Nog geen actief gebruik van ‘hen’ op HR: ‘Het gaat ons nu te ver om maatschappelijk vooruit te lopen’
Gepubliceerd: 7 December 2021 • Leestijd: 2 minuten en 26 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.Actief gebruikmaken van genderneutrale aanspreekvormen gaat de HR nog een stap te ver. Het voorstel erover van de centrale medezeggenschapsraad (cmr) heeft het college van bestuur niet overgenomen. ‘Je moet je niet isoleren van wat hierover maatschappelijk leeft’, reageerde collegevoorzitter Ron Bormans. Hij wil het liever ‘wat diepgaander bespreken.’
De cmr wil onder andere dat aankomende studenten en toekomstige medewerkers van in hun studiekeuze- en sollicitatiegesprekken moeten worden gevraagd of ze willen worden aangesproken met zij, hij, die of hen.
‘We willen juist iets dóen’
Studentlid Sam van Leeuwen, opsteller van het voorstel, maakte in de cmr-vergadering duidelijk het ‘moeilijk te vinden om het debat daarover af te moeten wachten’. ‘Het debat is er al jaren. We willen juist iets dóen. Waarom is dat een probleem?’, vroeg Van Leeuwen.
Dat deed hij nadat Bormans aangaf dat hij het er met de instituten en opleidingen over had gehad en tot de conclusie was gekomen dat ‘het ons nu te ver gaat om maatschappelijk vooruit te lopen.’ Bormans: ‘Misschien ruilen we de ene groep die zich niet aangesproken voelt dan wel in voor een andere groep?’
‘Wil de HR niet te woke overkomen?’
‘Welke groep sluiten we dan buiten?’, reageerde Van Leeuwen. ‘Als er misschien nog andere aanspreekvormen zijn, dan horen die er uiteraard ook bij. Of, maar dan vul ik dat zelf in, wil de HR niet te woke overkomen voor bepaalde studenten en medewerkers?’
Zakia Guernina, collega-bestuurder van Bormans, gaf aan dat ze ‘die term’ (woke, red.) nooit zal gebruiken. ‘Wij vragen om zorgvuldigheid. Het feit dat we hierover zoveel tekst nodig hebben, geeft aan dat het debat nodig is. Hier moeten we eerst dieper op ingaan.’
Het college beloofde wel de ‘documentatie na te zien’ zodat overal waar ‘hij’ staat een aantekening komt dat je ook ‘zij’ of ‘hen’ kunt lezen.
Op de andere cmr-voorstellen over diversiteit en inclusie ging het cvb deels in. Voor een deel nog niet omdat een commissie (met daarin vertegenwoordigers van de HR én externen) zich daar al over buigt en het college eerst hun adviezen wil afwachten.
‘We omarmen de gedachte iets centraals te doen’
Het idee om zoiets als een hogeschoolbrede diversiteitsweek te organiseren viel bij het cvb in de smaak. Bormans: ‘We omarmen de gedachte iets centraals te doen, we zoeken nog naar de vorm. Misschien moeten we het koppelen aan de introductie, van zowel medewerkers als studenten? Een aantal opleidingen doet hier al iets mee. Je kunt ook denken aan meerdere evenementen in het jaar.’
Eén verplicht vak voor alle studenten over diversiteit en inclusie, zei het cvb geen goed idee te vinden. ‘Daar heb ik moeite mee’, stelde Bormans. ‘Het vangt zich namelijk niet in een vak. Het zal bij iedere opleiding ook anders worden ontvangen, en zou ook een averechts effect kunnen hebben.’ Zakia Guernina opperde om niet naar een vak te kijken maar naar de docent. ‘Het zou mooi zijn als we de professionaliteit, dus ook als het om diversiteit en inclusie gaat, borgen aan de docentenkant. Dat zou grotere impact hebben.’
