De Teams-vergadering stroomt snel vol als om 8.50 uur de virtuele deur opengaat. Tien, twintig, al snel zitten zo’n zestig studenten in afwachting klaar, terwijl ze ondertussen het weekend bespreken, de prestaties in de wandelapp Ommetje vergelijken en recepten uitwisselen. Het HR-Ochtendritueel is onder meer bedoeld voor sociaal contact, en dat lijkt goed te werken.

‘Alleen nog even mijn haar doen!’

Het zijn nog wel een paar spannende minuutjes voor Leonie van Staveren die het namens Studentenwelzijn organiseert – altijd een uitdaging om iemand van buiten de HR toe te voegen aan een Teams-meeting. Maar dan klinkt luid en duidelijk de bekende stem van cabaretier Jandino: ‘Ja ik ben er, alleen nog even mijn haar doen!’

Dat geeft Leonie de tijd om er nog een ‘vraag van de dag’ in te gooien, de gebruikelijke start van het Ochtendritueel. Vanwege ‘bijna 1 jaar corona’ vraagt ze de deelnemers wat hen het meest is bijgebleven van dat jaar. De studenten reageren in de chat: ‘het hamsteren’, ‘eenzaamheid’, ‘de lege stad ’s avonds’.

‘Ik was die succesvolle jongen’

Jandino haakt erop in met wat hém bij zal blijven: ‘Ik heb mezelf ontdekt in coronatijd’. Alles waar hij mee bezig was hield ineens op, legt hij uit: ‘Theater ging niet door, film kon niet, het restaurant dat ik startte kon niet open en de winkel moest dicht. Het voelde als een aanval op mezelf, ik was die succesvolle jongen en had het allemaal, en wie was ik nu?’ De eerste drie weken waren heel zwaar, vertelt hij, maar daarna kon hij het omdraaien door zichzelf te gaan ontdekken. ‘En zo is het een heel dankbare periode geworden’, zegt hij.

‘Ik zeg de hele dag goeiemorgen’

Het is grappig dat hij juist in het Ochtendritueel zit, want ‘goeiemorgen’ heeft voor hem een soort magische kracht. ‘Ik zeg de hele dag goeiemorgen’, legt hij uit. ‘In de ochtend, maar ook in de middag en de avond. Bij “goeiemiddag” heb je het gevoel dat er al zoveel tijd voorbij is, je kunt niet meer zoveel doen en onbewust ga je vertragen. In de avond zeg ik opnieuw “goeiemorgen”, want dan heb ik het gevoel dat ik nog veel kan doen.’

Meester Jandino!

Wie een uurtje grappen en grollen verwacht, heeft het mis, want hij gaat serieus met de studenten aan de slag. Nou ja, niet vervelend serieus, want informeel, vrolijk en gevat. ‘Ik heb zelf vbo gedaan, en ik kan van iedereen wat leren, dus ik stel heel veel vragen’, roept hij tussendoor. ‘Meester Jandino!’

De deelnemers moeten drie positieve en drie negatieve dingen over zichzelf opschrijven en worden uitgenodigd die te delen. Daarna laat hij ze het ‘negatieve briefje’ lekker verscheuren. ‘Kijk naar je positieve briefje, en lees het hardop’, zegt Jandino, je hoeft je microfoon niet aan te zetten als je dat niet wil, maar gooi het eruit.’ Er komt stroom van geluiden op gang: Behulpzaam, grappig, open creatief. ‘Kijk elke ochtend naar dat briefje en herhaal het, je positieve kant wint aan kracht als je hem voedt!’

‘Ik ben nu al supertrots op je!’

Je negatieve gevoelens over jezelf voeden is vaak veel makkelijker, weet de cabaretier, dus het is zaak daarvan weg te blijven. ‘Het leven is een bokswedstrijd waarin je klappen krijgt. Begin de dag met jezelf te wapenen, vertel hoe goed je bent. Dat heeft niks te maken met kapsones, maar met jezelf kracht geven.’ En het helpt je met kritiek van anderen om te gaan. ‘Zeg bijvoorbeeld: “Ja ik ben chaotisch, ik werk eraan en ik heb er vrede mee”.’

‘Begin de dag met jezelf te wapenen, vertel hoe goed je bent.’

Jandino weet veel openhartige verhalen te ontlokken aan de studenten en beantwoordt ze met wijze raad en peptalk: ‘Ik ben nu al supertrots op je’, tegen een student die ‘eindelijk eens een diploma wil halen’ en ‘Jij bent er al! Voor wie leg jij de lat zo hoog?’ tegen een student die wil laten zien dat ze tegen alle verwachtingen in wél hbo kan en daarom cum laude wil afstuderen.

High five en aan de slag

Ineens is het dan al 10.00 uur. Deelnemers druppelen weg, in de chat veel complimenten en bedankjes achterlatend voor Jandino. Die moet eigenlijk ook al naar een volgende afspraak en gaat er tussenuit. Een laatste high five op het scherm markeert het einde van de dagstart en het begin van de dag: hup, aan de slag.

‘Het is zo belangrijk om elkaar echt te blijven spreken.’

Leonie van Staveren kijkt tevreden terug: ‘Het is voor ons zoeken, hoe bereik je studenten en hoe zorg je dat ze zich openstellen? Overigens gaat dat in de huiskamersetting van het Ochtendritueel opvallend goed. Door zijn ontwapenende, informele stijl kreeg Jandino het ook heel goed voor elkaar.’

Ze hoopt dat de actie studenten weer een boost geeft en dat zich nieuwe instroom aandient bij het Ochtendritueel. Of dat studenten zelf soortgelijke initiatieven starten. ‘Iedereen kan een Team of kanaal aanmaken, en studenten leren het meest van elkaar. Het is zo belangrijk om elkaar echt te blijven spreken. Niet alleen over opdrachten maar gewoon: hoe gaat het met je?’

Tekst: Edith van Gameren
Foto: Studentenwelzijn

Volg ons op Instagram

Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.