Hogeschoolstudenten gaan alle kanten op. Profielen is nieuwsgierig naar hoe het nu met ze gaat, wat ze op de hogeschool hebben geleerd en of ze misschien iets hebben gemist. Robert Dalderup (29) studeerde product design aan de Willem de Kooning. Samen met studiegenoot Pieter Claessens bedacht hij Buttler, het vochtig toiletpapier 2.0.

‘Tussen mijn eerste en elfde jaar heb ik zeven jaar in de Verenigde Staten gewoond, in New Hampshire. Mijn vader had een internationale baan. Hij hield zich vooral bezig met het opzetten van internationale bedrijven. Ik heb daar een geweldige tijd gehad maar ik ben ook heel blij dat ik op tijd terug ben gekomen. We waren al naar High Schools aan het kijken maar mijn moeder wilde heel graag dat ik Nederlands onderwijs ging volgen. Ik was toen ook al behoorlijk creatief en dat is in de Verenigde Staten toch wat minder ontwikkeld dan hier in Nederland.’

Moest je erg wennen in Nederland?

‘Best wel, ja. Toen ik hier net kwam, praatte ik een beetje zoals een Amerikaanse Nederlander, met zo’n R. Maar ik pakte het allemaal wel snel op. In driekwart jaar was ik weer helemaal Nederlander. Dat creatieve is wel echt gebleven. Na de middelbare school ben ik aan de Willem de Kooning product design gaan doen. In 2015 studeerde ik af.’

Waar komt die ondernemingszin vandaan?

‘Ik denk toch wel door mijn Amerikaanse jeugd. Die heeft een stuk zelfstandigheid gebracht, niet alles aan anderen toevertrouwen maar zelf grip houden. Ik denk dat ik daar wel echt die ondernemingszin aan heb overgehouden. Die drive. Vallen en weer opstaan en zelf je broek omhoog houden. Soms sla ik een beetje door in mijn enthousiasme, dat is wel mijn valkuil. Ik ben geneigd om van alles wat ik leuk vind een bedrijfje te maken. Zoals ons bureau Nul tot Honderd, een trouwautoverhuurbedrijf, een Boomstamtafelbedrijf en dan natuurlijk Buttler. Aan de ene kant heel leuk maar soms is het wel een beetje veel en doe ik te veel dingen tegelijk.’

Met Buttler maken jullie vochtig toiletpapier maar dan in een flesje. Hoe zit dat?

‘In 2018 ben ik samen met Pieter begonnen met Buttler. Dat was ons afstudeerproject aan de Willem de Kooning en dat hebben we voortgezet en tot een succes gemaakt. Iets wat er echt toe doet, dat was ons plan. Toevallig liepen we een keer langs het schap toiletartikelen in Albert Heijn en toen viel het kwartje. Daar ligt al decennia lang precies hetzelfde: vochtig toiletpapier, plastic fantastic, lavendelbloemetjes. Er is geen hip toiletproduct of -merk anno nu, daar ontbreekt gewoon iets. Toen hebben we Buttler bedacht, een leuke woordgrap toch? Wie droomt er nou niet van een eigen toiletbutler?’

Wat is het precies voor concept?

‘Onze eerste idee was een toiletpapier-abonnement, maar zoiets bestond al. Vervolgens hebben we een enquête afgenomen onder zo’n duizend mensen, over hun toiletgewoontes. Daar kwam één product uit naar boven wat bij ons bleef hangen: vochtig toiletpapier. Daar had iedereen klachten over: het droogt snel uit, verstopt de wc en is slecht voor het milieu. Ons antwoord daarop was Buttler. Een toiletpapierspray waar je je eigen vochtige doekje mee creëert, met wc-papier dus. Het is een flesje met een houdertje waar je ook nog heel handig je telefoon op kunt leggen. Daar hadden mensen namelijk ook behoefte aan, zo bleek uit onze enquête. Die hebben we dus ook ontworpen en dat werd een groot succes. We hebben er de krant mee gehaald en daarna stroomden de bestellingen binnen. Het ging zo goed, dat Pieter en ik ons eigen bureau Nul tot Honderd hebben opgericht en van daaruit verder zijn gegaan. Niet alleen met Buttler maar met allerlei innovatieve ideeën. Ook van andere ondernemers. Wij vinden het tof om ondernemers verder te helpen met hun idee. Van Nul tot Honderd dus.’

Wat heb je geleerd op de Hogeschool?   

‘Het creatieve proces toch wel. Creatief denken, heel bewust stappen zetten om tot een bepaald resultaat te komen. Ik wil zelf altijd sneller dan snel gaan, maar het is slim om eerst alle stapjes apart te zetten. Dan is de fundering veel sterker. Daarnaast ook het ongeremde: buiten de lijntjes durven te kleuren en jezelf vormen tot wie je bent. Iedereen is uniek en je moet je eigen geluid overbrengen op de wereld. Dat heb ik echt wel op de Willem de Kooning geleerd.’

Wat heb je tijdens de opleiding gemist?

‘Wij waren de eerste duale afstudeerders. Dat was toen nieuw en wij waren de pioniers. We wilden er zelf ook echt een succes van maken. Helaas kwam het commerciële deel en het ondernemen eigenlijk nauwelijks aan bod, je creatie omzetten in iets dat je op de markt kunt brengen, waar mensen ook echt wat aan hebben en waar je dus ook geld mee kunt verdienen. Dat hebben we allemaal zelf moeten doen. Wat dat betreft stond de opleiding wel een beetje los van de echte wereld.’

Tekst en foto: Sanne van der Most

Volg ons op Instagram