In het verwerken van trauma’s wordt veel te weinig aandacht besteed aan het lichaam, vinden voormalige SPH-studenten Joyce Wensink en Naomi Visser. In hun eigen ‘NJ Trainingen’ doen ze dat wél.

Hoe kwamen jullie op het idee?

Naomi: ‘Wij kennen elkaar uit de jeugdhulpverlening en we studeerden in hetzelfde jaar af, in 2016. Joyce werkt nog steeds nog steeds in de jeugdhulpverlening en ik ben autismecoach. Tijdens onze gesprekken over het werk en de opleiding kwamen we er achter dat we allebei iets missen. Wij vinden trauma heel interessant. Alleen het lichaamsgerichte stuk ontbreekt naar onze mening. Zowel in de opleiding als in de praktijk. Terwijl uit wetenschappelijk onderzoek juist blijkt hoeveel effect lichaamsgericht werken heeft op het behandelen van trauma’s. Met onze trainingen willen wij die brug slaan.’

Waarom is het lichaam zo belangrijk voor traumaverwerking?

Joyce: ‘Mensen met een trauma zitten in een overlevingsmechanisme en dat stuurt processen in het brein aan. Je reageert daardoor heel anders op prikkels en dingen die gebeuren. Door lichaamsgericht te werken gaan er signalen naar je brein dat het veilig is en dat je weer uit die overlevingsmodus kunt gaan. Wij proberen daar op in te spelen door laagdrempelige lichaamsgerichte middelen in te zetten en zo handvatten te bieden aan medewerkers die in de zorg werken, met jeugd en met volwassenen. De training is opgedeeld in een aantal elementen die allemaal belangrijk zijn om te herstellen van een trauma. Die elementen gaan wij allemaal af aan de hand van de literatuur. En daarbij geven wij oefeningen mee die de professional zou kunnen doen met de cliënten.’

Dat klinkt zweverig. Is het dat ook?

Naomi: ‘Mensen hebben vaak een verkeerd beeld van lichaamsgericht werken. Inderdaad dat het zweverig is en dat je gelijk heel veel moet. Wij laten zien dat het ook klein en eenvoudig kan zijn. Een getraumatiseerd persoon voelt zich chronisch onveilig. Hoe ga je daarmee om? Het is belangrijk dat iemand leert hoe spanning werkt in het lijf en leert hier zelf invloed op te hebben. Dat klinkt makkelijk, maar voor iemand die door trauma weinig connectie heeft met het lichaam, is dit een flinke uitdaging. Wij proberen kaders en handvatten aan professionals mee te geven hoe je iemand weer autonomie over het eigen lichaam kan laten ervaren.

Joyce: ‘Onze oefeningen beginnen heel basaal. Je lijf voelen en ervaren en je ervan bewustzijn. We doen onder meer een bodyscan, ademhalingsoefeningen, spiegelen en verbinding maken met elkaar. Maar ook oefeningen gericht op communicatie en grenzen aangeven; hoe gebruik je je lijf om naar de buitenwereld te treden?’

Wat hebben jullie geleerd op de hogeschool?

Joyce: ‘De minor vond ik echt heel erg uitdagend. Je werd echt uitgenodigd om aan jezelf te werken en een betere professional te worden. Met vallen en opstaan, dat wel. Maar het was heel erg leerzaam en nuttig.’

Naomi: ‘Daar ben ik het helemaal mee eens. Zelfreflectie is heel belangrijk. In het werkveld ben je echt je eigen instrument. Je moet goed begrijpen wat jouw reacties voor effect hebben. En dat heb ik op de hogeschool wel echt geleerd.’

Wat heb je gemist in je opleiding?

Joyce: ‘Dat is dus heel duidelijk dat lichamelijke element. Dat horen we ook wel echt terug van onze deelnemers. Die zijn vaak verbaasd over het effect van lichaamsgericht werken op trauma’s. Voor de deelnemers is het ook echt een eyeopener, horen we vaak terug. Waarom hebben we dit nooit op school geleerd? Ze krijgen veel meer inzicht in het gedrag en de emoties van de cliënten. En dat helpt écht bij het verwerken van trauma’s. Daar zijn we natuurlijk heel blij mee.’

Wat gaat de toekomst je brengen denk je?

Naomi: ‘Voor we begonnen hebben we enorm veel onderzoek gedaan, onze eigen methode én een werkboek ontwikkeld waar alle elementen in staan en een website met filmpjes van oefeningen. We wilden goed beslagen ten ijs komen en de signalen uit het werkveld omzetten in concrete actie. Vorig jaar hebben we ons bij de KvK ingeschreven en sinds oktober zijn we echt aan de slag. Op de hogeschool hebben we onze training al een paar keer gegeven en nu willen we hem verder gaan uitbreiden. Liefst ook bij organisatie en medewerkers op locatie. We zijn SKJ-geregistreerd (Stichting Kwaliteitsregister Jeugd, red.) dus het is heel fijn voor medewerkers dat ze met onze training ook punten kunnen krijgen.’

https://www.njtrainingen.nl/

Tekst en foto: Sanne van der Most

Profielen, het onafhankelijke nieuwsmedium van de Hogeschool Rotterdam, deelt wekelijks artikelen op Linkedin. Ben jij onze nieuwe connectie?