Diversiteitsmedewerkers hoger onderwijs ervaren geregeld heftige reacties of intimidatie
Gepubliceerd: 5 December 2022 • Leestijd: 3 minuten en 6 seconden • NieuwsDiscussies over diversiteit en inclusie in het hoger onderwijs zijn de afgelopen jaren steeds politieker geworden en leiden vaker tot heftige reacties. Dat blijkt uit grootschalig onderzoek van 21 hogeronderwijsmedia van dertien universiteiten en acht hogescholen naar het diversiteits- en inclusiebeleid van hun instelling.
Verschillende diversiteitsmedewerkers die meewerkten aan het onderzoek zeggen bedreigd te zijn. Waar het een aantal jaar geleden vooral ging over prestatiegerichte thema’s als meer vrouwen aan de top en het werven van meer internationale studenten, gaan de discussies nu over antiracisme, genderidentiteit en het aanpassen (‘dekoloniseren’) van het onderwijs, zo komt uit het onderzoek naar voren.
Het onderzoek ‘Diversiteit in tijden van polarisatie’ is uitgevoerd door de onafhankelijke journalistieke media van hogescholen en universiteiten, georganiseerd in de Kring van Hoofdredacteuren van Hogeronderwijsmedia, en heeft een aantal artikelen opgeleverd die de betrokken media vanaf vandaag publiceren.
Online haat
Diversiteitsmedewerkers hebben geregeld te maken met online haatreacties, bedreigingen en intimidatie. Voor progressieve studenten en medewerkers is wat ze doen niet genoeg, terwijl een conservatieve groep alles wat gedaan wordt rond diversiteit en inclusie te veel vindt. Verschillende van de ondervraagde diversiteitsmedewerkers zeggen persoonlijk bedreigd te zijn. In ieder geval één diversity officer van de Hogeschool Rotterdam heeft in haar werk onveiligheid en intimidatie meegemaakt. Voor zover bekend deed niemand aangifte.
Een diversiteitsmedewerker van een van de onderzochte instellingen zegt hierover: ‘Onze namen zijn publiek, daardoor worden ook onze families slachtoffer van online haat. En soms worden de reacties zelfs gedeeld door Kamerleden die het niet eens zijn met ons werk.’ De reacties zijn intimiderend, mede omdat diversiteitsmedewerkers vaak zelf tot een minderheidsgroep behoren, laat de medewerker – die anoniem wil blijven – weten.
Voorzitter van het Landelijk Overleg Diversity Officers Aya Ezawa (Universiteit Leiden) zegt daarover in een van de artikelen: ‘Je moet een dikke huid hebben, inhoudelijk sterk zijn en diplomatieke vaardigheden hebben om de gemeenschap mee te krijgen.’
Lees het hele verhaal over de diversity officers hier:
Boegbeelden van diversteitsbeleid moeten een dikke huid hebben
Grootste twistpunten
De grootste twistpunten, zo blijkt uit het onderzoek, zijn het inclusief maken van het lesmateriaal, het gebruik van een breder scala aan voornaamwoorden naast hij/hem en zij/haar en het aanpassen van mannen- of vrouwentoiletten naar all-gender wc’s.
Alle onderzochte hogeronderwijsinstellingen hebben minimaal één genderneutraal toilet, hoewel het soms even zoeken is. Negen van de twintig instellingen hebben ergens op hun onderwijslocatie een permanent lhbti-symbool om hun solidariteit met deze gemeenschap te betuigen. Dit is vaak in de vorm van een regenboogzebrapad of vlag.
Verder blijkt uit het onderzoek dat alle onderzochte instellingen geregeld evenementen organiseren rondom het thema diversiteit en inclusie. Alle instellingen hebben richtlijnen voor het schrijven van inclusieve vacatureteksten en bieden (soms verplicht) trainingen aan om onbewuste vooroordelen (unconscious bias) bij jezelf te herkennen.
