Dijkgraaf wil intimidatie van diversiteitsmedewerkers aanpakken
Gepubliceerd: 6 March 2023 • Leestijd: 0 minuten en 56 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.Diversiteitsmedewerkers van hogescholen en universiteiten bedreigen of intimideren? ‘Volstrekt onacceptabel’, antwoordt onderwijsminister Dijkgraaf op Kamervragen. Hij komt nog dit jaar met een nieuwe aanpak.
Universiteiten nemen diversiteitsmedewerkers aan om van hun instelling een plek te maken waar discriminatie wordt tegengegaan en barrières worden weggenomen. Sommigen, waaronder ook Kamerleden, vinden dat deze medewerkers te verregaande veranderingen op de instelling nastreven en diskwalificeren hen met het label woke.
Die kritiek blijft niet alleen bij woorden. Uit een journalistiek onderzoek van meerdere hogeronderwijsmedia kwam vorig jaar naar voren dat deze medewerkers online en offline worden uitgescholden, bedreigd en geïntimideerd. Ook werden hun persoonsgegevens online verspreid zonder toestemming. Omdat hun namen op straat lagen werden zelfs familieleden het doelwit van intimidatie.
Meldpunt niet alleen voor onderzoekers
D66 stelde er Kamervragen over. Minister van Onderwijs Robbert Dijkgraaf verdiepte zich daarom in het journalistieke onderzoek en antwoordde vrijdag dat de beschrijvingen verontrustend en ‘volstrekt onacceptabel’ zijn.
Daarom kondigt hij een nieuwe kabinetsaanpak aan tegen ‘online intimidatie, racisme en hate speech’ die nog dit jaar gepresenteerd zal worden. Hoe die er concreet uit moet gaan zien deed hij nog niet uit de doeken. Verder gaat hij in gesprek met diversiteitsmedewerkers over sociale veiligheid en wees hij nog maar eens op het meldpunt WetenschapVeilig, dat in november is opgericht. Ook medewerkers die zich niet met onderzoek bezighouden worden daar ondersteund en geadviseerd, benadrukte hij.
Tekst: HOP, Peer van Tetterode
Illustratie: Eline Schram
Ik vind ook dat sommige platformen op de Hogeschool te ver gaan in de drang naar inclusiviteit. Niet omdat inclusiviteit niet belangrijk is, maar soms slaat het de plant mis. Neem de zwarte piet discussie. Sommige mensen voelen zich oprecht gekwetst door zwarte piet, terwijl andere mensen zich aangevallen voelen omdat hun cultuur wordt afgepakt. Dit zijn twee tegenstrijdige belangen van groeperingen die allebei mens zijn. Als je als inclusiviteitsmedewerker in zo’n ethisch dilemma een partij vertegenwoordigt, sluit je de andere partij al automatisch uit. Dit is zeer onwenselijk.
Ik zie zelf ook een trend ontstaan waar inclusiviteitsmedewerkers oog hebben voor allochtone studenten, en studenten die zich scharen onder de LHBTIQ+ gemeenschap. En dat is super! Zolang de stem van de “heteroseksuele Nederlander” maar niet verloren gaat. Ook deze studenten hebben het recht om zichzelf te zijn op onze mooie Hogeschool. Hetzelfde zien we bij hoogbegaafden gebeuren. Deze mensen worden niet als “benadeelde groep” gezien. En daarom is er vaak weinig begeleiding, en soms is deze helemaal afwezig. En dat is iets waar ik ook wat betreft inclusiviteit bang voor ben. Zowel op de Hogeschool, als op landelijke schaal.
Tot slot zijn wij een democratie waar iedereen een mening mag hebben, en waar we de dialoog aan moeten gaan. Zo ben ik via deze reactie ook kritisch op de inclusiviteitsmedewerkers, en dat is mijn goed recht. Belangrijk is wel om met feiten te komen, en bij onzekerheden eerlijk aan te geven dat het een persoonlijk gevoel of een aanname is. Medewerkers bedreigen, al heb je misschien een goed punt, is op voorhand onacceptabel en hoort niet in deze democratie thuis!
@ Yoeri
Ik denk dat je het goed verwoord hebt. Dit is op alle gebieden van diversiteit en inclusie. Helaas, wordt dat alleen niet zo gezien. Er is niet of nauwelijks oog voor de meerderheid, in welke groep dan ook. Het is dan ook gestoeld op ‘intersectionaliteit’, wat er in de praktijk op neer komt dat de meerderheid maar ‘ruimte moet maken’.
