenten, ik ben het nu wel gewend.’

Online kanalen

Voor de marketing en verkoop van de producten zijn de ondernemingen dit jaar ook helemaal afhankelijk van online kanalen. ‘We verkopen via de website en zijn aanwezig op Insta, Facebook en TikTok’, zegt Luana’s teamgenoot Shivani over de sales van hun product, velletjes handzeep in een klein doosje.

Bart Jonkergouw is onder de indruk van wat de studenten met alle beperkingen dit jaar voor elkaar weten te brengen. ‘De professionaliteit van de producten, de professionaliteit van de websites: geweldig. Er is dit jaar natuurlijk sterk ingezet op online verkoop, waarvoor de studenten hun eigen netwerk hebben ingezet. Er is zelfs al een groep bezig om hun product ook business2business te verkopen.’

‘We verkopen via de website en zijn aanwezig op Insta, Facebook en TikTok.’

Het is de groep van Luana en Shivani die op het idee kwam hun product Bubbles2Go, de meeneemzeep, aan bedrijven aan te bieden. ‘Het is een handig product voor op festivals bijvoorbeeld’, zegt Luana, ‘je zou het als welkomstcadeau kunnen geven aan bezoekers.’

Het tij zit natuurlijk niet erg mee voor festivals en andere evenementen, maar tegelijkertijd is de ‘portable’ zeep als product in coronatijd juist relevant. Zeep is ineens een essentieel product voor onderweg geworden. ‘Onze zeep loopt niet leeg in je tas, je kunt er gemakkelijk van uitdelen zonder elkaar aan te raken, het is beter voor je huid dan handgels en het is makkelijk mee te nemen, je kunt het doosje bijvoorbeeld aan je sleutelbos hangen’, somt Shivani op.

Lastige importprocedures

‘Als je je plan gaat uitvoeren, wordt je geconfronteerd met problemen’, zegt de docent. Een leverancier die niet levert, lastige importprocedures, noem maar op. En ik kan acht weken lesgeven over sales, maar daarin kan ik nooit overbrengen hoe het nou echt is om een ja of een nee te krijgen.’

‘Uiteindelijk is ons product uit China gekomen, maar we moesten er wel weken op wachten.’

Team Glitz had inderdaad problemen met een leverancier. Nadat ze op basis van hun uitgangspunten – een duurzaam, herbruikbaar, diervriendelijk fashion item – op de vegan tassen waren uitgekomen, vonden ze een leverancier dichtbij huis, in Duitsland. ‘Maar uiteindelijk bleek hun aanbod opeens 600 euro duurder geworden’, zegt Miguel. ‘Uiteindelijk is ons product uit China gekomen, maar we moesten er wel weken op wachten.’ Ondanks de opstartproblemen zijn veel van de fleurige tassen inmiddels uitverkocht op hun website.

Afrekenen met de aandeelhouders

‘Plan A kan mislopen, maar plan B, C en D vervolgens ook’, zegt Estefany. ‘Dat leer je in de praktijk. Het is een ontdekkingsreis.’ ‘Je leert ook waar je zelf goed in bent en waar een ander misschien beter in is’, zegt Deena. ‘Iedereen moet minstens twee rollen vervullen in het project. Ik heb mezelf nooit gezien als leider, maar nu ik het heb gedaan, zie ik het wel.’

‘Je leert ook waar je zelf goed in bent en waar een ander misschien beter in is.’

Aan het einde van het studiejaar moet er afgerekend worden. De teams hebben allemaal aandeelhouders: mensen die geld hebben geïnvesteerd in de opstartfase van het bedrijf. ‘ Het is natuurlijk een schoolproject maar at the end of the day is het echt geld van echte aandeelhouders, dat we het liefst met een mooie return on investment willen terugbetalen’, lacht Deena.

Tekst: Edith van Gameren
Foto’s: ibl-bedrijfjes/bewerking Demian Janssen

Volg ons op Instagram