Regionale verschillen
De mate van aandacht voor discussies en beleid over diversiteit verschilt per regio, zo blijkt uit het onderzoek. In de Randstad lijkt het thema meer te spelen bij studenten dan in de rest van het land. Al kan daarbij ook uitmaken hoeveel internationale studenten en medewerkers er zijn. In Maastricht bijvoorbeeld is de toon activistisch. Op de meer technisch gerichte universiteiten, zoals in Eindhoven en Twente, is de toon, ook bij de grote internationale gemeenschap, gematigder.
Dat wil volgens Alet Denneboom, hr-adviseur Participatie, Diversiteit en Inclusie van de Hanzehogeschool Groningen, niet zeggen dat diversiteit en inclusie een Randstedelijk probleem is. ‘Juist als de studentenpopulatie homogener is, voelen medewerkers of studenten die niet helemaal in het traditionele plaatje passen zich minder thuis.’
De komende dagen publiceert Profielen nog twee verhalen uit deze reeks: een verhaal over de rol van diversity officers en een verhaal over de hete hangijzers in het beleid rondom inclusie en diversiteit.
De deelnemende media van de universiteiten en hogescholen zijn aangesloten bij de Kring van Hoofdredacteuren van Hogeronderwijsmedia.
Voor dit onderzoek zijn 36 beleidsdocumenten van 21 onderwijsinstellingen (13 universiteiten en 8 hogescholen) geanalyseerd. Dit betreft visies, strategieën, nota’s, actieplannen en position papers waarin onderwijsinstellingen hun plannen kenbaar maken.
Voor dit onderzoek spraken we daarnaast met diversiteitsmedewerkers van dertien universiteiten en zeven hogescholen over hun werk. Dit zijn de instellingen die zijn onderzocht: Fontys hogescholen, Rijksuniversiteit Groningen, Vrije Universiteit Amsterdam, Universiteit Utrecht, Universiteit Twente, Avans hogescholen, Technische Universiteit Eindhoven, Erasmus Universiteit Rotterdam, Hogeschool Rotterdam, Radboud Universiteit Nijmegen, Hogeschool Utrecht, Technische Universiteit Delft, Hogeschool Arnhem Nijmegen, Maastricht University, Hogeschool van Amsterdam, Hanzehogeschool Groningen, Tilburg University, Saxion hogeschool, Universiteit van Amsterdam, Wageningen Universiteit, Universiteit Leiden.
Dit onderzoek is mede mogelijk gemaakt door een bijdrage van het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek.
Tekst: Wieneke Gunneweg
Illustratie: Jowan de Haan
“Diversiteitsmedewerker” is een mooie benaming voor een hevig gesubsidieerd baantje van linkse woke activisten in het onderwijs. Diversiteit is dan in veel gevallen ook een mooi codewoord voor anti-Nederlands of anti-blank. Meer diversiteit op de werkvloer betekent in de praktijk dan ook vaak “minder blanke hetero mannen”. Overigens is diversiteit vaak ook eenrichtingsverkeer, probeer er op school maar is voor uit te komen dat je op de PVV/FVD/SGP stemt zonder bakken aan kritiek over je heen te krijgen, zelfs van docenten. Dat is precies dan weer het “soort” diversiteit dat men niet wil.
Als ik zulke dingen zou schrijven of op 1 van die partijen zou stemmen zou ik daar inderdaad niet voor uit durven komen. Ik zou me dood schamen 😀
Als je je zo erg zou schamen voor een mening is het misschien eens tijd om wat aan die oversocialisatie van je te gaan doen Beau. Klinkt niet erg gezond!
Maak je geen zorgen, ik ben vrij uitgesproken over mijn (politieke) denkbeelden. En terloops ook vrij kritisch over sommige zaken in de diversiteits discussie. Maar ik ben ook blij dat mijn wereldbeeld groter is dan het reformistische dorp waar ik ben opgegroeid.
Ik geloof ook dat het een belangrijke discussie is die ruimte verdient. De wijze waarop hier, in de reacties hier op profielen, soms geageerd wordt tegen alles wat daar mee te maken heeft is schrijnend en hilarisch tegelijk. Wars van enige substantiële beargumentering of blijk van een wereldbeeld groter dat dat eerder genoemde werelddorp.