‘Afspiegeling zijn van de studentenpopulatie van Rotterdam’
Ook bij het werven van docenten en medewerkers moet diversiteit een onderwerp zijn, vinden cmr en cvb. Bormans: ‘Het doel om een afspiegeling te zijn van de studentenpopulatie van Rotterdam delen we zeer.’ De cmr wil daar zogenoemde KPI’s (kritische prestatie indicatoren) aan koppelen, nog te bepalen toetsbare kenmerken van die afspiegeling die je daarmee over de jaren heen kunt vergelijken.
Bormans weet niet of dat ‘over de hele linie’ nodig is. Je kunt ook aan een diverser samengestelde docentenpopulatie werken door de keuze voor bepaalde wervingsbureaus, gaf hij aan. Bormans: ‘Als je het anders wil, moet je het anders doen dan je het gedaan hebt.’
Tekst: Jos van Nierop
Dezelfde hogeschool die de regenboogvlag niet wilde hijsen, omdat de eigen vlag inclusiviteit zou moeten uitstralen. Goed werk hoor.
Iets verplicht maken werkt meestal tegen, je wilt geaccepteerd worden, dat is prima, dat is jou vrijheid. maar je kan dit niet forceren op studenten/docenten d.m.v. een verplichte vak.
Sommige studenten/docenten willen het nou eenmaal niet, die keuzes hoort men ook te accepteren, net zoals hoe jullie geaccepteerd willen worden.
Ik heb geen problemen met een genderneutrale aanspreekvorm maar ik zou graag zien dat daar een nieuw algemeen geldend woord voor gekozen wordt in plaats van het krampachtig gebruiken van een bestaande vorm die tot tenenkrommend Nederlands leidt.
Een ander artikel op Profielen over de Nederlandse taal verwijst naar “de Engelse ziekte” waarbij onze taal beïnvloed wordt door Engelse constructies en het “hen” gebruik is daar ook een voorbeeld van. Er is in het Engels een zekere logica voor het “they/their” gebruik omdat dit reeds in de Engelse taal op die manier gebruikt wordt. In het Nederlands hebben we geen soortgelijk gebruik waardoor het krampachtig en geforceerd overkomt.
De tweede reden dat ik graag zou zien dat er een uniek nieuw woord voor wordt gebruikt is dat dit woord niet beladen kan zijn met reeds bestaande betekenis en daardoor naar alle identiteiten gelijkwaardig kan verwijzen. Dit lijkt mij inclusiever dan iedere identiteit een eigen verwijzing geven welke per definitie alle andere identiteiten uitsluit.
Het is namelijk niet zo dat niet-binaire identiteiten het eens zijn over welke vormen er gebruikt moeten worden en iedereen teveden zal zijn met “hij, zij, die of hen”. Als je dit dus invoert kom je onvermijdelijk op een punt dat je de discussie nog een keer moet voeren over een volgende term en dit ad infinitum door kan gaan omdat er geen logisch eindpunt kan zijn voor het fragmenteren van groepsidentiteiten tot je de unieke persoonlijke identiteit bereikt.
Identiteit is een subjectief gegeven, een definitie van het subject over het subject zelf. Gezien ieder subject in principe uniek is kan ieder subject zich aan iedere gender definitie onttrekken en daarmee aan iedere bestaande verwijzing.
Daar zit dus ook een pragmatisch aspect aan verbonden, ik heb helemaal geen interesse om voor iedere willekeurig persoon die ik zou kunnen tegenkomen in de samenleving een aparte aanspreekvorm voor te moeten onthouden. Daar hebben we namelijk al een label voor: een naam. Algemene verwijzingsvormen vervullen juist deze praktische functie; om naar personen te kunnen verwijzen ZONDER dat je specifieke kennis over deze personen nodig hebt.
In persoonlijke kring, met mensen wie ik een band heb, dan wil ik die moeite prima nemen net zoals ik hun namen onthou, maar het is onhandig en oncomfortabel om in een samenleving continu niet te weten op welke manier je naar een willekeurig persoon moet verwijzen vanwege het risico dat iemand zich dan weer buitengesloten (of zelfs beledigd) voelt.
