Mark Keijzer is vierdejaars international business & management. Hij studeerde in Ljubljana en noemt de hoofdstad van Slovenië een onontdekte parel.

Ha Mark, wat ben je op dit moment aan het doen?

‘Ik ben onderweg naar huis en ben nu in Würzburg, Duitsland. Er zijn veel studenten die tot juli hier blijven en nog gaan reizen, maar ik had het idee om naar huis te fietsen. Ik heb een sportieve tweedehands fiets gekocht op Bolha, de Marktplaats van Slovenië. Ik wil 1250 kilometer in twaalf dagen afleggen. Een Sloveense vriend heeft de eerste honderd kilometer meegefietst, en een maatje van me wil met de trein naar Duitsland komen om met mij de laatste vierhonderd kilometer af te leggen.

Het doel is om voor 1 juli terug zijn want dan is Concert At Sea in Zeeland. Al mijn vrienden zullen daar ook zijn en ik kijk er super naar uit om iedereen weer te zien.’

Een mooi moment om eens terug te blikken op je tijd in Slovenië. Zou je anderen aanraden om hier naartoe te gaan?

‘Ik zou het voor honderd procent aanraden. Mensen snappen niet altijd wat er leuk is aan Slovenië, terwijl het land zoveel te bieden heeft. Mijn ouders begrepen het eerst ook niet zo, maar nadat ze op bezoek zijn geweest denken ze er wel anders over. Het voelt toch een beetje als een onontdekt pareltje. Ik ben op plekken geweest … als die natuur in Spanje of Frankrijk zou zijn dan stond iedereen ervoor in de rij.

We hebben ook veel reisjes gemaakt, je kan ook veel kanten op vanuit hier. Ik ben in Kroatië, Bosnië, Servië, Hongarije, Oostenrijk, Duitsland en Italië geweest. In Slovenië hebben we kustplaatsjes opgezocht en we zijn naar Maribor geweest. Tussendoor gingen we vaak hiken in de omgeving van Ljubljana, dan zit je ook al heel snel echt middenin de natuur. Het was heel avontuurlijk, we grepen elke kans aan om erop uit te gaan en maakten dingen mee die me voor altijd bij zullen blijven.

Ook de kleinschaligheid van Ljubljana vind ik heel fijn. Er is een handig systeem met ov-fietsen waarmee je heel goedkoop fietsen kunt huren en de afstanden zijn klein. Het is geen grote stad als Parijs, waar je lang onderweg bent om alleen al buiten de ring te komen.’

Waar woonde je, en is het een beetje betaalbaar?

‘De eerste maand in een hostel in het centrum, dat was wel leuk maar je mist op een gegeven moment toch wel privacy. Later heb ik een zelfstandig appartement geregeld waarvoor ik 350 euro per maand betaalde. De prijzen zijn heel uiteenlopend als ik hoor wat anderen betalen. Er zijn dorms voor studenten waar je met z’n tweeën op een kamer ligt, die kosten tussen de 150 en 180 euro. Maar ik hoor ook van mensen die tussen de 550 en 600 euro per maand betalen voor huisvesting.’

Wat waren uitdagingen?

‘Wat lastig is, maar dat hoort juist ook bij deze hele exchange, is dat je uit je bubbel wordt getrokken. Zoals iedereen had ik thuis mijn eigen routines en verplichtingen, alles ging eigenlijk op de automatische piloot en dan denk je over een hele hoop dingen niet echt na. En ineens ben je in Ljubljana en begin je weer vanaf nul. Je moet weer je best gaan doen om nieuwe vrienden te maken, niets is vanzelfsprekend en dat kost een hoop energie. Je wordt echt uit die bubbel van comfort getrokken. Je moet er weer voor gaan. Dit soort uncomfort zou ik iedereen aanraden omdat je een hoop leert over jezelf, je wordt weer aan het denken gezet. Ik vond het dus ook niet erg om mee te maken.

Wat me wel een beetje tegenviel was dat school uiteindelijk meer werk was dan ik had gehoopt. Mijn beeld vooraf was dat het alleen maar lekker genieten zou zijn, maar ik heb gemerkt dat ik toch echt wel aan de bak moest. Er wordt best wat van je gevraagd en er zijn veel deadlines.’

Ga je Slovenië missen?

‘Ja, ik denk dat ik het wel ga missen hier, maar ik kijk er ook wel naar uit om weer lekker in Nederland te zijn en terug te kijken op dit avontuur. Het was super om te hebben gedaan, Ljubljana heeft een speciaal plekje in mijn hart gekregen.’

Tekst: Wietse Pottjewijd
Foto: Mark Keijzer

Volg ons op Instagram