Dank voor het vermaak. Als je het privilege hebt (sorry, kon het niet laten), ga eens op reis. Naar het Midden-Oosten of een andere regio waar het leven misschien wat minder glansrijk is. Misschien steek je er wat van op. Of lees er een boek over. Is weer eens wat anders dan reformistische proza uit de jaren 40. De wereld is veranderd en gegroeid. Nu jij nog.
Excuses, zo ontzettend correct als dat ik ben, dien ik mezelf te corrigeren. In mijn herinnering was Hendrik Marsman (de schrijver) een reformist. Maar na een beetje nazoeken constateer ik dat hij een katholiek was. Ik hoop dat ik niemand daarmee tegen het hoofd gestoten heb. Excuses! En oh, verassend genoeg ook een fascist. Maar dat zal wel toeval zijn 😉
Heren, heren, ga elkaar nou niet te lijf. De wereldbevolking is heel divers, net als ons land, onze stad en onze hogeschool. Dat levert, naar mijn ervaring, vaak mooie samenwerkingen op of interessante gesprekken. Af en toe brengt die diversiteit ook ingewikkelde situaties of discussies met zicht mee, dan moeten we allemaal nog wennen aan elkaars gewoontes. Dat is helemaal niet erg. Het kost alleen nog tijd. Over 50 jaar weten we niet beter. Dan is de wereldbevolking zo verspreid over de Aarde, dat iedereen elkaar overal tegenkomt. Laten we ernaar streven om dat dan een beetje vriendelijk te doen. Er is al genoeg ellende op de wereld. Denk positief en met een open hart!
@Beau
Je bent zelf ook vrij radicaal, stem je SP/Bij1??
@Hendrik Marsman
Je hebt een goed punt. Het lijkt soms meer een (politieke) machtsstrijd dan objectieve gelijkwaardigheid. Ik ben zelf totaal niet voor PVV maar ook zeker niet voor GL of BIj1. Die allemaal vrij radicaal zijn.
Het lijkt een soort ideologische strijd te worden, die lijkt op een soort communisme-light, waar je credit krijgt op basis van aangeboren kenmerken. Dat is erg jammer, want er is niets mis met een diversiteitsdebat op basis van gelijkwaardigheid.
Toch wel wonderlijk, dat een artikel met deze strekking hierboven leidt tot nogal heftige stellingname. Volgens mij staat datgene wat de diversity officers nu adresseren voor een breder maatschappelijk probleem: veroordelen wat niet in je straatje past en je lekker comfortabel ingraven in jouw eigen identiteit. Ik wens ieder van jullie veel dialoog.
@Henk
Mee eens. En tsjah, ik zal proberen wat vriendelijker te zijn. Soms is dat lastig.
@Jasper
Wellicht. Maar nee, ik stem geen SP of BIJ1 (of GL, nu je er toch naar vraagt). Ik moet weinig hebben van hun tolerantie t.o.v. het Maoisme en Marxisme-Leninisme. Een prominent probleem binnen beide partijen. Daar kan ik ongeveer evenveel sympathie voor opbrengen als mensen die tolerant zijn t.o.v. fascisme eigenlijk.
Verder vind ik het opvallend dat mensen dit lostrekken van wat zij zien als ‘politiek’. Dit soort discussies, en het beleid dat daaruit voortkomt, zijn inherent politiek in mijn ogen. En de vraag hoe tolerant je je opstelt ten opzichte van mensen die geloven in “omvolking” en “een groot …complot” is daar een integraal onderdeel van. De retoriek en acties van een hierboven genoemde partij zijn op zijn zachtst gezegd onverenigbaar met enig open debat of democratische besluitvorming. En als men deze vocale minderheid teveel ruimte biedt, en die ruimte nemen ze hier regelmatig, dan komt er van een structureel debat over diversiteit bar weinig terecht.