Alleen een nieuwe term kan onbeladen en daarmee volledig neutraal zijn, en die neutraliteit is mijnsinziens een vereiste voor inclusiviteit. Inclusiviteit zonder neutraliteit is niets meer dan een erkenning van sociaal-politieke slagkracht, het erkennen van de mondigheid van bestaande groepen en niet daadwerkelijk respect voor de identiteitskwestie zelf die anders via een nieuw label onvermijdelijk terug zal keren.
Het is duidelijk dat een echte inhoudelijke discussie over dit vraagstuk nog moet plaatsvinden, zeg ik verwijzend naar S. Heikamp hierboven.
Ik hoop dat Robin Martijn (en misschien ook Sam van Leeuwen) hier willen reageren? Ze hebben gelijk: het debat is er al jaren. Maar is de breed gedragen oplossing er ook? En hoe ziet die er precies uit?
Ik weet niet wat ik hierop moet zeggen.. Ook de HR doet mee en neemt het extreem linkse activisme over waar de rest van de maatschappij niet zo zeer op zit te wachten.
Ik krijg steeds meer sympathie voor Dhr. Bosma van de PVV, en dat terwijl ik mij nooit aangetrokken heb gevoeld door de PVV als partij.
Dit Woke-gedoe is gevaarlijk, dom en a-wetenschappelijk. Er bestaat ook niet zoiets als non-binear.. en de betekenis die hieraan wordt gegeven (ieder kan zich schijnbaar identificeren zoals ‘ hen’/Alien/Tzur’ ).
Ook zien we dat diversiteit, helemaalm geen diversiteit is, maar als een eenzijdig begrip wordt toegepast. Het gaat niet om een eerlijke representatie van alle soorten mensen en meningen, maar om (semi-) verplichting en indoctrinatie van overtuiging en selectie op kleur (en andere niet-veranderlijke eigenschappen).
Waar moet dit heen in de toekomst, ik voel mij steeds minder thuis met dit soort complete, uit zijn verband getrokken, politieke onzin.
Ik behandel iedereen met respect en zoals ikzelf behandeld wil worden, maar hier doe ik niet aan mee!
“Ik behandel iedereen met respect en zoals ikzelf behandeld wil worden, maar hier doe ik niet aan mee!”
Dus Jap, als ik je goed begrijp: iedereen mag jou een gender toewijzen waar je je niet mee identificeert, en jij slikt het allemaal met een glimlach. Tenslotte behandel je anderen zoals je zelf behandeld wilt worden en blijkbaar is dat inclusief het gebruik van mannelijke vnw’en voor personen die zich vrouw voelen en vice versa?
Er wordt een hoop gezegd over het voorstel, maar niemand lijkt het voorstel gezien te hebben. Dat vind ik op zichzelf bijzonder. Een terechte vraag dus ook, Olmo. Aangezien het voorstel is aangenomen, kan ik de inhoud best delen.
Het voorstel gaat in op 2 punten.
Allereerst de persoonlijke voornaamwoorden. Er wordt door de CMR voorgesteld om studenten en docenten bij hun eerste kennismaking met de hogeschool, te vragen naar de voornaamwoorden waar diegene zich mee identificeert. Voor het overgrote deel van de studenten en medewerkers zal dit “hij” of “zij” zijn. Voor deze mensen verandert er dus helemaal niets. Ik snap dan ook niet dat er hier discussie over mogelijk blijkt te zijn. Voor degenen die zich niet met “hij” of “zij” kunnen identificeren, wordt genoteerd (bijvoorbeeld in Osiris) welk voornaamwoord wel bij diegene past. Het idee is dan dat iedereen die aangeeft “anderen met respect te behandelen” rekening houdt met de voorkeuren van anderen.
Het tweede punt gaat in op de algemene communicatie van de hogeschool. Bijvoorbeeld in reglementen. Hier staat vaak “hij” als er een student bedoeld wordt. Het voorstel stelt voor om hier “die” of “hen” te gebruiken in deze tekst. Dat men dit als “gevaarlijk” bestempelt, vind ik een bijzondere opvatting.
