Jim Maskell deed zijn afstudeerstage van werktuigbouwkunde bij The LEGO Group, het walhalla voor engineers, en kreeg een 10 voor zijn scriptie omdat die als een ‘wetenschappelijk artikel’ was geschreven. Zijn enthousiasme en werklust brachten hem verder dan hij een jaar geleden voor mogelijk hield. Hij is nummer 4 geworden in de Student van het Jaar-verkiezing.  

Hoe heb jij het afgelopen jaar ervaren?

‘Het afgelopen jaar heeft mij heel erg veranderd. Ik heb een heel jaar in het buitenland gezeten. Eerst voor een uitwisseling in Bologna, dat opende een wereld voor mij en heeft de liefde voor het buitenland aangewakkerd. Ik merkte daarna dat ik eigenlijk nog niet klaar was om terug te gaan naar Nederland. Ik wilde heel graag een afstudeerstage in het buitenland doen en zo ben ik bij The LEGO Group uitgekomen.  

‘Na Italië was ik drie dagen in Nederland, om vervolgens zes maanden in Billund in Denemarken mijn afstudeerstage te doen bij The LEGO Group. Ik vond het heel gaaf dat ik was aangenomen want ik had niet echt het idee dat ik een kans zou maken. Ik kon me voorstellen dat er ook wel mensen met een master hadden gereageerd en ik was “maar” een hbo’er. Dat voelde heel speciaal.’

Wat heb je daar gedaan?

‘Ik werkte op de afdeling Additive Manufacturing, dat is eigenlijk een fancy woord voor 3D-printen. Alleen dan heb je het wel echt over de nieuwste cutting edge-technologieën van 3D-printen. Wat deze groep specifiek doet is die techniek verfijnen en klaarstomen, zodat het kan worden gebruikt voor massaproductie. Heel gaaf want zoiets is nooit op deze manier gedaan.

‘Het is niet zo dat deze technologie het spuitgieten gaat vervangen, maar het biedt de mogelijkheid om legosteentjes met hele complexe vormen te maken of elementen met functies. Waar je normaal gesproken twee of drie elementen moet spuitgieten en in elkaar moet laten persen, kan je met Additive Manufacturing meerdere onderdelen in elkaar printen. Zonder enige tussenstap heb je dan een volledig functionerend onderdeel. Denk bijvoorbeeld aan het maken van een pogostick. Het principe is heel simpel, maar de manier waarop het wordt uitgevoerd is heel verfijnd en daarin zijn ze pionier. Het opent eigenlijk een hele nieuwe wereld van designmogelijkheden en functionaliteiten.

‘Mijn taak was om wetenschappelijk onderzoek te doen naar SLS-printen. Aan het einde van het printproces heb je een container met allemaal onderdelen met plasticpoeder eromheen. Dat plasticpoeder wordt aangetast door hitte en verandert in een plakkerige consistentie. Het is best wel een uitdaging om dat te verwijderen. Zeker met automatisering en massaproductie is het belangrijk om dat goed te kunnen doen, zodat de onderdelen goed schoon zijn als ze geverfd worden. Ik heb dat onderzocht door een aantal experimenten op te zetten en een data-analyse uit te voeren. Op basis daarvan heb ik een aantal conclusies getrokken en guidelines ontwikkeld. Ik vind het heel leuk dat die guidelines nu ook zijn verwerkt in het proces. Echt supertof dat ik echt iets nuttigs heb kunnen bijdragen!’

Dat klinkt haast meer als een stage op wo-niveau.

‘In principe was het ook een onderzoek op universitair niveau. Ik werd gelukkig omringd door heel veel hele slimme mensen die mij manieren van data-analyse en van experimenten opzetten hebben aangeleerd. Het was eigenlijk een soort pressure cooker voor wetenschappelijk onderzoek. Het voelde voor mij als alles of niets. Als ik het onderzoek niet fatsoenlijk zou uitvoeren dan had ik eigenlijk ook niks, dan was het een beetje halfbakken. Gelukkig is het alles geworden.’

Dan draaide je veel uren zeker?

‘Dat klopt. Een tijdje was mijn routine dat ik werkte van acht tot vier. Dan kwam ik thuis, at ik even wat, deed een dutje en als ik tijd over had ging ik nog even sporten. Daarna ging ik naar het hoofdkantoor en werkte ik soms door tot een uur of elf. Als er een deadline was dan werkte ik thuis soms wel tot twee, drie uur door.’

Dat is wel erg veel, werd dat van je verwacht?

‘Nee, het was meer het idee dat ik alles eruit wilde halen wat erin zat. De mensen stopten zo veel energie in mij, dat wilde ik heel graag teruggeven. Het is mijn blessing en mijn curse: ik ben best perfectionistisch dus ik wil altijd alles tot in de puntjes uitwerken. Het gevolg daarvan is dat ik haast geobsedeerd kan raken van een onderwerp. Maar er was natuurlijk wel een duidelijke eindstreep en ik vond het ook super interessant en daardoor hield ik het vol. Dat creatieve nadenken, het experiment opzetten en de data-analyse vond ik voornamelijk heel gaaf, daarom weet ik nu ook zeker dat ik aan een master wil beginnen.’

Waarom is The LEGO Group juist voor engineers zo’n interessant bedrijf?

‘Je zou het in eerste instantie misschien niet denken als je kijkt naar een legosteentjes, maar er zit echt ongelooflijk veel achter. Er komt heel veel expertise en kennis samen. Er zitten duizenden medewerkers achter uit allemaal verschillende vakgebieden waaronder engineers.

The LEGO Group is ook uitgeroepen als de beste werkomgeving voor engineers in Denemarken van 2022. Dit heeft ook te maken met de bedrijfscultuur. Het is een heel open en vlakke bedrijfscultuur. Typisch voor Scandinavië, maar The LEGO Group is daar een voorloper in. De director en twee managers van mijn team hadden wel een eigen kantoor maar kozen er expres voor om op de werkvloer te zijn. En ook als stagiair wordt je mening gehoord en gerespecteerd bij meetings. Je krijgt altijd de kans om je ideeën te delen, daardoor voel je je gewaardeerd en wil je ook hard werken. Je voelt je echt onderdeel van het team. Respect verdien je door prestaties en wat je doet voor je medemens. Je bouwt geen respect door te zwaaien met een titel. Ik ben echt verliefd geworden op die manier van werken en wil later ook zeker ergens werken met zo’n cultuur.’  

Je hebt ook de banden gesmeed tussen de hogeschool en The LEGO Group, las ik in je nominatie. Hoe heb je dat gedaan?

‘Mijn afstudeercoördinator – zelf ook een gigantisch legofan –  kwam naar Denemarken voor mijn afstudeerzitting, en vroeg of ik ook een meeting kon organiseren met mijn manager. Ze wilde kijken of er misschien ook interesse was voor een toekomstige samenwerking tussen mijn studie en The LEGO Group. Ik had een meeting gepland en die pakte heel positief uit. Ze waren erg geïnteresseerd in derdejaars die komen voor een snuffelstage. Voor volgend jaar is er nu al iemand geselecteerd vanuit de opleiding die voorgedragen gaat worden aan The LEGO Group. Stiekem ben ik wel een beetje trots dat ik daaraan heb bijgedragen.’

Tekst en foto: Wietse Pottjewijd

Lees ook:

Volg ons op Instagram