Gaat het over Gender: Moeten ‘Cis’ mensen hun mond houden (mits de juiste meningen geuit worden (ally`s))
Met ras/culturele achtergrond hetzelfde, zo ook met gezonde mensen/mensen met een beperking, enzovoort.
Wel is het zo dat met gender en sexe de (cis) vrouw meer mening mag hebben dan een man, Zo ook icm ras of cultuur, enzovoort, enzovoort.
Het is eigenlijk een “olympische spelen der onderdrukten”, in hoe meer minderheidsgroepen je valt, hoe meer er naar jou geluisterd dient te worden en mensen maar Moeten luisteren, anders gecancelt en/of weggezet worden als een of andere Foob of isme.
Beste Yoeri en Jasper,
Jullie hebben gelijk dat niet iedereen zijn/haar of wie dan ooks’ zin kan krijgen. Ook ben ik het eens met de opmerking dat je niet ‘weggezet’ wil worden als je iets ‘verkeerds’ zegt. Het gaat om luisteren naar elkaar, en niet elkaars meningen afkraken, dan komen we echt geen stap verder.
Waar ik denk dat er een vergissing zit is dat je een voordeel zou hebben als je bij een minderheid hoort. Ik denk dat degenen die zich zelden hebben hoeven afvragen of ze ergens wel bijpassen en of er wel naar ze geluisterd wordt nu juist hun best moeten gaan doen om te snappen hoe dat is. Voor degenen die geen weerstanden gewend zijn, voelt veel in deze discussie als onderdrukking. De vraag is of dat erg is, of dat het wennen is. We moeten allemaal ons best doen, ook als we er geen last van hadden. Dat is het hele idee van inclusie, volgens mij.
Daarbij ben ik van mening dat een cultuur niet ten kosten mag gaan van andermans mensenrechten. Een cultuur is altijd aan verandering onderhevig. Als dat niet zo was, waren we niet waar we nu zijn. Dat verandering voor veel mensen ongemakkelijk is, dat klopt. Daar kunnen we het met elkaar over hebben en het tempo op aanpassen.
Welk bezwaar ervaren jullie bij het luisteren naar iemands ervaringen of belevingen als ‘minderheid’? Wat bedoelen mensen met ‘gender’ als ze het zo belangrijk vinden dat daar wel of geen onderscheid in gemaakt wordt? Het kan heel wisselend zijn hoe dat bedoelt wordt. Ik denk dat we er steeds naar moeten vragen voordat we wat van elkaar vinden. Wat vinden jullie?
@Josanne Heeroma,
Ik ben het met je eens dat we naar elkaar moeten luisteren, Dit gebeurt alleen helemaal niet, als je bij een meerderheid hoort dan heb je 2 keuzes: een ‘Ally’ worden of gewoon opzij stappen. Ik heb moeite met het, in mijn beleving, doorschieten van dit hele gebeuren.
‘Ik denk dat degenen die zich zelden hebben hoeven afvragen of ze ergens wel bijpassen en of er wel naar ze geluisterd wordt nu juist hun best moeten gaan doen om te snappen hoe dat is. Voor degenen die geen weerstanden gewend zijn, voelt veel in deze discussie als onderdrukking’.
– En dit vind ik dus echt heel erg belachelijk. Hoe kan jij dat bepalen voor anderen als je hen niet kent, dat concludeer je dus alleen maar omdat iemand bij een meerderheid hoort?? op basis van Cis zijn, of huidskleur/achtergrond, seksualiteit of hoe gezond iemand is?? Iedereen heeft situatie`s in zijn/haar leven waardoor degene deze vragen aan zichzelf stelt. Ik hoor dit wel vaker, het is nergens op gestoeld.
‘Welk bezwaar ervaren jullie bij het luisteren naar iemands ervaringen of belevingen als ‘minderheid’?’.
– Geen, ik heb er moeite mee dat het wordt opgedrongen en ik het maar serieus MOET nemen. En dat we alles maar aanpassen aan een klein groepje beroepsgekwetste. Neem Genderfluiditeit. Hier op school wordt nu in de communicatie ‘hen’ en ‘zij’ gebruikt voor 1 persoon. Waarom? Om iemand met een mode-verschijnsel te pleasen? Er is namelijk helemaal geen wetenschappelijk bewijs dat dit bestaat, niets..
Volgens mij hebben woorden een betekenis, zoals Gender. Namelijk de gevoelsbeleving bij de biologisch sex/lichaam waarin iemand geboren wordt. Daarom is gender trouwens ook gekoppeld aan sexe, en zijn er maar 2 genders en sexe. Man en vrouw. intersex is een aandoening, bijv.