Meer is het niet. Er is geen voorstel om alle mannen verplicht te castreren en het lijkt me dus ook gezonder voor het debat als men niet doet alsof we dat wel hebben gedaan. Er is niks gevaarlijks, onwetenschappelijks of extremistisch aan ons voorstel. Het is een kleine wijziging in het taalgebruik van de hogeschool die door de meeste mensen waarschijnlijk niet eens opgemerkt zou worden, waarmee je een groep mensen die systematisch wordt buitengesloten, laat zien dat ze welkom zijn en dat we aan ze denken.
Is dat teveel gevraagd?
@Bart
Mensen doen maar,.. vnw’ en worden alleen gebruikt bij schriftelijke communicatie en daar ervaar ik al veel fouten in, hoevaak ik wel niet wordt aangesproken met ‘mevrouw’ in schriftelijke communicatie, dat doet mij niets en moet er vaak om lachen, zelf als mijn achternaar verkeerd geschreven wordt of word uitgesproken..
Dat is geen probleem voor mij.
Ik laat mij nergens toe dwingen, en zeker geen politieke en sermantische spelletjes.
En ja, mochten vrienden of vriendinnen anders aangesprokehn willen worden doe ik dat, mits normaal gevraagd.
We praten hier echter over beleid dat politiek gemotiveerd is en taal slecht toepast, en dat in context van een HR.
Daarnaast is er niet iets als een non-bineair persoon biologisch gezien (Ja, gender is gelinkt aan biologische realiteit).
Anders kan ik ook vanalles eisen, speciaal voor mij(zelf).
‘Het tweede punt gaat in op de algemene communicatie van de hogeschool. Bijvoorbeeld in reglementen. Hier staat vaak “hij” als er een student bedoeld wordt. Het voorstel stelt voor om hier “die” of “hen” te gebruiken in deze tekst. Dat men dit als “gevaarlijk” bestempelt, vind ik een bijzondere opvatting’ .
Doe dan gewoon Hij/Zij. Hen is een Haan en Die verwijst naar objecten e.d.
Daarnaast vind ik het vreemd dat je in reglementen e.d. niet bestaande identiteiten gaat aanspreken, want Non- Binair is niet wetenschappelijk bewezen. Daarnaast leidt dit tot negatieve bijzonderheden.
Het is niet zozeer gevaarlijk.. niet als de ‘progressieve’ (lees regressieve) vorm van diversiteit en racismebeleid vaak is.
Echter, dit is snel een glijdende schaal.. We hebben nu al ‘oneindige’ vnm’ ers.
Er is niks gevaarlijks, onwetenschappelijks of extremistisch aan ons voorstel. – zie non- bineair.. is extreem en onwetenschappelijk.
Niet zozeer teveel gevraagd, maar waar houd het op? Mag ik dan ook mijn vnm veranderen naar Koning of ‘ Neger’ (ik ben blank/wit)?
Dan voel ik mij misschien wel erg geaccepteerd en lekker bij, ongeacht dat een grote groep mensen hier heel erg kwaad om zou worden.. En terecht.
@Jap: (persoonlijke) voornaamwoorden worden alleen gebruikt bij schriftelijke communicatie? Ik begrijp je misschien verkeerd want zoals het er staat, is het tegendeel duidelijk waar. Ik, jij, hij, zij, het – dit zijn allemaal woorden die dagelijks voorkomen in gesproken Nederlands. Je kan niet zonder.
(Maar!! Met de huidige discussie als grote maar niet de enige factor, zie ik nog wel een toekomst voor me waarin de taal op meer of minder organische wijze zo veranderd is, dat we wél zonder persoonlijke voornaamwoorden kunnen. In het spaans zeg je al niet “yo soy loco”, maar gewoon “soy loco” (ik ben gek). In het Latijn werd nog minder gebruik gemaakt van persoonlijke voornaamwoorden, die zaten al verwerkt in de vervoegingen van werkwoorden. Overigens wel met een sterke nadruk op geslacht – het waren niet bepaald feministen daro.
Ik zeg niet dat het gaat gebeuren, maar het zou kunnen. Voor de een zou dit een gruwel zijn, voor de ander niet snel genoeg kunnen gaan. Zo is het met alles, helaas.)
