Vandaag kijken we achter de voordeur bij HR-student Jill Oosterink (17). Ze is tweedejaars pabostudent en woont thuis bij haar moeder. Lekker voordelig, maar op kamers wonen lijkt haar ook leuk.

‘Ik woon samen met mijn moeder, broertje en zusje in Pijnacker, in een gewoon rijtjeshuis. Mijn vader is niet in beeld. Ik hoef niet per se op kamers, ik ben op dit moment erg tevreden thuis. Momenteel hoef ik bijna niks te betalen – misschien wordt dat als ik achttien ben wel iets meer – en de kamers in Rotterdam zijn duur. Bovendien is de verbinding met Rotterdam vanuit mijn huis erg goed. Ik woon op vier minuten fietsen van de metro, als ik verder weg van het openbaar vervoer zou wonen zou ik er anders over denken.

‘Ik hoef niet per se op kamers, ik ben op dit moment erg tevreden thuis.’

‘Ik zou ook alleen op kamers gaan als het financieel mogelijk is. Ik werk nu als cmr-lid bij de Hogeschool Rotterdam. Omdat ik nauwelijks kosten heb kan ik daarmee prima rondkomen. Heel soms geef ik bijles. Met mijn huidige baan zou ik wel een kamer kunnen huren, maar je mag maximaal twee jaar in de cmr zitten. Ik verdien nu genoeg, maar als het cmr-werk wegvalt heb ik een probleem. Omdat ik eind oktober pas 18 word verdient alles slechter dan mijn huidige baan. Ik zou niet graag bij Albert Heijn willen werken, omdat je heel hard moet werken voor minder geld. En ik wil mij focussen op mijn studie. Lenen wil ik sowieso niet doen. Met mijn moeder ben ik van plan om schuldloos te studeren. Tenminste, dat is ons doel. Tot nu toe gaat dat goed. Mijn moeder betaalt mijn studie, al stijgt het collegegeld jaarlijks.

‘Hotel Mama is niet zo slecht voor mij. Maar als ik op kamers zou gaan, dan zou ik natuurlijk in Rotterdam gaan wonen. Dat lijkt me erg leuk. Ik weet eigenlijk niet of ik met mensen samen zou willen wonen, misschien met goede vrienden. Met vreemden zomaar in een huis wonen, daar zou ik iets meer moeite mee hebben.

‘Je woont in mijn huis, dus het zijn mijn regels.’

‘Mijn moeder zegt: “Je woont in mijn huis, dus het zijn mijn regels”. Mensen die op kamers wonen hebben wel iets meer vrijheid. Maar goed, zij zijn ook 18; ik mag überhaupt niet eens een club in. Ik mis dus niet zoveel, want ik mag nog niet zoveel.’

Eerder keken we al binnen bij:

Tekst: Rutger de Quay
Fotografie: Alexandru Caludea

Volg ons op Instagram