Over aangesproken worden, had ik je even verkeerd ingeschat maar ik ben verheugd met jouw antwoord. Ik heb hetzelfde, als kleine en fijngebouwde man met prachtig lang haar. Vooral met mijn mondkapje op word ik zeer regelmatig aangesproken (niet-schriftelijk) met mevrouw. Dat compliment steek ik lekker in mijn zak, want vrouwen vind ik veel mooier, liever, sterker en stoerder dan mannen.
Vroeger zakte ik door de grond bij dit woord gericht aan mij, en ik begrijp nu niet meer zo goed waarom. We hebben een goede ontwikkeling doorgemaakt.
Maaruh tenslotte Jap, jij kan toch ook net zo goed dingen eisen voor jou(zelf)? Geef eens een voorbeeld van iets dat je zou willen eisen maar niet kan eisen, aub?
@Jap, kan je uitleggen waarom gender, zelfs wanneer je dit linkt naar biologische sexualiteit, niet non-binair kan zijn? Het klinkt alsof je onder de verkeerde indruk bent dat er alleen XX en XY chromosoom-combinaties bestaan, maar ik wil je geen woorden in de mond leggen als dat het niet is. Kan je jezelf verduidelijken?
@Bart. Klopt, maar de transgenders of non binaire personen hebben het vooral in de context van hij/zij, niet zozeer over ik/jij.
Hij en zij worden dan vaak gebruikt op papier, of als er wordt gesproken over een ander.
Het geeft ook niet als dat organisch veranderd, dan is dat prima, vind ik. Maar nu wordt het opgedrongen door een klein groepje (semi) activisten. Daar heb ik heel veel moeite mee, en zeker als je dan bestaande worden gaat misbruiken.
Ik kan mij voorstellen dat je er vroeger moeite mee had, als je jonger bent is een persoon vaak nog onzeker over van alles en nog wat, inclusief gender identiteit of seksualiteit.
Naar mate iemand ouder wordt treft het de persoon vaak niet meer.
Ik zou van alles kunnen willen, maar wie ben ik om wat van een ander te eisen. Daarnaast kan ik mij identificeren als koning (voorbeeld), maar niemand die mij serieus zo zou aanspreken, laat staan dat ik een als genderidentiteit in mijn paspoort krijg.
Dan zegt de gemeente/het rijk ook: wie ben jij? En we gaan dat niet doen..
En nee, ik kan verder geen voorbeeld geven wat ik van een ander zou willen eisen. Ik vind dat duiden op verwendheid of misplaatste ego. Want wie ben ik om iets te eisen.. vragen mag wel altijd. Maar als diegene weigert dan ga ik niet boos worden, ofzo.
Dank, @Robin Martijn, voor je toelichting!
@ S.Heikamp
Omdat het niet alleen met de genen te maken heeft.
Je praat hier over uitzonderingen, daarnaast wordt genderidentiteit uiteindelijk bepaald in de hersenen. Genen hebben daar uiteraard invloed op, maar we zien dan dat het brein ‘vrouwelijke’ of ‘mannelijk’ is (brein afmetingen, verbindingen, gebruik van het brein, enzovoort).
Als een vrouwelijk brein ontwikkeld in een mannelijk lichaam, dan kunnen we concluderen waar het ‘fout’ gaat. En voelt die persoon zich vaak transgender.
Ik hoop dat de uitleg een beetje duidelijk is.
Daarnaast is dit al duizenden jaren zo (nee, ik weet het, geen sterk argument), en worden ook dit soort dingen altijd vastgesteld op basis wat de norm is (man/vrouw).
Neem mensen met een dubbel geslacht, vroeger werden deze hermafrodiet genoemd. Dat is gewijzigd omdat dat niet een juiste omschrijving is als je kijkt naar de norm. De mens is niet ‘standaard’ hermafrodiet, juist niet.
Het lijkt misschien een semantische discussie maar dit soort dingen zijn gewoon belangrijk om te erkennen en in ogenschouw te houden.
Ik hoop dat ik je vraag duidelijk heb beantwoord.
#kloteautocorrect. Sorry.
Cultureel antropoloog hier. De binaire indeling van gender in ‘man’ en ‘vrouw’ is allesbehalve universeel, er zijn veel voorbeelden overal ter wereld te vinden van meerdere genderidentiteiten. Bijvoorbeeld two-spirited people (Noord-Amerika); pre-koloniaal Yorubaland; Omeggid van Yuna Gala; Hijra in India en nog vele andere voorbeelden zijn bekend. Dit laat zien dat gender een sociale constructie kan zijn, die verder gaat dan biologische kenmerken. Overigens zie je dit ook aan de enorme verschillen tussen wat we verwachten van mannen en vrouwen aan gedrag en uiterlijk vertoon.
Daarnaast zijn er mensen met een intersekse conditie: personen die zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken hebben. Schattingen gaan uit van 1 op de 200 personen met een intersekse conditie. Dus ook in de biologie zie je dat de binaire indeling geen stand houdt.
Tenslotte zie je dat er bijvoorbeeld vrouwen zijn met heel hoge concentraties testosteron en vise versa. Ook hier is de biologie ingewikkelder dan die binaire indeling.
Kortom: de wereld is divers 😉
Mij lijkt het een heel goed en inclusief idee om mensen te vragen naar hun voornaamwoorden en ook dit te verwerken in de communicatie van de HR. Een institutie dat zegt inclusiviteit te omarmen zou juist ook hier een voortrekkersrol in moeten spelen. Dat heeft niets te maken met dwang en ‘woke’ noch met onwetenschappelijkheid.
Even een paar dingen over seksualiteit, gender, genderidentiteit en non-binariteit. Non-binariteit heeft niks te maken met ‘wel of niet bestaan’ of ‘wetenschappelijk bewezen zijn’, maar met de wens van iemand om niet voor een bepaalde genderidentiteit te kiezen. Redenen daarvoor kunnen fysiologisch en/of psychologisch zijn maar de kern is denk ik dat elk individu daar een eigen afweging te maken heeft, en in onze vrije samenleving ook een eigen afweging maken mág.
Voor de overgrote groep van mensen in onze samenleving komt de genderidentiteit overeen met hun geslacht (cis-mannen en -vrouwen). Voor hen is die genderidentiteit niet iets om veel over na te denken. Voor een kleine groep is dat echter anders. Het is denk ik in de kern de vraag of je bereid bent mensen uit die groep, die daar prijs op stellen, aan te spreken op een manier die voor hen goed voelt. Persoonlijk vind ik het prettig om te weten waar een ander zich prettig bij voelt en diens voorkeursvariant ook te gebruiken. En het is een kleine moeite, ook al is het in het begin even wennen om ‘hen’ te gebruiken.
Student Pride Nederland heeft onlangs een toolbox inclusief onderwijs ontwikkeld waarin dit vraagstuk ook aan de orde komt. Niet om wie dan ook wat ‘op te leggen’ Maar wel om docenten en studenten handreikingen te doen die helpen om collega-studenten en docenten te ‘zien’ en te erkennen. Vanuit de wetenschap dat studenten die zich gezien en erkend weten en veilig zijn n in de klas zich beter voelen, hoger gemotiveerd zijn en meer kans hebben op goede prestaties en studiesucces. Voor geïnteresseerden: de toolbox vind je via deze link https://www.scienceguide.nl/wp-content/uploads/2021/08/Toolbox-definitief-22-05-2021.pdf
@Jap, dank je voor je uitleg. Ik ben het met je eens dat identiteit (inclusief het gender-aspect) in het brein plaatsvindt maar niets wat ik kan vinden over dit onderwerp wijst op een harde scheiding tussen “vrouwelijke” en “mannelijke” breinen. Integendeel, ik vind alleen maar artikelen die de problematiek van dit onderscheid nog eens benadrukken en aangeven dat breinfunctionaliteit een complexe wisselwerking is tussen genen, hormonen en sociale factoren die de ontwikkeling beïnvloeden.
We kunnen twee benaderingen gebruiken om de relatie tussen identiteit en breinfunctionaliteit te duiden. De eerste is reductionistisch: identiteit is niets meer dan een breinconfiguratie en daarmee slechts een emergente uiting van een bepaalde materialiteit. De tweede is dualistisch: identiteit is een metafysische eigenschap en daarmee niet volledig bepaald door de materialiteit van het brein.
Voorop gesteld: de wetenschap is nog niet in staat geweest om een van deze twee posities definitief te bewijzen of uit te sluiten. Een dualistische interpretatie van de mens is dus geenszins niet-wetenschappelijk. Als we die benadering hanteren staat het mensen vrij om zichzelf te identificeren als een ander gender dan hun chromosomen, hormonen of breinconfiguratie zouden aangeven. Sociale factoren hebben hierin vrij spel.
Het alternatieve pad geeft ons geen oplossing, als onze breinfunctionaliteit slechts een uitdrukking is van onze breinconfiguratie, hebben allereerst sociale factoren nog steeds invloed op de ontwikkeling van deze configuratie en dus functionaliteit, inclusief uitingen van niet-binaire genders.
Wat echter een tweede en veel grotere tegenwerping is is dat zelfs zonder sociale factoren maar slechts biologische factoren (genen, hormonen), de breinconfiguratie de uiting van een niet-binaire identiteit direct veroorzaakt. Er is binnen dit reductionistische, materialistische beeld geen mogelijkheid voor een subject om iets over zichtzelf te zeggen en daarmee tegen de configuratie in te gaan. Het non-binaire gender is hiermee onderdeel van de biologie en dus van de wetenschap.
Het maakt dus niet uit hoe je dit wilt benaderen, de notie dat dit “niet-wetenschappelijk” is vereist een middenweg tussen een reductionistische en een dualistische benadering, maar die middenweg kan logischerwijs niet bestaan. Zodra deze bestaat, IS dit namelijk een dualistische benadering en moet er een mogelijkheid bestaan dat een biologisch wezen de ruimte heeft voor zelf-determiniatie. In dit geval is gender exact hoe we het behandelen: een sociale constructie.
Het mooie is, je behandelt het zelf ook al zo. Ik ben het helemaal met je eens dat dit een deels semantische discussie is, en ook dat bepaalde termen veranderen. Een bepaalde term, zoals je eigen voorbeeld van hermafrodiet, kan vervallen. Dat betekent dat de binaire man/vrouw scheiding ook kan vervallen want de wetenschap is niet in staat om deze scheiding hard te maken.
Normen zijn veranderlijk, de man/vrouw scheiding heeft lang een functie gehad binnen onze samenleving waarvan opgemerkt mag worden dat deze scheiding ook niet wetenschappelijk is geweest maar gebaseerd op een combinatie van oppervlakkige waarneming en geforceerde maatschappelijke indeling.
Er werd simpelweg niets anders getolereerd, niet ten minste omdat de maatschappij een nette rolverdeling had voor deze twee geslachten die we ook verworpen hebben. Die rolverdeling was ook verbonden aan “wetenschappelijke” mensbeelden over wat mannen en vrouwen waren, hoe ze functioneerden en wat ze daarom behoorden te doen. Nu zien we dat als ouderwets, zelfs discriminerend. Dezelfde denkstap kunnen we maken met dit onderwerp.
@Nina Adriaanse, prachtige toevoeging vanuit het perspectief van andere culturen, dit onderwerp beslaat tenslotte “mens-zijn” en dat is niet beperkt tot onze eigen cultuurbeelden :-).
Lijkt me minimale aanpassingen voor een inclusievere Hogeschool! Kleine moeite en goed om rekening mee te houden.
Ook moeten we de studiehandleidingen goed doorlopen, hier wordt vaak alleen ‘hij’ gebruikt en met een noot verwezen naar zij (en soms ‘iets anders’).
Vaak volstaat een zin meervoud zetten al aan meer inclusiviteit.